روز ترویه: تفاوت میان نسخهها
(تمرین) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''روز ترویه''' از روزهای مهم در [[مناسک حج]] و از ایام بزرگ [[ذیالحجه]] است. واژهٔ «ترویه» از ریشهٔ «رَوَی» بهمعنای «آب دادن و سیراب کردن» گرفته شده و علت نامگذاری آن، فراهمکردن آب برای [[حجاج]] در مسیر [[عرفات]] بوده است. روز ترویه، هشتم [[ذیالحجه]] است و [[حاجیان]] در این روز از [[مکه]] به [[منی]] کوچ میکنند تا برای وقوف در عرفات آماده شوند.<ref>ابن منظور، محمد بن مکرم. *لسان العرب*. بیروت: دار صادر، ج۱۴، ص۳۹۷.</ref> | |||
== اعمال و اهمیت روز ترویه == | == اعمال و اهمیت روز ترویه == | ||
در [[فقه اسلامی]]، روز ترویه دارای آداب و اعمال خاصی است. حجاج در این روز [[احرام]] حج تمتع را میبندند و نماز و دعاهای ویژهای میخوانند.<ref>کلینی، محمد بن یعقوب. *الکافی*. تهران: دارالکتب الإسلامیة، ج۴، ص۴۴۲.</ref> در روایات آمده است که این روز، زمانی برای آمادهسازی روح و بدن جهت حضور در [[عرفات]] است. [[ | در [[فقه اسلامی]]، روز ترویه دارای آداب و اعمال خاصی است. حجاج در این روز [[احرام]] حج تمتع را میبندند و نماز و دعاهای ویژهای میخوانند.<ref>کلینی، محمد بن یعقوب. *الکافی*. تهران: دارالکتب الإسلامیة، ج۴، ص۴۴۲.</ref> در روایات آمده است که این روز، زمانی برای آمادهسازی روح و بدن جهت حضور در [[عرفات]] است. [[جعفر صادق]]، امام ششم شیعیان امامیه در این خصوص گفته است: «ترویه روزی است که در آن حاجیان برای ذکر و توبه آماده میشوند.»<ref>حر عاملی، محمد بن حسن. *وسائل الشیعة*. قم: مؤسسه آلالبیت، ج۱۳، ص۴۸۴.</ref> | ||
== جایگاه معنوی روز ترویه == | == جایگاه معنوی روز ترویه == | ||
از دیدگاه [[فقه شیعه]] و [[فقه اهل سنت]]، روز ترویه مقدمهای بر مهمترین روز حج یعنی [[روز عرفه]] است. در منابع تاریخی آمده که [[ | از دیدگاه [[فقه شیعه]] و [[فقه اهل سنت]]، روز ترویه مقدمهای بر مهمترین روز حج یعنی [[روز عرفه]] است. در منابع تاریخی آمده که [[حسین بن علی]]، امام سوم شیعیان امامیه، در سال ۶۰ هجری قمری، در همین روز از مکه به سوی [[کربلا]] حرکت کردند.<ref>ابن طاووس، رضیالدین. *الإقبال بالأعمال الحسنة*. قم: مکتبة العلامة المجلسی، ج۲، ص۴۵.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}}{{مناسک حج}} | ||
[[رده:حج]] | [[رده:حج]] | ||
[[رده:اسلام]] | [[رده:اسلام]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۴:۵۹
روز ترویه از روزهای مهم در مناسک حج و از ایام بزرگ ذیالحجه است. واژهٔ «ترویه» از ریشهٔ «رَوَی» بهمعنای «آب دادن و سیراب کردن» گرفته شده و علت نامگذاری آن، فراهمکردن آب برای حجاج در مسیر عرفات بوده است. روز ترویه، هشتم ذیالحجه است و حاجیان در این روز از مکه به منی کوچ میکنند تا برای وقوف در عرفات آماده شوند.[۱]
اعمال و اهمیت روز ترویه
در فقه اسلامی، روز ترویه دارای آداب و اعمال خاصی است. حجاج در این روز احرام حج تمتع را میبندند و نماز و دعاهای ویژهای میخوانند.[۲] در روایات آمده است که این روز، زمانی برای آمادهسازی روح و بدن جهت حضور در عرفات است. جعفر صادق، امام ششم شیعیان امامیه در این خصوص گفته است: «ترویه روزی است که در آن حاجیان برای ذکر و توبه آماده میشوند.»[۳]
جایگاه معنوی روز ترویه
از دیدگاه فقه شیعه و فقه اهل سنت، روز ترویه مقدمهای بر مهمترین روز حج یعنی روز عرفه است. در منابع تاریخی آمده که حسین بن علی، امام سوم شیعیان امامیه، در سال ۶۰ هجری قمری، در همین روز از مکه به سوی کربلا حرکت کردند.[۴]