جارودیه: تفاوت میان نسخهها
(ابرابزار) |
(+ رده:مذاهب زیرشاخه تشیع (هاتکت)) |
||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=بله|نیازمند تصویر=خیر|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی}} | {{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=بله|نیازمند تصویر=خیر|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی}} | ||
[[رده:مذاهب زیرشاخه تشیع]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۳ دسامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۲:۴۴
جارودیه به معرفی گروهی منسوب به ابوالجارود زیاد بن منذر میپردازد که امامت را پس از محمد، پیامبر اسلام، مخصوص علی بن ابیطالب میدانستند و انتخاب دیگران را کفر صحابه تلقی میکردند. آنان پس از علی، حسن و حسین را امام میشمردند و امامت را در فرزندان آنان منحصر میدانستند، مشروط به علم، شجاعت و قیام مسلحانه. این فرقه دربارهٔ هویت مهدی منتظر دیدگاههای گوناگونی داشته و افراد متفاوتی را مصداق آن دانستهاند.
باورها
جارودیهٔ از پیروان ابوالجارود زیاد بن منذر بودند و باور داشتند که امامت پس از پیامبر تنها به علی بن ابیطالب اختصاص دارد. آنان صحابهای را که علی را رها کرده و فرد دیگری را به خلافت برگزیدند، کافر میدانستند. پیروان این فرقه، حسن و حسین را پس از علی امام میشمردند و معتقد بودند همه فرزندان این دو در امامت برابرند و هرکس از میان آنان که دارای علم و شجاعت باشد و قیام مسلحانه کند، امام است.[۱]
در مسئلهٔ مهدی منتظر میان آنان اختلاف وجود داشت. گروهی او را محمد بن عبدالله بن حسن میدانستند که در دورهٔ منصور کشته شد. گروهی دیگر محمد بن قاسم بن علی بن الحسن را مهدی میشمردند که در طالقان خروج کرد و در زندان معتصم از دنیا رفت. دستهای نیز یحیی بن عمر از نوادگان زید بن علی را مصداق مهدی میدانستند که در کوفه قیام کرد و در حکومت مستعین بالله کشته شد.[۲]
پانویس
ارجاعات
منابع
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «جارودیهٔ». دایرةالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.