خسف بیداء: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:خسف.png|بندانگشتی|192x192پیکسل|خسف بیداءاز علائم حتمی ظهور ]]
[[پرونده:خسف.png|بندانگشتی|192x192پیکسل|خسف بیداءاز علائم حتمی ظهور ]]
خسف بیداء
خسف بیداء
[[خسف]] از نشانه های آخرالزمان و به معنای فرو رفتن در زمین و زیر آوار ماندن به وسیله زلزله ، سیل و طوفان و بمباران جز آن است .<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=روزگار رهایی|عنوان کتاب=روزگار رهایی|نام=علی اکبر|نام خانوادگی=مهدی پور|جلد=2|صفحه=854}}</ref>
[[خسف]] از نشانه های آخرالزمان و به معنای فرو رفتن در زمین و زیر آوار ماندن به وسیله زلزله ، سیل و طوفان و بمباران جز آن است .<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=روزگار رهایی|عنوان کتاب=روزگار رهایی|نام=علی اکبر|نام خانوادگی=مهدی پور|جلد=2|صفحه=854}}</ref>



نسخهٔ ‏۵ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۸:۲۸

پرونده:خسف.png
خسف بیداءاز علائم حتمی ظهور

خسف بیداء

خسف از نشانه های آخرالزمان و به معنای فرو رفتن در زمین و زیر آوار ماندن به وسیله زلزله ، سیل و طوفان و بمباران جز آن است .[۱]

خسف به معنای فرو رفتن و پنهان شدن است .[۲] و بیداء نام سرزمینی است میان مکه و مدینه . ظاهرا منظور از خسف بیداء آن است که سفیانی ، با لشکری عظیم به قصد جنگ با مهدی عازم مکه می شود، در میان مکه و مدینه و در محلی که به سرزمین بیداء معروف است به گونه معجزه به امر خداوند در دل زمین فرو می روند.[۳] این حادثه از نشانه های حتمی ظهور بیان شده است.

پانویس

  1. مهدی پور، علی اکبر. روزگار رهایی. ج. ۲. ص. ۸۵۴.
  2. ابن منظور. لسان العرب. ج. ۹. ص. ۶۹.
  3. نعمانی. غیبه. ج. ۲۵۲.