توحید در خالقیت: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جزبدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۱: خط ۱۱:
|فقط خداوند سزاوار پرستش و عبادت است.
|فقط خداوند سزاوار پرستش و عبادت است.
|}[[پرونده:لا اله الا الله.png|بندانگشتی|شعار اسلام است (توحید در الوهیت)]]{{الله۲}}{{خدا}}
|}[[پرونده:لا اله الا الله.png|بندانگشتی|شعار اسلام است (توحید در الوهیت)]]{{الله۲}}{{خدا}}
د[[آفرینش|توحید]] در خالقیت از شاخه‌های توحید است که بیان می‌کند تنها خدا [[آفریننده]] حقیقی جهان است و همه موجودات دیگر در [[آفرینش]] استقلالی ندارندر کلام اسلامی خدا به عنوان [[واجب الوجود]] معرفی می‌شود و همه عالم [[ممکن الوجود]] است. بدین معنا که پیدایش و بقای موجودات وابسته به خداوند است. و هیچ موجودی ذاتاً آفریننده نیست.
د[[آفرینش|رتوحید]] در خالقیت از شاخه‌های توحید است که بیان می‌کند تنها خدا [[آفریننده]] حقیقی جهان است و همه موجودات دیگر در [[آفرینش]] استقلالی ندارندر کلام اسلامی خدا به عنوان [[واجب الوجود]] معرفی می‌شود و همه عالم [[ممکن الوجود]] است. بدین معنا که پیدایش و بقای موجودات وابسته به خداوند است. و هیچ موجودی ذاتاً آفریننده نیست.


== مبانی قرآن ==
== مبانی قرآن ==
خط ۴۳: خط ۴۳:
[[رده:علم کلام]]
[[رده:علم کلام]]
[[رده:هستی‌شناسی]]
[[رده:هستی‌شناسی]]
<references /><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=آموزش کلام اسلامی|سال=1398|نام=محمد|نام خانوادگی=سعیدی مهر|ناشر=کتاب طه|جلد=1|صفحه=108-109-111}}</ref>

نسخهٔ ‏۵ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۷:۰۰

توحید افعالی
توحید درخالقیت فقط یک آفریننده وسازنده اصلی برای همه جهان وجود دارد.
توحید در ربوبیت فقط یک مدبر و گرداننده برای حهان وجود دارد که همه امور رامدیریت می کند.
توحید در الوهیت فقط خداوند سزاوار پرستش و عبادت است.
شعار اسلام است (توحید در الوهیت)

درتوحید در خالقیت از شاخه‌های توحید است که بیان می‌کند تنها خدا آفریننده حقیقی جهان است و همه موجودات دیگر در آفرینش استقلالی ندارندر کلام اسلامی خدا به عنوان واجب الوجود معرفی می‌شود و همه عالم ممکن الوجود است. بدین معنا که پیدایش و بقای موجودات وابسته به خداوند است. و هیچ موجودی ذاتاً آفریننده نیست.

مبانی قرآن

از مهم‌ترین آیات مربوط به توحید در خالقیت آیه ۱۶ سوره رعد است:


(قُلِ اللَّهُ خَالِقُ كُلِّ شَيْءٍ وَهُوَ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ)

(بگو خدا آفریننده همه چیز است و اویگانه پیروزگراست.)

این آیه بر خالقیت مطلق خداوند و نفی هرگونه استقلال آفرینش از غیر او دلالت دارد

پانویس

ارجاعات

مصباح یزدی، آموزش عقائد، ۱-۲-۳:‎ ۸۳.

سعیدی مهر، آموزش کلام اسلامی، ۱:‎ ۱۰۸-۱۰۹.

سعیدی مهر، آموزش کلام اسلامی، ۱:‎ ۱۱۱.


[۱]

  1. مصباح یزدی، محمدتقی (۱۳۸۴). آموزش عقائد. ج. ۱-۲-۳. انتشارات امیرکبیر. ص. ۸۳.

[۱]

  1. سعیدی مهر، محمد (۱۳۹۸). آموزش کلام اسلامی. ج. ۱. کتاب طه. ص. ۱۰۸-۱۰۹-۱۱۱.