بریده اسلمی: تفاوت میان نسخهها
(+ 6 رده، ±رده:صحابه←رده:شیعیان نخستین (هاتکت)، ابرابزار) |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''بُرَیْدَة بن حُصَیْب اَسْلَمی''' از [[صحابه|صحابهٔ]] [[محمد]]، پیامبر اسلام، و از [[حدیث|راویان حدیث]] بود. او رئیس قبیلهٔ اسلم بن اَفْصیٰ بود. در [[هجرت محمد]] به [[مدینه]] و هنگامی که محمد در [[غمیم]] توقف کردهبود، بههمراه هشتاد خانواده از قبیلهٔ خود [[مسلمان]] شد. بهگفتهٔ [[ابن حجر عسقلانی|ابنحجر عسقلانی]] اسلامآوردنش پس از [[غزوه بدر|غزوهٔ بدر]] بوده است. او پس از [[درگذشت محمد]]، به طرفداری از [[علی بن ابیطالب]] با [[ابوبکر]] بیعت نکرد.<ref>{{پک|زترستن|عرفات|اذکایی|۱۳۹۳|ف=بریْدة بن حصیْب|ک=دانشنامهٔ جهان اسلام|ج=۳|ص=}}</ref> | '''بُرَیْدَة بن حُصَیْب اَسْلَمی'''، مشهور به '''ابوسهل'''، از [[صحابه]] [[محمد|پیامبر اسلام]] بود که در مسیر هجرت پیامبر به مدینه مسلمان شد. او در غزوات مختلف شرکت داشت، از جمله در فتح مکه بهعنوان پرچمدار، و پس از وفات پیامبر از حامیان [[علی بن ابی طالب]] بهشمار میآمد. وی سرانجام در سال ۶۲ یا ۶۳ هجری قمری در مرو درگذشت و همانجا دفن شد. | ||
== زندگی == | |||
بریده بن حصیب اسلمی از [[صحابه|صحابهٔ]] [[محمد]]، پیامبر اسلام، و از [[حدیث|راویان حدیث]] بود. او رئیس قبیلهٔ اسلم بن اَفْصیٰ بود. در [[هجرت محمد]] به [[مدینه]] و هنگامی که محمد در [[غمیم]] توقف کردهبود، بههمراه هشتاد خانواده از قبیلهٔ خود [[مسلمان]] شد. بهگفتهٔ [[ابن حجر عسقلانی|ابنحجر عسقلانی]] اسلامآوردنش پس از [[غزوه بدر|غزوهٔ بدر]] بوده است. او پس از [[درگذشت محمد]]، به طرفداری از [[علی بن ابیطالب]] با [[ابوبکر]] بیعت نکرد.<ref>{{پک|زترستن|عرفات|اذکایی|۱۳۹۳|ف=بریْدة بن حصیْب|ک=دانشنامهٔ جهان اسلام|ج=۳|ص=}}</ref> [[بریده بن حصیب بن عبدالله بن حارث اسلمی]]، مکنی به ابوسهل، از صحابیان پیامبر اسلام بود. او در مسیر هجرت پیامبر به مدینه در منزل غمیم با او دیدار کرد، اسلام آورد و بخشی از سوره مریم را فراگرفت. همراهانش که حدود هشتاد خانوار بودند نیز مسلمان شدند و نخستین نماز عشاء را با اقتدا به پیامبر بهجا آوردند.<ref>{{پک|اختری|۱۳۹۰|ک=دایرةالمعارف جامع اسلامی|ف=بریده}}</ref> | |||
بریده پس از غزوات [[غزوه بدر|بدر]] و [[غزوه احد|احد]] به [[مدینه]] هجرت کرد و در چندین [[غزوه]] شرکت نمود. در غزوه مریسیع فرماندهی سواران به او سپرده شد، در [[فتح مکه]] یکی از پرچمداران بود و مأموریت جمعآوری زکات قبایل اسلم و غفار را بر عهده گرفت. همچنین در غزوه تبوک به قبیله خود بازگشت تا آنان را برای جهاد آماده کند. او پرچمدار سپاه [[اسامه بن زید]] بود که پیامبر پیش از وفات برای جنگ با روم اعزام کرده بود.<ref>{{پک|اختری|۱۳۹۰|ک=دایرةالمعارف جامع اسلامی|ف=بریده}}</ref> | |||
پس از [[درگذشت محمد|درگذشت پیامبر اسلام]]، بریده از هواداران [[علی بن ابیطالب|علی بن ابی طالب]] شد و با بیعت [[ابوبکر]] مخالفت کرد. برخی منابع او را در میان حاضران در مراسم تدفین [[فاطمه زهرا]] دانستهاند. او پس از [[فتح بصره]] به آنجا کوچید و بعدها برای شرکت در جنگی به [[خراسان]] رفت. وی در کنار فعالیتهای نظامی به نشر معارف دینی نیز پرداخت و سرانجام در سال ۶۲ یا ۶۳ هجری قمری در [[مرو]] درگذشت و همانجا به خاک سپرده شد.<ref>{{پک|اختری|۱۳۹۰|ک=دایرةالمعارف جامع اسلامی|ف=بریده}}</ref> | |||
== آثار == | |||
از بریده احادیثی روایت شده که شمار آنها به حدود صد و پنجاه حدیث میرسد. بخشی از این روایات در موضوع [[امامت]] علی بن ابی طالب نقل شده است. عبدالله و سلیمان، دو پسر او، از راویان حدیث بودهاند و نام تابعینی چون ابونضره عبدی، شعبی و ابوالملیح هذلی نیز در شمار ناقلان از او ذکر شده است.<ref>{{پک|اختری|۱۳۹۰|ک=دایرةالمعارف جامع اسلامی|ف=بریده}}</ref> | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
=== ارجاعات === | === ارجاعات === | ||
{{پانویس}} | {{پانویس|۲|اندازه=ریز}} | ||
== منابع == | == منابع == | ||
* {{یادکرد دانشنامه | نام خانوادگی = زترستن | نام = ک.و. | پیوند نویسنده = | نام خانوادگی۲ = عرفات | نام۲ = و. | پیوند نویسنده۲ = | نام خانوادگی۳ = اذکایی | نام۳ = پرویز | پیوند نویسنده۳ = پرویز اذکایی | ویراستار = [[غلامعلی حدادعادل]] | مقاله = بریْدة بن حصیْب | دانشنامه = [[دانشنامهٔ جهان اسلام]] | جلد = نهم | عنوان جلد = | سال = ۱۳۹۳ | ناشر = [[بنیاد دائرةالمعارف اسلامی]] | مکان = تهران | شابک =}} | * {{یادکرد دانشنامه | نام خانوادگی = زترستن | نام = ک.و. | پیوند نویسنده = | نام خانوادگی۲ = عرفات | نام۲ = و. | پیوند نویسنده۲ = | نام خانوادگی۳ = اذکایی | نام۳ = پرویز | پیوند نویسنده۳ = پرویز اذکایی | ویراستار = [[غلامعلی حدادعادل]] | مقاله = بریْدة بن حصیْب | دانشنامه = [[دانشنامهٔ جهان اسلام]] | جلد = نهم | عنوان جلد = | سال = ۱۳۹۳ | ناشر = [[بنیاد دائرةالمعارف اسلامی]] | مکان = تهران | شابک =}} | ||
* {{یادکرد دانشنامه|نام خانوادگی=اختری|نام=عباسعلی|پیوند نویسنده=|ویراستار=|مقاله=بریده|دانشنامه=[[دایرةالمعارف جامع اسلامی]]|عنوان جلد=دایرةالمعارف جامع اسلامی|سال=۱۳۹۰|ناشر=آرایه|مکان=تهران}} | |||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=بله|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:اعراب قرون وسطی]] | [[رده:اعراب قرون وسطی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۵:۱۵
بُرَیْدَة بن حُصَیْب اَسْلَمی، مشهور به ابوسهل، از صحابه پیامبر اسلام بود که در مسیر هجرت پیامبر به مدینه مسلمان شد. او در غزوات مختلف شرکت داشت، از جمله در فتح مکه بهعنوان پرچمدار، و پس از وفات پیامبر از حامیان علی بن ابی طالب بهشمار میآمد. وی سرانجام در سال ۶۲ یا ۶۳ هجری قمری در مرو درگذشت و همانجا دفن شد.
زندگی
بریده بن حصیب اسلمی از صحابهٔ محمد، پیامبر اسلام، و از راویان حدیث بود. او رئیس قبیلهٔ اسلم بن اَفْصیٰ بود. در هجرت محمد به مدینه و هنگامی که محمد در غمیم توقف کردهبود، بههمراه هشتاد خانواده از قبیلهٔ خود مسلمان شد. بهگفتهٔ ابنحجر عسقلانی اسلامآوردنش پس از غزوهٔ بدر بوده است. او پس از درگذشت محمد، به طرفداری از علی بن ابیطالب با ابوبکر بیعت نکرد.[۱] بریده بن حصیب بن عبدالله بن حارث اسلمی، مکنی به ابوسهل، از صحابیان پیامبر اسلام بود. او در مسیر هجرت پیامبر به مدینه در منزل غمیم با او دیدار کرد، اسلام آورد و بخشی از سوره مریم را فراگرفت. همراهانش که حدود هشتاد خانوار بودند نیز مسلمان شدند و نخستین نماز عشاء را با اقتدا به پیامبر بهجا آوردند.[۲]
بریده پس از غزوات بدر و احد به مدینه هجرت کرد و در چندین غزوه شرکت نمود. در غزوه مریسیع فرماندهی سواران به او سپرده شد، در فتح مکه یکی از پرچمداران بود و مأموریت جمعآوری زکات قبایل اسلم و غفار را بر عهده گرفت. همچنین در غزوه تبوک به قبیله خود بازگشت تا آنان را برای جهاد آماده کند. او پرچمدار سپاه اسامه بن زید بود که پیامبر پیش از وفات برای جنگ با روم اعزام کرده بود.[۳]
پس از درگذشت پیامبر اسلام، بریده از هواداران علی بن ابی طالب شد و با بیعت ابوبکر مخالفت کرد. برخی منابع او را در میان حاضران در مراسم تدفین فاطمه زهرا دانستهاند. او پس از فتح بصره به آنجا کوچید و بعدها برای شرکت در جنگی به خراسان رفت. وی در کنار فعالیتهای نظامی به نشر معارف دینی نیز پرداخت و سرانجام در سال ۶۲ یا ۶۳ هجری قمری در مرو درگذشت و همانجا به خاک سپرده شد.[۴]
آثار
از بریده احادیثی روایت شده که شمار آنها به حدود صد و پنجاه حدیث میرسد. بخشی از این روایات در موضوع امامت علی بن ابی طالب نقل شده است. عبدالله و سلیمان، دو پسر او، از راویان حدیث بودهاند و نام تابعینی چون ابونضره عبدی، شعبی و ابوالملیح هذلی نیز در شمار ناقلان از او ذکر شده است.[۵]
پانویس
ارجاعات
منابع
- زترستن، ک.و.؛ عرفات، و.؛ اذکایی، پرویز (۱۳۹۳). «بریْدة بن حصیْب». در غلامعلی حدادعادل. دانشنامهٔ جهان اسلام. ج. نهم. تهران: بنیاد دائرةالمعارف اسلامی.
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «بریده». دایرةالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.