کاربر:KhademOzahra: تفاوت میان نسخهها
KhademOzahra (بحث | مشارکتها) (ابرابزار) |
KhademOzahra (بحث | مشارکتها) (←تاسوعا) |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
==== اماننامه برای فرزندان امالبنین ==== | ==== اماننامه برای فرزندان امالبنین ==== | ||
در عصر تاسوعا شمر مقابل لشکر حسین بن علی آمد و اماننامهای برای فرزندان [[امالبنین]] ([[عباس بن علی|عباس]] و [[جعفر بن علی بن ابیطالب|جعفر]] و [[عثمان بن علی|عثمان]]) بن ابیطالب آورد. عباس بن علی به سمت او رفته و ضمن نپذیرفتن اماننامه به او گفت: "آیا ما در امان باشیم و فرزند رسول خدا در امان باشد؟"<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=الارشاد|نام=محمد|نام خانوادگی=شیخ مفید|جلد=۲|صفحه=۸۹}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=انساب الاشراف|نام=احمد بن یحیی|نام خانوادگی=بلاذری|جلد=۳|صفحه=۳۹۱}}</ref> | در عصر تاسوعا شمر مقابل لشکر حسین بن علی آمد و اماننامهای برای فرزندان [[امالبنین]] ([[عباس بن علی|عباس]] و [[جعفر بن علی بن ابیطالب|جعفر]] و [[عثمان بن علی|عثمان]]) بن ابیطالب آورد. عباس بن علی به سمت او رفته و ضمن نپذیرفتن اماننامه به او گفت: "آیا ما در امان باشیم و فرزند رسول خدا در امان باشد؟"<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=الارشاد|پیوند=https://lib.eshia.ir/27035/2/89/%D9%88%D9%82%D8%B1%D8%A3%D9%87|نام=محمد|نام خانوادگی=شیخ مفید|جلد=۲|صفحه=۸۹}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=انساب الاشراف|نام=احمد بن یحیی|نام خانوادگی=بلاذری|جلد=۳|صفحه=۳۹۱}}</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ ۵ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۰:۱۸
تاسوعا
تاسوعا، یا روز تاسوعا نهمین روز ماه محرم است. روز تاسوعا به جهت واقعه کربلا در سال ۶۱ ه.ق و کشته شدن حسین بن علی امام سوم شیعیان دوازده امامی برای شیعیان اهمیت بسیاری دارد. در نهم محرم ۶۱ ه. ق، شمر بن ذی الجوشن وارد کربلا شد و نامهای برای عمر بن سعد برای جدیت بیشتر در برخورد با حسین بن علی، و اماننامهای برای عباس بن علی و دیگر فرزندان امالبنین آورده بود. شیعیان، تاسوعا را روز عباس نامیدهاند و در آن، به سوگواری میپردازند. علاوه بر روز عاشورا، این روز نیز، در ایران تعطیل رسمی است.[۱]
در واژه و اصطلاحات
تسع، تاسوعا به معنای نُه است. تاسوعا روز نهم ماه محرم است. این روز به جهت واقعه کربلا و کشته شدن حسین بن علی در سال ۶۱ هجری قمری، برای شیعیان دوازده امامی اهمیت دارد.[۲]
وقایع روز تاسوعا
نامه عبیدالله به عمرسعد
در روز نهم ماه محرم سال ۶۱ ه. ق، شمر بن ذیالجوشن با سپاهی چهار هزار نفره وارد سرزمین کربلا شد. وی نامهای از طرف عبیدالله بن زیاد برای عمر بن سعد آورده بود که از او خواسته شده بود یا حسین بن علی را مجبور به پذیرش بیاعتنا یزید بن معاویه کند یا با او بجنگد. همچنین عمر بن سعد در این نامه تهدید شده بود که اگر از فرمان سرپیچی کند باید فرماندهی لشکر را به شمر بن ذیالجوشن واگذار کند.
اماننامه برای فرزندان امالبنین
در عصر تاسوعا شمر مقابل لشکر حسین بن علی آمد و اماننامهای برای فرزندان امالبنین (عباس و جعفر و عثمان) بن ابیطالب آورد. عباس بن علی به سمت او رفته و ضمن نپذیرفتن اماننامه به او گفت: "آیا ما در امان باشیم و فرزند رسول خدا در امان باشد؟"[۳][۴]
پانویس
منابع
- ↑ ویکی شیعه. «روز تاسوعا». ویکی شیعه.
- ↑ آبادیس. «معنی واژه تاسوعا». آبادیس.
- ↑ شیخ مفید، محمد. الارشاد. ج. ۲. ص. ۸۹.
- ↑ بلاذری، احمد بن یحیی. انساب الاشراف. ج. ۳. ص. ۳۹۱.