سعادت و شقاوت: تفاوت میان نسخهها
14Mafhhmar (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
14Mafhhmar (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
بر اساس آموزههای [[تاریخ اسلام|اسلام،]]<nowiki/>والدین نقش تعیینکننده ای در سعادت | بر اساس آموزههای [[تاریخ اسلام|اسلام،]]<nowiki/>والدین نقش تعیینکننده ای در [[سعادت]] و[[شقاوت]] فرزندان خود ایفا میکنند. آیات [[قرآن]] و[[روایات]] [[اهل بیت]] (ع) براین مسئله تأکید دارند که پدر و مادرمتعهد زمینهساز خوشبختی فرزند، و والدین بی قیدعامل بدبختی او هستند. | ||
== بررسی در آیات و روایات == | == بررسی در آیات و روایات == | ||
در روایتی از پیامبر (ص) آمده است: «سعادتمند در شکم مادرش سعادتمند میشود وشقی درشکم مادرش به | در روایتی از [[پیامبران اولوالعزم|پیامبر]] (ص) آمده است: «سعادتمند در شکم مادرش سعادتمند میشود وشقی درشکم مادرش به شقاوت میگراید.» این نشان دهنده تأثیر حالات روحی و [[اخلاقی]] مادر بر سرنوشت فرزند حتی پیش از تولد است. در تفسیر آیه ۶ [[سوره آلعمران|سوره آل عمران]] «هو الذی یصورکم فی أرحام کیف یشاء» روایتی از [[جعفر صادق]] امام ششم [[شیعیان]] [[امامیه]] نقل شده است:دو [[فرشته]] موکل بر جنین، سرنوشت اورا از پیشانی مادردریافت میکنند؛ اما این تقدیر قطعی نیست و با [[بداء]] (قانون تغییر مشیت الهی) قابل تغییر است. این روایت نشان میدهد اعمال و رفتار والدین نقش مستقیم وتعیین کننده ای در سرنوشت فرزند خواهد داشت؛ بنابراین [[تربیت فرزند]] در [[فلسفه اسلامی|اسلام]] نه تنها یک حق بلکه یک وظیفه شرعی است واز واجبات مهم به شمار میآید. والدین در قبال [[تربیت]] فرزندان خود مسؤل هستندواین مسؤلیت پذیری تأثیر ی مستقیم بر سرنوشت [[اخروی]] ودنیوی آنها دارد.<ref>{{پک|مظاهری|۱۳۹۰|ک=تربیت فرزند دراسلام|ص=۸-۹}}</ref> | ||
<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=مقدمه|عنوان کتاب=تربیت فرزند در اسلام|نام=حسین|نام خانوادگی=مظاهری|ناشر=شرکت چاپ و نشر بین الملل|صفحهها=۸-۹|مکان=تهران-ایران}}</ref> | <ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=مقدمه|عنوان کتاب=تربیت فرزند در اسلام|نام=حسین|نام خانوادگی=مظاهری|ناشر=شرکت چاپ و نشر بین الملل|صفحهها=۸-۹|مکان=تهران-ایران}}</ref> | ||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
=== | === منابع === | ||
<references /> | <references /> | ||
نسخهٔ ۳ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۰:۴۳
بر اساس آموزههای اسلام،والدین نقش تعیینکننده ای در سعادت وشقاوت فرزندان خود ایفا میکنند. آیات قرآن وروایات اهل بیت (ع) براین مسئله تأکید دارند که پدر و مادرمتعهد زمینهساز خوشبختی فرزند، و والدین بی قیدعامل بدبختی او هستند.
بررسی در آیات و روایات
در روایتی از پیامبر (ص) آمده است: «سعادتمند در شکم مادرش سعادتمند میشود وشقی درشکم مادرش به شقاوت میگراید.» این نشان دهنده تأثیر حالات روحی و اخلاقی مادر بر سرنوشت فرزند حتی پیش از تولد است. در تفسیر آیه ۶ سوره آل عمران «هو الذی یصورکم فی أرحام کیف یشاء» روایتی از جعفر صادق امام ششم شیعیان امامیه نقل شده است:دو فرشته موکل بر جنین، سرنوشت اورا از پیشانی مادردریافت میکنند؛ اما این تقدیر قطعی نیست و با بداء (قانون تغییر مشیت الهی) قابل تغییر است. این روایت نشان میدهد اعمال و رفتار والدین نقش مستقیم وتعیین کننده ای در سرنوشت فرزند خواهد داشت؛ بنابراین تربیت فرزند در اسلام نه تنها یک حق بلکه یک وظیفه شرعی است واز واجبات مهم به شمار میآید. والدین در قبال تربیت فرزندان خود مسؤل هستندواین مسؤلیت پذیری تأثیر ی مستقیم بر سرنوشت اخروی ودنیوی آنها دارد.[۱]
پانویس
منابع
- ↑ مظاهری، تربیت فرزند دراسلام، ۸-۹.
- ↑ مظاهری، حسین. مقدمه. تهران-ایران: شرکت چاپ و نشر بین الملل. صص. ۸-۹.