توحید در خالقیت: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
|فقط خداوند سزاوار پرستش و عبادت است. | |فقط خداوند سزاوار پرستش و عبادت است. | ||
|}[[پرونده:لا اله الا الله.png|بندانگشتی|شعار اسلام است (توحید در الوهیت)]]{{الله۲}}{{خدا}} | |}[[پرونده:لا اله الا الله.png|بندانگشتی|شعار اسلام است (توحید در الوهیت)]]{{الله۲}}{{خدا}} | ||
د[[آفرینش| | د[[آفرینش|رتوحید]] در خالقیت از شاخههای توحید است که بیان میکند تنها خدا [[آفریننده]] حقیقی جهان است و همه موجودات دیگر در [[آفرینش]] استقلالی ندارندر کلام اسلامی خدا به عنوان [[واجب الوجود]] معرفی میشود و همه عالم [[ممکن الوجود]] است. بدین معنا که پیدایش و بقای موجودات وابسته به خداوند است. و هیچ موجودی ذاتاً آفریننده نیست. | ||
== مبانی قرآن == | == مبانی قرآن == | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
[[رده:علم کلام]] | [[رده:علم کلام]] | ||
[[رده:هستیشناسی]] | [[رده:هستیشناسی]] | ||
<references /><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=آموزش کلام اسلامی|سال=1398|نام=محمد|نام خانوادگی=سعیدی مهر|ناشر=کتاب طه|جلد=1|صفحه=108-109-111}}</ref> | |||
نسخهٔ ۵ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۷:۰۰
| توحید افعالی | |
| توحید درخالقیت | فقط یک آفریننده وسازنده اصلی برای همه جهان وجود دارد. |
| توحید در ربوبیت | فقط یک مدبر و گرداننده برای حهان وجود دارد که همه امور رامدیریت می کند. |
| توحید در الوهیت | فقط خداوند سزاوار پرستش و عبادت است. |

| رده:خدا در اسلام |
| خدا در اسلام |
|---|
| بخشی از سلسله مقالات در مورد: |
| خداباوری |
|---|
درتوحید در خالقیت از شاخههای توحید است که بیان میکند تنها خدا آفریننده حقیقی جهان است و همه موجودات دیگر در آفرینش استقلالی ندارندر کلام اسلامی خدا به عنوان واجب الوجود معرفی میشود و همه عالم ممکن الوجود است. بدین معنا که پیدایش و بقای موجودات وابسته به خداوند است. و هیچ موجودی ذاتاً آفریننده نیست.
مبانی قرآن
از مهمترین آیات مربوط به توحید در خالقیت آیه ۱۶ سوره رعد است:
(قُلِ اللَّهُ خَالِقُ كُلِّ شَيْءٍ وَهُوَ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ)
- (بگو خدا آفریننده همه چیز است و اویگانه پیروزگراست.)
این آیه بر خالقیت مطلق خداوند و نفی هرگونه استقلال آفرینش از غیر او دلالت دارد
پانویس
ارجاعات
مصباح یزدی، آموزش عقائد، ۱-۲-۳: ۸۳.
سعیدی مهر، آموزش کلام اسلامی، ۱: ۱۰۸-۱۰۹.
سعیدی مهر، آموزش کلام اسلامی، ۱: ۱۱۱.
- ↑ مصباح یزدی، محمدتقی (۱۳۸۴). آموزش عقائد. ج. ۱-۲-۳. انتشارات امیرکبیر. ص. ۸۳.
- ↑ سعیدی مهر، محمد (۱۳۹۸). آموزش کلام اسلامی. ج. ۱. کتاب طه. ص. ۱۰۸-۱۰۹-۱۱۱.