توحید در خالقیت: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جزبدون خلاصۀ ویرایش
جز (ابرابزار)
خط ۲: خط ۲:
| colspan="2" |'''توحید افعالی'''
| colspan="2" |'''توحید افعالی'''
|-
|-
|توحید درخالقیت  
|توحید درخالقیت
|فقط یک آفریننده وسازنده اصلی برای همه جهان وجود دارد.
|فقط یک آفریننده وسازنده اصلی برای همه جهان وجود دارد.
|-
|-
|توحید در ربوبیت  
|توحید در ربوبیت
|فقط یک مدبر و گرداننده برای حهان وجود دارد که همه امور رامدیریت می کند.
|فقط یک مدبر و گرداننده برای حهان وجود دارد که همه امور رامدیریت می‌کند.
|-
|-
|توحید در الوهیت
|توحید در الوهیت
|فقط خداوند سزاوار پرستش و عبادت است.
|فقط خداوند سزاوار پرستش و عبادت است.
|}[[پرونده:لا اله الا الله.png|بندانگشتی|شعار اسلام است (توحید در الوهیت)]]{{الله۲}}{{خدا}}
|}[[پرونده:لا اله الا الله.png|بندانگشتی|شعار اسلام است (توحید در الوهیت)]]{{الله۲}}{{خدا}}
# د[[آفرینش|رتوحید]] در خالقیت از شاخه‌های توحید است که بیان می‌کند تنها خدا [[آفریننده]] حقیقی جهان است و همه موجودات دیگر در [[آفرینش]] استقلالی ندارند<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=آموزش عقائد|سال=1384|نام=محمدتقی|نام خانوادگی=مصباح یزدی|ناشر=انتشارات امیرکبیر|جلد=1-2-3|صفحه=83}}</ref> کلام اسلامی خدا به عنوان [[واجب الوجود]] معرفی می‌شود و همه عالم [[ممکن الوجود]] است. بدین معنا که پیدایش و بقای موجودات وابسته به خداوند است. و هیچ موجودی ذاتاً آفریننده نیست.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=آموزش کلام اسلامی|سال=1398|نام=محمد|نام خانوادگی=سعیدی مهر|ناشر=کتاب طه|جلد=1|صفحه=108-109}}</ref>
# د[[آفرینش|رتوحید]] در خالقیت از شاخه‌های توحید است که بیان می‌کند تنها خدا [[آفریننده]] حقیقی جهان است و همه موجودات دیگر در [[آفرینش]] استقلالی ندارند<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=آموزش عقائد|سال=1384|نام=محمدتقی|نام خانوادگی=مصباح یزدی|ناشر=انتشارات امیرکبیر|جلد=1-2-3|صفحه=83}}</ref> کلام اسلامی خدا به عنوان [[واجب الوجود]] معرفی می‌شود و همه عالم [[ممکن الوجود]] است. بدین معنا که پیدایش و بقای موجودات وابسته به خداوند است. و هیچ موجودی ذاتاً آفریننده نیست.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=آموزش کلام اسلامی|سال=1398|نام=محمد|نام خانوادگی=سعیدی مهر|ناشر=کتاب طه|جلد=1|صفحه=108-109}}</ref>


خط ۱۷: خط ۱۶:
از مهم‌ترین آیات مربوط به توحید در خالقیت آیه ۱۶ [[سوره رعد]] است:<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=آموزش کلام اسلامی|سال=1398|نام=محمد|نام خانوادگی=سعیدی مهر|ناشر=کتاب طه|جلد=1|صفحه=111}}</ref>
از مهم‌ترین آیات مربوط به توحید در خالقیت آیه ۱۶ [[سوره رعد]] است:<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=آموزش کلام اسلامی|سال=1398|نام=محمد|نام خانوادگی=سعیدی مهر|ناشر=کتاب طه|جلد=1|صفحه=111}}</ref>


(قُلِ اللَّهُ خَالِقُ كُلِّ شَيْءٍ وَهُوَ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ)
(قُلِ اللَّهُ خَالِقُ کُلِّ شَیْءٍ وَهُوَ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ)
:(بگو خدا آفریننده همه چیز است و اویگانه پیروزگراست.)
:(بگو خدا آفریننده همه چیز است و اویگانه پیروزگراست.)
این آیه بر خالقیت مطلق خداوند و نفی هرگونه استقلال آفرینش از غیر او دلالت دارد
این آیه بر خالقیت مطلق خداوند و نفی هرگونه استقلال آفرینش از غیر او دلالت دارد


== پانویس ==
== پانویس ==
=== ارجاعات ===
=== ارجاعات ===
# {{پانویس کوتاه‌شده|مصباح یزدی|1384|ک=آموزش عقائد|ج=1-2-3|ص=83}}
# {{پانویس کوتاه‌شده|مصباح یزدی|۱۳۸۴|ک=آموزش عقائد|ج=۱-۲-۳|ص=۸۳}}
# {{پانویس کوتاه‌شده|سعیدی مهر|1398|ک=آموزش کلام اسلامی|ج=1|ص=108-109}}
# {{پانویس کوتاه‌شده|سعیدی مهر|۱۳۹۸|ک=آموزش کلام اسلامی|ج=۱|ص=۱۰۸–۱۰۹}}
# {{پانویس کوتاه‌شده|سعیدی مهر|1398|ک=آموزش کلام اسلامی|ج=1|ص=111}}
# {{پانویس کوتاه‌شده|سعیدی مهر|۱۳۹۸|ک=آموزش کلام اسلامی|ج=۱|ص=۱۱۱}}
 
== '''منابع''' ==


== منابع ==
[[رده:صفات خدا در اسلام]]
[[رده:صفات خدا در اسلام]]
[[رده:علم کلام]]
[[رده:علم کلام]]
[[رده:هستی‌شناسی]]
[[رده:هستی‌شناسی]]

نسخهٔ ‏۵ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۹:۲۰

توحید افعالی
توحید درخالقیت فقط یک آفریننده وسازنده اصلی برای همه جهان وجود دارد.
توحید در ربوبیت فقط یک مدبر و گرداننده برای حهان وجود دارد که همه امور رامدیریت می‌کند.
توحید در الوهیت فقط خداوند سزاوار پرستش و عبادت است.
شعار اسلام است (توحید در الوهیت)
  1. درتوحید در خالقیت از شاخه‌های توحید است که بیان می‌کند تنها خدا آفریننده حقیقی جهان است و همه موجودات دیگر در آفرینش استقلالی ندارند[۱] کلام اسلامی خدا به عنوان واجب الوجود معرفی می‌شود و همه عالم ممکن الوجود است. بدین معنا که پیدایش و بقای موجودات وابسته به خداوند است. و هیچ موجودی ذاتاً آفریننده نیست.[۲]

مبانی قرآن

از مهم‌ترین آیات مربوط به توحید در خالقیت آیه ۱۶ سوره رعد است:[۳]

(قُلِ اللَّهُ خَالِقُ کُلِّ شَیْءٍ وَهُوَ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ)

(بگو خدا آفریننده همه چیز است و اویگانه پیروزگراست.)

این آیه بر خالقیت مطلق خداوند و نفی هرگونه استقلال آفرینش از غیر او دلالت دارد

پانویس

ارجاعات

  1. مصباح یزدی، آموزش عقائد، ۱-۲-۳:‎ ۸۳.
  2. سعیدی مهر، آموزش کلام اسلامی، ۱:‎ ۱۰۸–۱۰۹.
  3. سعیدی مهر، آموزش کلام اسلامی، ۱:‎ ۱۱۱.

منابع

  1. مصباح یزدی، محمدتقی (۱۳۸۴). آموزش عقائد. ج. ۱-۲-۳. انتشارات امیرکبیر. ص. ۸۳.
  2. سعیدی مهر، محمد (۱۳۹۸). آموزش کلام اسلامی. ج. ۱. کتاب طه. ص. ۱۰۸-۱۰۹.
  3. سعیدی مهر، محمد (۱۳۹۸). آموزش کلام اسلامی. ج. ۱. کتاب طه. ص. ۱۱۱.