جعفر بن محمد بن اشعث خزاعی: تفاوت میان نسخهها
(ابرابزار) |
(+رده:شیعیان ایران، +رده:درباریان عباسیان (هاتکت)، ابرابزار) |
||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=خیر|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی}} | {{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=خیر|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی}} | ||
[[رده:درباریان عباسیان]] | |||
[[رده:شیعیان ایران]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۵ دسامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۷:۳۰
جعفر بن محمد بن اشعث خزاعی، از مقربان هارونالرشید و والی خراسان، شیعی مذهب بود. او در امور مالی و اداری مورد اعتماد خلیفه قرار داشت و خمس مال خود را نزد موسی بن جعفر، امام هفتم شیعیان امامیه میفرستاد.
زندگی
جعفر بن محمد بن اشعث خزاعی، از مقربان هارونالرشید و والی او در خراسان بود. برخلاف برمکیان، شیعی مذهب بهشمار میرفت. وی در جریان مأموریتهای سیاسی و مالی خلیفه عباسی، با تدبیر و هوشمندی، وفاداری خود به اهل بیت را نشان داد. از جمله، خمس مالی که در اختیار داشت، به امام موسی بن جعفر ارسال میکرد و در این مسیر از هیچ کوشش و فشاری فروگذار نکرد. روایتی مشهور بیان میکند که منصور، خلیفه عباسی، برای شناسایی جاسوسان و افراد باهوش به پدر جعفر مأموریتی داد، و جعفر با صداقت و پرهیزکاری خود، تنها کسی بود که قبض دریافت نکرد و از خداوند و اهلبیت پیامبر اسلام سخن گفت. این رفتار و پایبندی او سبب شد که همواره مورد اعتماد هارونالرشید باشد و حتی در مواجهه با سعایتها و سوءتفاهمها، حفظ صداقت و شیعی مذهب خود را ادامه دهد.[۱]
پانویس
ارجاعات
منابع
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «جعفر بن محمد بن اشعث». دایرةالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.