کتابت حدیث
کتابت حدیث یا نگارش حدیث به تاریخچه نگارش حدیث و تدوین کتب حدیثی اشاره دارد. حدیثنگاری تاریخچهای پر فراز و نشیب از دوران پیامبر اسلام، سپس دوران منع حدیث و سرانجام آغاز حدیثنگاری در سده ۲ قمری را شامل میشود.
در دوران حیات محمد
در زمان حیات محمد، کتابت حدیث، چندان مرسوم نبوده است؛ با این وجود بر اساس برخی گزارشها از سوی مورخین و محدثین مسلمان، برخی از صحابه، کتابهایی در خصوص احادیث نگاشته بودند. ترمذی گزارش میکند که سعد بن عباده انصاری، کتابی را از احادیث و سنن محمد نگاشته بود که بعدها، فرزندانش از آن کتاب نقل میکردند. همچنین بخاری از کتاب عبدالله بن اوفی یاد میکند که از ان نسخههایی منتشر شده بود. گفته شده که جابر بن عبدالله انصاری نیز کتابی از احادیث نبوی داشته است و قتادة بن دعامه نیز مدعی ود که این کتاب را حفظ کرده است. کتاب صحیفه صادقه که اثر عبدالله بن عمرو بن العاص بوده نیز از کتابهای حدیثی مشهور در زمان حیات محمد است. ابناثیر مدعی است که در این کتاب بیش از هزار حدیث نقل شده است. همچنین گفته شده است که عبدالله بن عباس نیز مقداری از احادیث نبوی را بر تخته چوبی نگاشته بود و با خود حمل میکرد.[۱]
پانویس
ارجاعات
- ↑ صالح، علوم حدیث و اصطلاحات آن، ۲۲-۲۵.
منابع
- صالح، صبحی (۱۳۹۱). علو حدیث و اصطلاحات آن. پنجم. ترجمهٔ عادل نادر علی. قم: اسوه. شابک ۶۷۸۹۶۴۸۶۵۳۰۰۷ مقدار
|شابک=را بررسی کنید: invalid prefix (کمک).