شهید اول
محمد بن مکی عاملی (۷۳۴ – ۷۸۶ هجری قمری)، معروف به «شهید اول»، یکی از فقهای برجسته شیعه در قرن هشتم هجری محسوب میشود. وی از شاگردان برجسته فخرالمحققین حلی بود و در حوزه فقه شیعه تحصیلات و فعالیتهای علمی چشمگیری داشت. از مهمترین تألیفات او میتوان به «اللمعة الدمشقیة» و «ذكرى الشيعة» اشاره کرد که هر دو آثار مهمی در زمینه فقه شیعه به شمار میروند. شهید اول در شهر دمشق، به دلیل دشمنیها و حسدهای برخی مخالفان جریان شیعی، به شهادت رسید. نقش علمی و جایگاه فقهی وی در تاریخ اندیشه شیعه مورد توجه محققان و پژوهشگران قرار دارد.
ولادت
محمد بن مکی بن محمد شامی جزینی در سال ۷۳۴ هجری قمری در قریه جزین واقع در جبل عامل متولد شد[۱]. جبل عامل یکی از قدیمیترین مراکز تشیع در جنوب لبنان به شمار میرود و سابقه تاریخی و فرهنگی قابل توجهی در تاریخ تشیع دارد[۲].
تحصیلات و استادان
در اوایل بلوغ، محمد بن مکی به عراق سفر کرد و در شهر حله که در آن زمان یکی از مراکز مهم شیعیان بود، سکونت گزید و در محضر دانشمندان برجسته به تحصیل پرداخت[۳]. وی به عنوان یکی از پر استادترین فقهای شیعه شناخته میشود و بنا بر نقلهایی از سید صدر کرکی، دخترزاده محقق حلی، بیش از هزار اجازه روایتی و اجتهادی از اساتید مختلف دریافت کرده بود که نشاندهنده تلمذ او نزد اساتید متعدد است.
از جمله استادان مهم شهید اول میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- فخرالمحققین، پسر علامه حلی: شهید اول بیش از هفت ماه در محضر وی به تحصیل مشغول بود. نقل شده که شهید برای تلمذ به قصد علامه حلی به حله رفته بود، اما در بین راه با مراسم تشییع جنازه وی مواجه شد. شهید اول اجازه روایتی از فخرالمحققین دارد که در پشت کتاب «القواعد» آمده است و بیانگر تائید و اعطای اجازه روایت به او توسط این استاد بزرگ است[۴].
- سید عمیدالدین بن عبدالمطلب حلی: خواهرزاده علامه حلی که بر بسیاری از کتب علامه حلی شرح نوشته است.
- سید ضیاءالدین عبدالله حلی: برادر سید عمیدالدین که شرحی بر کتاب «تهذیب الوصول» علامه حلی دارد.
- ابن معیه: دانشمندی برجسته در فقه، تاریخ، انساب و ادب که تألیفات فراوانی دارد. شهید اول وی را از شگفتیهای زمان خود در علوم و آثار معرفی کرده است.
این مجموعه استادان، نقش اساسی در شکلگیری دانش و فقه شهید اول ایفا کردند و تأثیر گستردهای بر سطح علمی ایشان داشتند[۵].
شاگردان
محمد بن مکی عاملی (شهید اول) شاگردان متعددی، در حوزههای فقه و حدیث پرورش داد. برخی از مهمترین شاگردان وی که نزد او به تحصیل پرداخته و اجازه روایت دریافت کردند عبارتاند از:
- شیخ مقداد سیوری، نویسنده کتاب «التنقیح».
- شیخ حسن بن سلیمان حلی، مؤلف کتاب «مختصر بصائر الدرجات».
- شیخ شمسالدین محمد، مشهور به ابن عبدالعال کرکی عاملی.
- شیخ زینالدین علی بن خازن حائری، استاد روایت احمد بن فهد حلی، نویسنده کتابهای «المهذب»، «الموجز» و «عدة الداعی».
شهید اول در دوازدهم رمضان سال ۷۸۴ هجری قمری، یعنی دو سال پیش از شهادتش، اجازهنامهای مفصل در حوزه روایت به شیخ زینالدین علی بن خازن حائری صادر کرد. متن این اجازهنامه در کتاب روضات الجنات نقل شده است. این شواهد بیانگر جایگاه علمی شهید اول و تأثیرگذاری او در گسترش علوم روایی و فقهی شیعه به شمار میرود[۶].
پانویس
منابع
- ↑ دوانی، علی (۱۳۴۱). مکتب اسلام.
- ↑ بخشایشی، عقیقی. فقهای نامدار شیعه. سایت حوزه.
- ↑ دوانی، علی (۱۳۴۱). مکتب اسلام. نور مگز.
- ↑ خوانساری، سید محمدباقر. روضات الجنات. ج. ۷. ص. ۴.
- ↑ مختاری، رضا (۱۳۶۴). پژوهشی پیرامون شخصیت شهید اول.
- ↑ خوانساری، سید محمد باقر. روضات الجنات. ج. ۷. ص. ۸.