آل ابیساره
خاندان یا آل ابیساره از خانوادههای شیعه ساکن کوفه بودند که در زمینههای مختلف علمی، بهویژه حدیث، نحو و علوم قرآنی، نقش برجستهای ایفا کردند. اعضای این خاندان، از اصحاب ائمه شیعه بوده و آثار مهمی در حوزه زبان و تفسیر قرآن پدیدآوردند.
تاریخچه
آل ابیساره از خاندانهای علمی شیعه در کوفه بودند که در حوزههای حدیث، نحو و علوم قرآنی فعالیت چشمگیری داشتند. سرسلسله این خاندان فردی بهنام ابیساره بوده و اعضای برجستهای در نسلهای بعدی از او پدید آمدند.[۱]
اعضای خاندان
چهرههای شناختهشده این خاندان عبارتاند از:[۲]
- محمد بن ابیساره: از اصحاب خاص محمد باقر و در برخی منابع از اصحاب جعفر صادق نیز شمرده شده است. سید مهدی بحرالعلوم احتمال داده که او برادر حسن و مسلم، فرزندان ابیساره باشد.
- حسن بن ابیساره: فردی مورد اعتماد (ثقه) در نزد شیعه و از اصحاب محمد باقر و جعفر صادق.
- ابیجعفر محمد بن حسن بن ابیساره رواسی کوفی: از اصحاب محمد باقر و جعفر صادق، معروف به شیخالعلمای نحو و امام کوفیان در این علم. او نخستین فردی بود که در علوم قرآنی کتابی تألیف کرد. از شاگردان او میتوان کسائی و فراء را نام برد. اثر مشهور وی، معانی القرآن است.
- مسلم بن ابیساره: فردی ثقه و مورد اعتماد در نزد شیعه در علم حدیث.
- ابومسلم معاذ بن مسلم هراء آل ابیساره: از بزرگان علم نحو و لغت، که عمر درازی داشت و استاد کسائی بود. قفطی در أنباء الرواة زندگینامه او را نوشته و اشاره کرده که وی عموی شیخ ابی جعفر محمد بن الحسن بن ابیساره بوده است.
- حسین بن معاذ بن مسلم: از راویان حدیث شیعه.
پانویس
ارجاعات
منابع
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «آل ابی ساره». دایرةالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.