معنویت

معنویت به معنای میزان ارتباط غیرمادی در زندگی آدمی است.

جلب معنویت در منابع اسلامی

بر اساس تعالیم اسلامی، راه‌های متعددی برای تقرب انسان به خداوند وجود دارد. در این زمینه، توصیه‌هایی از سوی برخی مراجع دینی بیان شده است. از جمله، بر اهمیت اقامه صحیح نمازهای واجب تأکید شده و گفته شده است که چنین امری زمینه‌ساز گرایش طبیعی فرد به نمازهای مستحب خواهد بود. همچنین، پرهیز از رفتارهایی مانند دروغ، غیبت، تهمت، افساد، تصرف در اموال دیگران و خیانت در امانت، موجب آماده‌سازی دل انسان برای پذیرش معرفت الهی دانسته شده است. از دیگر توصیه‌ها، سبک‌سازی بارهای سنگین معنوی و اخلاقی عنوان شده است. این دیدگاه بر ضرورت دوری از سنگینی‌های روحی و اخلاقی در مسیر تعالی معنوی تأکید دارد.

علاوه بر عبادات مستحب، کار و تلاش نیز از عوامل مهم در رشد معنوی دانسته شده است. کار به عنوان حرکتی آگاهانه و هدفمند تعریف می‌شود که افزون بر تأثیر مثبت بر جامعه، به شکوفایی استعدادها و ظرفیت‌های فردی انسان کمک می‌کند.

در منابع اسلامی، تأکید ویژه‌ای نیز بر رزق و روزی حلال وجود دارد. قرآن در آیه ۵۱ سوره مؤمنون می‌فرماید: «یا أَیُّهَا الرُّسُلُ كُلُوا مِنَ الطَّيِّباتِ وَ اعْمَلُوا صالِحاً». علامه طباطبایی، از مفسران شیعه، این آیه را خطاب به عموم پیامبران دانسته و مقصود از «طیبات» را بهره‌مندی از روزی پاکیزه ـ چه در قالب خوراک و چه در سایر بهره‌برداری‌ها ـ تفسیر کرده است. از دیدگاه او، روزی حلال تأثیر مثبت بر جسم و روح انسان داشته و موجب آرامش، برکت و سلامت نسل خواهد شد.

مفهوم اخلاص نیز جایگاه ویژه‌ای در این زمینه دارد. گفته شده است که هرچه اندیشه و فهم انسان نسبت به کار عمیق‌تر باشد، اخلاص بیشتری در عمل خواهد یافت. به نقل از شاگردان علامه طباطبایی، او اخلاص را «رنگی شگرف» توصیف کرده است که می‌تواند به کوچک‌ترین امور ارزش مضاعف ببخشد و در مقابل، نبود آن هر عملی را بی‌ارزش می‌سازد.