خدوندواجب الوجود است و همه عالم ممکن الوجود است. واجب الوجود علت برای پیدایش موجودات ممکن الوجود است و اینکه موجودات [۱] آفریدگار حقیقی خداوند است و خالقیت موجودات در سایه خالقیت خداوند است وهمه هستی مخلوق اوست و اینکه خالقیت موجودات جنبه استقلالی ندارد و تابع اراده و مشیت الهی است. توحید در خالقیت بااین واقعیت که مخلوقات چیزی را خلق میکنند منافاتی ندارد جون در طول خلق الهی و به اراده و مشیت خداوند واقع میشود[۲]
پانویس ارجاعات منابع کتاب|عنوان=آموزش عقائد اسلامی|تاریخ=1384|نام=محمدتقی|نام خانوادگی=مصباح یزدی|ناشر=انتشارات امیرکبیر|جلد=1-2-3|ص83
کتاب|عنوان=آموزش کلام اسلامی|تاریخ=1398|نام=محمد|نام خانوادگی=سعیدی مهر|ناشر=کتاب طه|جلد=1|صفحه=108-109
علم
العلیم همیشه دانا.
الحکیم خردمند.
الخبیر همیشه آگاه.
السمیع همیشه و بسیار شنونده.
البصیر بینای همیشگی.
الشهید گواه،
الرقیب حافظ و دیدبان.
الباطن پنهان از دیدهها،
الصبور بدون زمان،
الرشید هدایتکننده به راه راست.
الضار آسیبرسان.
القریب نزدیک.
الکفیل کفیل.
العلام واقف به همه چیز.
قدرت
الحفیظ همیشه نگهبان.
الملک پادشاه،
الباعث برانگیزنده.
الممیت میراننده.
الباقی همیشه جاوید.
الوارث ستاننده.
اللطیف مهربان.
المقتدر قدرتمند،
المهیمن شاهد و نگهبان.
المانع مانع،
مالک الملک مالک حقیقی
المقدم پیشآورنده.
القدیر بسیار توانا
المحی زندهکننده.
القاهر دارای قهر و غلبه.
سیطره
الوکیل کفیل،
الفتاح گشاینده،
الحسیب شمارنده.
المقیت پرورنده،
المجیب اجابت کننده.
الجامع گردآورنده.
الهادی راهنما.
المتعالی متعالی،
المقسط منصف،
المنتقم انتقامگیرنده.
المذل خوار کننده.
القابض گیرنده و گردآورنده.
المؤلی یار و ولی.
المحیط احاطهدار بر همهچیز.
بزرگی
العظیم بسیار بزرگ
العزیز شکستناپذیر،
القوی قدرتمندترین.
القهار چیرهشونده،
المتین استوار.
الظاهر پیدا.
النور روشن و روشنیبخش.
الماجد بزرگوار،
الواجد دارنده،
المحیی زنده کننده.
العدل دادگر.
الباسط گشاینده، دهنده.
المبین آشکار.
غالب غلبه کننده.
جبر
الجبار غیرقابل مقابله،
المتکبر صاحب رفعت و عظمت و جلال خارج از تصور،
الکریم بزرگوار،
الحمید ستوده و پسندیده.
الوالی حامی،
الرافع بلند مرتبه،
العلی بلند مرتبه.
المجید بزرگوار،
النافع خیرخواه،
المغنی غنیکننده،
ذو الجلال والإکرام خداوند باشکوه و بخشایشگر.
الجلیل باشکوه،
الحکم قاضی.
المعز سروری دهنده.
الاعلی بالاتر،
عشق
الرحمن بخشنده،
الرؤف بسیار مهربان،
الشکور بسیار سپاسپذیرنده و پاداشدهنده.
الواسع گشایشگرو بی نیاز،
الغفار بسیار بخشنده.
الغفور همیشه آمرزنده و پوشاننده.
الودود بسیار دوستدار.
الشاکر سپاسگزار.
النصیر یاریدهنده.
الغافر بخشنده.
الحفی مهربان.
المستعان یاری خواستهشده.
المنان بسیار عطاکننده.
الکافی کافی.
رحمت
الرحیم مهربان.
التواب بسیار رجوع کننده،
الحلیم بردبار.
العفو محو کننده گناهان،
السلام بی عیب،
المؤمن ایمنیبخش.
البر نیک،
الرزاق بسیار روزیدهنده.
الوهاب بسیار بخشنده.
الرب پروردگار
الاکرم گرامیتر.
خالق
الخالق آفریدگار.
البارئ پدید آوردنده از عدم.
المصور شکلدهنده،
البدیع ابداع کننده،
المعید بازگرداننده.
المبدئ آغازگر.
الخلاق عظیم آفریننده.
الفاطر خالق،
ذات
الاحد یگانه،
الواحد یکتا و یگانه.
الحق حقیقت،
الصمد بینیاز،
القدوس منزه و پاک،
الأول نخستین،
الأخر واپسین،
الحی همیشه زنده.
القیوم همیشگی و پاینده،
المؤخر تاخیر دهنده.
المحصی شمارکننده.
الخَافِض خوارکنندهٔ جباران.
الغنی همیشه بی نیاز.
الله خداوند.
Al-ilahالاله) معبود.
۞ ۞
