بدون جعبه اطلاعات
بدون تصویر

ایام‌البیض

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ایام البیض به روزهایی اشاره دارد که شب‌هایشان مهتابی است و شامل سیزدهم، چهاردهم و پانزدهم هر ماه قمری می‌شود. این ایام از دیدگاه مسلمانان، به ویژه در ماه‌های رجب، شعبان و رمضان دارای فضیلت هستند و پیامبر اسلام، امت خود را به روزه‌داری در این روزها توصیه کرده است.

معنای اصطلاحی

اصطلاح «ایام البیض» به روزهایی اطلاق می‌شود که شب‌هایشان مهتابی و روشن است. این روزها به سیزدهم، چهاردهم و پانزدهم هر ماه قمری اشاره دارند. به باور مسلمانان، «ایام البیض» در ماه‌های رجب، شعبان و رمضان از فضیلت ویژه‌ای برخوردار هستند که در کتب حدیث بیان شده است. در روایتی از پیامبر اسلام گزارش شده است که جبرئیل به او سفارش کرده است که امت خود را به روزه‌داری در این سه روز هر ماه، یعنی روزهای سیزدهم، چهاردم و پانزدهم، توصیه کند.[۱]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «ایام‌البیض». دایرةالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.