مروان بن حکم
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
| مروان یکم | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| چهارمین خلیفه اموی | |||||
| خلافت | ۶۴–۶۵ ه.ق ژوئن ۶۸۴–۱۲ آوریل ۶۸۵ | ||||
| پیشین | معاویه دوم | ||||
| جانشین | عبدالملک بن مروان | ||||
| متولد | ۲ ه.ق ۲۸ مارس ۶۲۳ | ||||
| درگذشته | ۶۵ ه.ق آوریل / می ۶۸۵ (۶۳ سال) دمشق یا صنابره (اردن) | ||||
| شهبانو | فاخته | ||||
| همسر(ان) | مریم | ||||
| فرزند(ان) | عبدالملک عبدالعزیز عبدالرحیم بشیر محمد عبیدالله | ||||
| |||||
| دودمان | امویان | ||||
| پدر | حکم بن ابیالعاص | ||||
| مادر | آمنه بنت علقمه | ||||
مروان بن حکم، چهارمین خلیفه اموی بود. نام پدر او حکم بن ابیعاص بود. او پسرعموی عثمان بن عفان بود. استخلاف وی تغییر را در اصل و نسب دودمان اموی بهوجود آورد، فرزندان حکم جانشین فرزندان ابوسفیان شدند. احتمالا او پیامبر اسلام را دیده و از صحابه بوده است. وی به کتب مقدس اطلاع داشته و از منشیهای منصوب به دست عثمان بود. او در جنگ جمل در سپاه علی بود و در زمان خلافت معاویه، والی بحرین شد. او بیشتر دوران خلافتش را به عملیاتهای نظامی گذراند. تلاشهای او منجر شد تا حکومت بنیامیه، تا ۶۰ سال دیگر تداوم یابد.[۱]
پانویس
ارجاعات
منابع
- Bosworth, Clifford Edmund (1986). "MARWAN I". Encyclopaedia of Islam (به انگلیسی). Vol. 6 (2rd ed.). Leiden: E. J. Brill. p. 621-623.