کاربر:Mersana/صفحه تمرین

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو

حجاب برتر


مسئلۀ حجاب از جمله موضوعات اساسی در حوزۀ مطالعات زنان به شمار می‌رود. حجاب به عنوان پوششی اصیل، نه تنها حافظ وقار، شخصیت و کرامت زن است، بلکه ضامن عفت و آرامش در زندگی او بوده و این گوهر گران‌قدر را از دستبرد نااهلان مصون می‌دارد.

حجاب در عین ایجاد حریمی برای جسم زن، به روح و عقل او پرواز می‌بخشد و افکارش را از دغدغه‌های مزاحم رها می‌سازد. در مقابل، بی‌حجابی و بدحجابی، حقیقت ناب وجود زن را در پشت جاذبه‌های سطحی پنهان می‌کند. آنچه یک زن بی‌حجاب یا بدحجاب به نمایش می‌گذارد، در واقع زیبایی‌های اختصاصی اوست که شایسته است تنها در حریم مقدس خانواده نمایان شود.

چارلی چاپلین، هنرمند نامدار سینما، برهنگی و بدحجابی را بیماری عصر مدرن خوانده که در روح و افکار جامعه نفوذ کرده و آن را بیمار می‌سازد. زنان با رعایت حجاب، نه تنها پرده‌ای بر دید هوس‌بازان می‌کشند، بلکه خود و جامعه را از آلودگی‌ها مصون می‌دارند. این انتخاب آگاهانه به آنان فرصت می‌دهد تا سرمایه‌های وجودی خویش را در کانون خانواده متمرکز کرده و اولین نهاد اجتماعی را با پاکی و طهارت بنیان نهند.

حجاب همچون سنگری استوار از گوهر حیاء و عفت زن پاسداری می‌کند. زن با حجاب، همانند گوهری درخشان در صدف است؛ چنان که صدف، مروارید را از گزند آسیب‌ها حفظ می‌کند، حجاب نیز زن را از آزار و تعرض اپاکان مصون می‌دارد.[۱]

است

محورهای حجاب

شرایط یک پوشش برتر برای زنان را می‌توان در سه محور اصلی تعریف کرد: حفظ حیا و عفت، عدم جلب توجه و تحریک مردان، و عدم ایجاد غفلت از خداوند. در این چارچوب، استفاده از لباس‌های بلند و گشاد با طراحی و رنگ ساده (نظیر مانتو) که دست‌ها و پاها را به طور کامل می‌پوشاند، همراه با پوشش سر (مقنعه یا روسری) که موی سر، گردن و سینه را مستور کند، برای تحقق حجاب شرعی کافی است. با این حال، آنچه که شأن و منزلت زن مسلمان، به ویژه اقشار متعهد جامعه را نمایان می‌سازد، استفاده از چادر است. چادر به عنوان نمادی ملی، عالی‌ترین مرتبه حجاب شناخته می‌شود[۲]

حجاب از نگاه قرآن

در متون دینی اسلام، مانند قرآن کریم و روایات، برای پوشش واجب زنان، انواع خاصی از لباس معرفی شده است که از میان آنها «خِمار» (روسری) و «جِلباب» (چادر) شناخته‌شده‌تر هستند.خداوند در قرآن خطاب به زنان مؤمن می‌فرماید:«وَلْیَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلَىٰ جُیُوبِهِنَّ»یعنی باید روسری خود را به گونه‌ای برگیرند که سینه و گردنشان را نیز بپوشاند. از این آیه برداشت می‌شود که پوشاندن سر، گردن و سینه با خمار ضروری است.همچنین در آیه‌ای دیگر می‌خوانیم:«یَا أَیُّهَا النَّبِیُّ قُلْ لِأَزْوَاجِکَ وَبَنَاتِکَ وَنِسَاءِ الْمُؤْمِنِینَ یُدْنِینَ عَلَیْهِنَّ مِنْ جَلَابِیبِهِنَّ»در این آیه، خداوند به زنان دستور می‌دهد که از جلباب (چادر) استفاده کنند تا به عفّت و پاکدامنی شناخته شوند و از آزار و تعرض مصون بمانند.علاوه بر این، در زمینه حفظ حریم و پاکدامنی در روابط، قرآن تأکید می‌کند:«وَإِذَا سَأَلْتُمُوهُنَّ مَتَاعًا فَاسْأَلُوهُنَّ مِنْ وَرَاءِ حِجَابٍ»یعنی حتی هنگام درخواست چیزی از زنان، باید از پشت پرده و با رعایت حریم باشد؛ چرا که این کار به پاکی دل‌های همه کمک می‌کند.استاد مرتضی مطهری، از اندیشمندان برجسته اسلامی، در نقد دیدگاه مخالفان حجاب می‌نویسد:برخلاف ادعای برخی که حجاب را مانع فعالیت اجتماعی زنان می‌دانند، در واقع، روابط آزاد و بی‌قیدوبند است که جامعه را به انحراف و اختلال می‌کشاند. اسلام هرگز زن را از حضور در اجتماع، تحصیل علم یا مشارکت اقتصادی محروم نکرده است، بلکه دانش‌آموزی را وظیفه‌ای همگانی — چه برای زن و چه برای مرد — می‌داند. آنچه اسلام با آن مخالف است، «حبس» و محدودیت بی‌جهت زن نیست، بلکه بی‌ضابطگی و اختلاطی است که کرامت و نقش واقعی زن را زیر سؤال می‌برد.[۳]

منابع

  1. معارف اسلامی. ج. ۷۹. دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم. ص. ۴.
  2. احکام اراستگی ظاهری. ج. ۱. رکنی محمد تقی. ص. ۸۳.
  3. معارف اسلامی. ج. ۷۹. دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم. ۱۳۶۰. ص. ۴.