کاربر:Red rose/صفحه تمرین

فاجعه در ذى حجّه سال 63 هجرى واقع شد و به واقعه حرّه نيز معروف است.

پس از حادثه خونين كربلا و آگاهى مردم از ماهيّت يزيد و پليدى و خباثت وى، و اعلام قيام و جهاد از سوى «عبداللّه بن حنظله غسيل الملائكه‌» و برخى ديگر از صاحب نفوذان، انقلاب خونينى در مدينه آغاز شد.

مردم مدينه نخست با عبداللّه بن حنظله تا پاى جان بيعت كردند و آنگاه «عثمان بن محمد بن ابوسفيان»، والى مدينه را بيرون كردند. بنى‌اميّه در منزل مروان بن حكم اجتماع كردند و همگى در آن جا محبوس شدند.

لعن یزید

مردم مدينه يزيد را از خلافت خلع كرده و به بدگويى و سبّ و لعن وى پرداختند.

يزيد كه از ماجرا مطّلع شد، لشكر عظيمى فراهم ساخت و فرماندهى آن را به عهده مردى خونريز به نام «مسلم بن عقبه» گذاشت.

قتل و عام مردم مدینه

مسلم بن عقبه، پس از محاصره مدينه، مقاومت آنان را درهم شكست و به قتل و غارت مردم مدينه پرداخت و كشتار وسيعى را در اين شهر به راه انداخت.

مورّخان نوشته‌اند كه از بس مسلم بن عقبه خون بى گناهان را ريخت به «مُسرف» (خونريز بى حدّ و حصر) معروف شد.