کاربر:Bahark/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
== [[صبر حضرت زینب(س)|'''<u>صبر حضرت زینب(س)</u>''']] ==
== زینب ==
'''زینب''' که با نام '''زینب کبری''' شناخته می‌شود، سومین یا چهارمین فرزند [[فاطمه زهرا]] دختر [[محمد]] و [[علی بن ابی‌طالب]] — اولین [[دوازده امام|امام شیعیان]] — است. وی از زنان مقدس نزد [[شیعه|شیعیان]] است.


== بی‌تردید حضرت زینب(س) شخصیتی تأثیرگذار در تاریخ و اسوه‌ای جامع و کامل برای همگان است. شخصیتی که در نهضت عظیم کربلا، نقش اساسی و سرنوشت‌سازی در حفظ و ماندگاری و جاودانگی این قیام داشته است. مهم‌ترین و برجسته‌ترین بخش زندگی حضرت زینب(س)، صبر و مقاومت در بُعد اجتماعی و سیاسی است که به عنوان بارزترین خصیصه آن بزرگوار به شمار می‌آید؛ موضوعی که ابعاد مختلف آن در رویدادهای گوناگون زندگی آن حضرت کاملاً مشهود و محسوس است و از او به عنوان شخصیت نمونه و نماد صبر جمیل ساخته است. در این نوشتار، تصویری از نوع و کیفیت صبر جمیل آن حضرت به عنوان الگوئی جاودانه ارائه می‌شود. ==
از زندگانی زینب در دوران کودکی جز به دنیا آمدن در زمان [[محمد]] پیامبر اسلام و نامگذاری او به این نام توسط محمد، اطلاعات چندانی در دست نیست. بیشتر منابع به زندگانی او در دوره همراهی او با [[حسین بن علی]] از [[مدینه]] تا [[مکه]] و از آنجا تا [[کربلا]] پرداخته‌اند. از او در حوادث متعددی از [[نبرد کربلا]] یاد شده‌است از جمله شب [[عاشورا]] در گفتگو با حسین، روز عاشورا در گفتگو با حسین و رفتن در کنار جسد [[علی‌اکبر]] پس از کشته‌شدن در نبرد. او پس از پایان نبرد کربلا، به اسارت لشرکیان [[کوفه]] درآمد و ابتدا به کوفه و کاخ [[عبیدالله بن زیاد|ابن زیاد]] منتقل شد. پس از گفتگویی با ابن زیاد در [[کاخ کوفه]] و خواندن یک خطبه در شهر کوفه در تقبیح رفتار کوفیان با حسین بن علی؛ راهی [[شام (سرزمین)|شام]] شد و در آنجا در کاخ [[یزید]] حاضر شد. او در آنجا نیز با یزید گفتگویی داشته است و در شام نیز همچون کوفه، خطبه‌ای خواند. خطبه‌های او بیانگر تسلط او بر آموزه‌های [[قرآن|قرآنی]] دارد. پس از چند روز اسیری در شام، سرانجام کاروان اسیران به سمت مدینه از شام خارج شدند.
 
=== نام و لقب ===
 
==== نام ====
بر اساس روایتی در منابع متاخر، پس از به دنیا آمدن زینب و عدم حضور [[محمد]] در [[مدینه]]، علی و فاطمه منتظر ماندند تا محمد از سفر برگردد و خود نام فرزند آنان را بگذارد. پس از بازگشت محمد، او نام زینب را برای او برگزید. در چند گزارش از این روایت، از [[وحی]] این نام توسط [[جبرئیل]] به محمد و خبر از سختی‌های زندگانی زینب سخن به میان آمده‌است. از آنجا که علی بن ابی‌طالب، [[فرزندان علی بن ابی‌طالب|دو دختر دیگر]] با نام‌های زینب داشته‌است؛ از اولین زینب، با نام زینب کبری یاد می‌شود. زینب یا از دو واژه «زین» و «أب» شکل گرفته که به معنای زینت پدر است و یا به صورت یک اسم بسیط است که نام نوعی درخت زیبا و خوشبوست.
 
==== القاب ====
القابی که به زینب داده شده‌است، «شقیقة الحسین» به معنای خواهر تنی [[حسین بن علی|حسین]] است. این لقب به جهت همراهی همیشگی زینب با حسین به او داده شده‌است. عالمه غیر معلمه از دیگر اوصاف اوست.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=زینب بنت علی بن ابی طالب|نام=مریم|نام خانوادگی=پرتو}}</ref> از دیگر القاب وی می‌توان به عقیله بنی‌هاشم — به معنای زنی که عاقل و جلیل است —، سیدة الطف، بطلة کربلا، صاحب الدیوان، عابدة آل محمد و ام المصائب اشاره کرد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=موسوعۀ کربلا|نام=لبیب|نام خانوادگی=بیضون|جلد=2}}</ref>
 
== منابع ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۱ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۷:۲۶

زینب

زینب که با نام زینب کبری شناخته می‌شود، سومین یا چهارمین فرزند فاطمه زهرا دختر محمد و علی بن ابی‌طالب — اولین امام شیعیان — است. وی از زنان مقدس نزد شیعیان است.

از زندگانی زینب در دوران کودکی جز به دنیا آمدن در زمان محمد پیامبر اسلام و نامگذاری او به این نام توسط محمد، اطلاعات چندانی در دست نیست. بیشتر منابع به زندگانی او در دوره همراهی او با حسین بن علی از مدینه تا مکه و از آنجا تا کربلا پرداخته‌اند. از او در حوادث متعددی از نبرد کربلا یاد شده‌است از جمله شب عاشورا در گفتگو با حسین، روز عاشورا در گفتگو با حسین و رفتن در کنار جسد علی‌اکبر پس از کشته‌شدن در نبرد. او پس از پایان نبرد کربلا، به اسارت لشرکیان کوفه درآمد و ابتدا به کوفه و کاخ ابن زیاد منتقل شد. پس از گفتگویی با ابن زیاد در کاخ کوفه و خواندن یک خطبه در شهر کوفه در تقبیح رفتار کوفیان با حسین بن علی؛ راهی شام شد و در آنجا در کاخ یزید حاضر شد. او در آنجا نیز با یزید گفتگویی داشته است و در شام نیز همچون کوفه، خطبه‌ای خواند. خطبه‌های او بیانگر تسلط او بر آموزه‌های قرآنی دارد. پس از چند روز اسیری در شام، سرانجام کاروان اسیران به سمت مدینه از شام خارج شدند.

نام و لقب

نام

بر اساس روایتی در منابع متاخر، پس از به دنیا آمدن زینب و عدم حضور محمد در مدینه، علی و فاطمه منتظر ماندند تا محمد از سفر برگردد و خود نام فرزند آنان را بگذارد. پس از بازگشت محمد، او نام زینب را برای او برگزید. در چند گزارش از این روایت، از وحی این نام توسط جبرئیل به محمد و خبر از سختی‌های زندگانی زینب سخن به میان آمده‌است. از آنجا که علی بن ابی‌طالب، دو دختر دیگر با نام‌های زینب داشته‌است؛ از اولین زینب، با نام زینب کبری یاد می‌شود. زینب یا از دو واژه «زین» و «أب» شکل گرفته که به معنای زینت پدر است و یا به صورت یک اسم بسیط است که نام نوعی درخت زیبا و خوشبوست.

القاب

القابی که به زینب داده شده‌است، «شقیقة الحسین» به معنای خواهر تنی حسین است. این لقب به جهت همراهی همیشگی زینب با حسین به او داده شده‌است. عالمه غیر معلمه از دیگر اوصاف اوست.[۱] از دیگر القاب وی می‌توان به عقیله بنی‌هاشم — به معنای زنی که عاقل و جلیل است —، سیدة الطف، بطلة کربلا، صاحب الدیوان، عابدة آل محمد و ام المصائب اشاره کرد.[۲]

منابع

  1. پرتو، مریم. زینب بنت علی بن ابی طالب.
  2. بیضون، لبیب. موسوعۀ کربلا. ج. ۲.