کاربر:Aseman14/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
== | == '''تفسیر البرهان''' اثر [[تفسیر قرآن|تفسیری]] [[هاشم بن سلیمان بحرانی]] از علمای شیعی [[بحرین]] و از مهمترین تفاسیر [[حدیث|روایی]] [[شیعه دوازدهامامی|شیعه]] است که به موضوعات مختلفی از جمله علوم [[شرعی]]، قصص، اخبار نبوی و به ویژه فضایل [[اهلبیت|اهل بیت]] و ارتباط آنها با [[آیه|آیات]] [[قرآن]] میپردازد. == | ||
''این تفسیر دربردارنده تمام [[فهرست سورههای قرآن|سورههای قرآن]] (از [[سوره فاتحه|فاتحه]] تا [[سوره ناس|ناس]]) است که مؤلف ۱۲۵۳۱ حدیث را ذیل آیات آورده است. نام اصلی کتاب '''البرهان فی تفسیر القرآن''' است که نگارنده در این کتاب تنها به ذکر روایات و اخبار اکتفا کرده و سلسله اسناد احادیث را به صورت جداگانه در پایان هر بخش آورده است.'' | |||
[[تفسیر قرآن | ''او تفسیر خود را به عنوان بیان [[تأویل]] آیات معرفی کرده و هدفش تشریح احادیث از [[معصومین]] و فضایل آنان است. بحرانی در مقدمه کتابش تأکید میکند که [[علوم قرآنی]] تنها نزد اهل بیت، متمرکز میشود و دیگران نمیتوانند تفسیر درستی از قرآن ارائه دهند. او به تفاسیر رایج در عصر خود، مانند [[کشاف]] [[جارالله زمخشری|زمخشری]] و [[تفسیر بیضاوی]]، انتقاد میکند و آنها را به دلیل غفلت از فضایل اهل بیت مذمت مینماید. کتاب البرهان شامل ۱۶ باب است که در آن مسائل قرآنی و دیدگاههای تفسیری بحرانی بیان شده است. او در این اثر به همبستگی عترت و قرآن اشاره کرده و بر این نکته تأکید میکند که باطن و علم قرآن نزد [[دوازده امام|ائمه]] است.'' | ||
نسخهٔ ۱۷ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۰:۳۶
تفسیر البرهان اثر تفسیری هاشم بن سلیمان بحرانی از علمای شیعی بحرین و از مهمترین تفاسیر روایی شیعه است که به موضوعات مختلفی از جمله علوم شرعی، قصص، اخبار نبوی و به ویژه فضایل اهل بیت و ارتباط آنها با آیات قرآن میپردازد.
این تفسیر دربردارنده تمام سورههای قرآن (از فاتحه تا ناس) است که مؤلف ۱۲۵۳۱ حدیث را ذیل آیات آورده است. نام اصلی کتاب البرهان فی تفسیر القرآن است که نگارنده در این کتاب تنها به ذکر روایات و اخبار اکتفا کرده و سلسله اسناد احادیث را به صورت جداگانه در پایان هر بخش آورده است.
او تفسیر خود را به عنوان بیان تأویل آیات معرفی کرده و هدفش تشریح احادیث از معصومین و فضایل آنان است. بحرانی در مقدمه کتابش تأکید میکند که علوم قرآنی تنها نزد اهل بیت، متمرکز میشود و دیگران نمیتوانند تفسیر درستی از قرآن ارائه دهند. او به تفاسیر رایج در عصر خود، مانند کشاف زمخشری و تفسیر بیضاوی، انتقاد میکند و آنها را به دلیل غفلت از فضایل اهل بیت مذمت مینماید. کتاب البرهان شامل ۱۶ باب است که در آن مسائل قرآنی و دیدگاههای تفسیری بحرانی بیان شده است. او در این اثر به همبستگی عترت و قرآن اشاره کرده و بر این نکته تأکید میکند که باطن و علم قرآن نزد ائمه است.