نماز احتیاط

نماز در اسلام

نماز احتیاط نمازی است که در صورت بروز شک‌های خاص در نماز واجب خوانده می‌شود.

نماز احتیاط:

در فقه اسلامی، گاه نمازگزار در نمازهای یومیه واجب نسبت به تعداد رکعت‌ها، رکوع، سجده یا قرائت دچار شک می‌شود. احکام این تردیدها متفاوت است؛ برخی بی‌اثر بوده و نماز صحیح است، اما در برخی موارد لازم است برای جبران احتمال نقص، نماز احتیاط پس از پایان نماز خوانده شود.

نحوه خواندن نماز احتیاط:

در این نماز، فرد پس از سلام نماز اصلی، نیت کرده و قیام می‌کند. سپس تکبیر گفته، سورهٔ حمد را قرائت کرده و به رکوع و دو سجده می‌رود. در پایان، تشهد و سلام گفته می‌شود. اگر نماز احتیاط دو رکعتی باشد، پس از دو سجدهٔ رکعت نخست دوباره قیام کرده، حمد را می‌خواند و رکوع و سجود رکعت دوم را به‌جا آورده، سپس با تشهد و سلام نماز را پایان می‌دهد.

نکات:

در نماز احتیاط اذان و اقامه گفته نمی‌شود.

پس از قرائت سورهٔ حمد، سورهٔ دیگری خوانده نمی‌شود.

این نماز قنوت ندارد.

سورهٔ حمد باید آهسته قرائت شود.

نماز احتیاط باید بلافاصله پس از پایان نماز اصلی و پیش از انجام کاری که حالت نماز را از بین ببرد، خوانده شود.

رعایت شروط واجب نمازهای یومیه در این نماز نیز، بنا بر احتیاط واجب، لازم است.