سعادت و شقاوت: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(− 13 رده (هاتکت)) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
بر اساس آموزههای [[تاریخ اسلام|اسلام،]] والدین نقش تعیینکننده ای در '''سعادت و شقاوت''' فرزندان خود ایفا میکنند. آیات [[قرآن]] و[[روایات|روایات اسلامی]] براین مسئله تأکید دارند که پدر و مادر متعهد زمینهساز خوشبختی فرزند، و والدین بیتفاوت، عامل بدبختی آنان هستند. | بر اساس آموزههای [[تاریخ اسلام|اسلام،]] والدین نقش تعیینکننده ای در '''سعادت و شقاوت''' فرزندان خود ایفا میکنند. آیات [[قرآن]] و[[روایات|روایات اسلامی]] براین مسئله تأکید دارند که پدر و مادر متعهد زمینهساز خوشبختی فرزند، و والدین بیتفاوت، عامل بدبختی آنان هستند. | ||
| خط ۱۳: | خط ۱۱: | ||
* مظاهری، حسین (۱۳۹۰). ''تربیت دینی فرزندان''. قم: شرکت چاپ و نشر بینالملل. ص۸–۹. | * مظاهری، حسین (۱۳۹۰). ''تربیت دینی فرزندان''. قم: شرکت چاپ و نشر بینالملل. ص۸–۹. | ||
{{فلسفه اخلاق|state=۱}} | {{فلسفه اخلاق|state=۱}} | ||
نسخهٔ ۶ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۱:۳۸
بر اساس آموزههای اسلام، والدین نقش تعیینکننده ای در سعادت و شقاوت فرزندان خود ایفا میکنند. آیات قرآن وروایات اسلامی براین مسئله تأکید دارند که پدر و مادر متعهد زمینهساز خوشبختی فرزند، و والدین بیتفاوت، عامل بدبختی آنان هستند.
در آیات و روایات
در روایتی از پیامبر اسلام آمده است: «سعادتمند در شکم مادرش سعادتمند میشود وشقی درشکم مادرش به شقاوت میگراید.» این نشان دهنده تأثیر حالات روحی و اخلاقی مادر بر سرنوشت فرزند حتی پیش از تولد است. در تفسیر آیه ۶ سوره آلعمران، روایتی از جعفر صادق امام ششم شیعیان امامیه نقل شده است که میگوید: «دو فرشته موکل بر جنین، سرنوشت او را از پیشانی مادر دریافت میکنند؛ اما این تقدیر قطعی نیست و با بداء (قانون تغییر مشیت الهی) تغییر است.»[۱]
پانویس
ارجاعات
- ↑ مظاهری، تربیت دینی فرزندان، ۸–۹.
منابع
- مظاهری، حسین (۱۳۹۰). تربیت دینی فرزندان. قم: شرکت چاپ و نشر بینالملل. ص۸–۹.
