کاربر:Mekail/3

نماز

نماز

نماز

نماز، پیوندی میان انسان و خالق است که دل را از آلودگی‌ها می‌زداید و او را از گناه بازمی‌دارد. با حضور قلب در نماز، انسان به آرامشی دست می‌یابد که در هیچ وسیله مادی یافت نمی‌شود. این عبادت نه‌تنها راه رسیدن به سعادت اخروی و هم‌نشینی با اولیای الهی است، بلکه در دنیا نیز مایه آسایش، امید و آرامش روان است. نماز پلی میان زمین و آسمان و نشانه یاد و توجه مداوم به پروردگار است.

فواید نماز

نماز مانند نهر روان و چشمۀ زلال و پاكيزه‌اى است كه انسان مؤمن هر روز روح و روان خود را در آن مى‌شويد. اميرالمؤمنين«سلام الله علیه» فرمودند: «پيامبر«صلی الله علیه وآله و سلم» نماز را به چشمه زلال آب گرمي تشبيه فرمودند که نمازگزار در شبانه روز پنج نوبت در آن شستشو مي‌كند.»

نماز بسيارى از فضيلتها و نيكوييها را براى انسان تحصيل و بسيارى از رذيلتها و زشتيها را از او دور مى‌كند. قرآن شريف مى‌فرمايد:

إِنَّ الصَّلَاةَ تَنْهَىٰ عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنْكَرِ ۗ وَلَذِكْرُ اللَّهِ أَكْبَرُ ۗ وَاللَّهُ يَعْلَمُ مَا تَصْنَعُونَ

همانا نماز آدمى را از فحشا و منكر باز مى‌دارد و ذكر خدا بزرگتر است و خدا به كارهايى كه مى‌كنيد، آگاه است.

يكى از فايده‌هاى نماز اين است كه به تدريج روح و اخلاق انسان را پاكيزه مى‌كند و مانند معلم اخلاق عمل مى‌كند؛ معلمى كه همه‌جا حضور دارد و همه مى‌توانند از آن بهره ببرند؛ معلمى كه موجب نجات انسان از گمراهيها و هدايت او به سوى رستگارى مى‌شود و معلمى كه انسان را به راه راست كه راه سعادت است، هدايت مى‌كند.

وظيفۀ معلم اخلاق به وجود آوردن قلب مطمئن در وجود شاگردش است.

وى نهال رذيلت را از دل او برمى‌كند و به جاى آن درخت فضيلت مى‌نشاند.

نماز با حضور قلب انسان را از ارتكاب گناهان كبيره و صغيره باز مى‌دارد.

نماز مانند فرشتۀ نجاتى در شب اول قبر، عالم برزخ و روز قيامت به فرياد انسان مى‌رسد. نماز بهترين وسيلۀ تأمين آسايش و آرامش روح و روان در دنيا و برخوردارى از نعمتهاى بهشتى در آخرت است. قرار گرفتن در كنار حوض كوثر با پيامبر گرامى (ص) و ائمه اطهار (ع) با نماز امكان‌پذير مى‌شود. خداوند در قرآن كريم مى‌فرمايد:

وَمَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنْكًا وَنَحْشُرُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَعْمَىٰ.قَالَ رَبِّ لِمَ حَشَرْتَنِي أَعْمَىٰ وَقَدْ كُنْتُ بَصِيرًا.

قَالَ كَذَٰلِكَ أَتَتْكَ آيَاتُنَا فَنَسِيتَهَا ۖ وَكَذَٰلِكَ الْيَوْمَ تُنْسَىٰ.

و هركس از ياد من اعراض كند، زندگيش تنگ شود و روز قيامت نابينا محشورش سازيم. گويد: اى پروردگار من! چرا مرا نابينا محشور كردى و حال آنكه من بينا بودم‌؟ گويد:

همچنان‌كه تو آيات ما را در دنيا فراموش مى‌كردى، امروز خود فراموش گشته‌اى.

هرگاه آيۀ شريفه را همراه با آيۀ وَأَقِمِ الصَّلَاةَ لِذِكْرِي مورد توجه قرار دهيم، نتيجه مى‌گيريم كه يكى از مصاديق ذكر در اين آيه نماز است. بنابراين، كسى‌كه نماز نخواند يا نماز را سبك بشمارد، در دنيا زندگى خوب و پر بركتى ندارد و در روز قيامت نابينا محشور مى‌شود.

اهمیت و فضیلت نماز از نگاه علی بن ابیطالب

نماز در فرهنگ اسلامی، نه تنها عبادتی روزانه، بلکه پیمانی جاودان میان انسان و پروردگار است. این فریضه، مظهر بندگی، یادآوری حضور الهی، و مایه آرامش روح و جان است. در آموزه‌های قرآنی و سخنان پیشوایان دین، نماز به‌عنوان ستون دین و برترین عمل انسان معرفی شده است؛ عملی که روح را از آلودگی‌ها می‌زداید و دل را به نور ایمان می‌آراید. در میان پیشوایان الهی،علی بن ابیطالب نمونه کامل عشق، خشوع و حضور قلب در نماز بود؛ برای او نماز نه تکلیف، بلکه تجلی گفت‌وگوی عاشقانه با خداوند بود. ایشان در رفتار و گفتار خود، نماز را به عنوان محور بندگی و معیار ارزش اعمال معرفی کرد. در ادامه، گزیده‌ای از سخنان ایشان درباره اهمیت نماز و نیز نمونه‌هایی از نماز و نیایش وی آمده است تا روشن شود که چگونه این عبادت، روح انسان را به سوی کمال و قرب الهی رهنمون می‌سازد.

-شما را به نماز و مراقبت از آن سفارش می کنم، زیرا نماز برترین عمل و ستون و اساس دین شما است.

-وقتی که بنده ای سجده می کند، ابلیس فریاد می زند: وای برمن! او اطاعت کرد، ولی من معصیت کردم، او سجده کرد و من از این عمل سرباز زدم.

-گناهی که پس از آن مهلت یافتم تا دو رکعت نماز گزارم و از خدا اصلاح آن گناه را بخواهم، مرا اندوهگین نکرد.

-نماز ستون دین است و اولین عمل انسان است که خدا بدان نظر می کند، اگر صحیح بود، به سایر اعمال نیز نظر می فرماید و اگر صحیح نباشد در هیچ عمل دیگر نمی نگرد و کسی که تارک نماز باشد بهره ای از اسلام ندارد.

" نماز و نیایش های علی بن ابیطالب

-بارخدایا! من نخستین کسی هستم که به حق رسیدم، آن را شنیدم و پذیرفتم. هیچ کس مگر رسول خدا (ص) درنماز بر من پیشی نگرفت.

-بار خدایا! این نماز را که در پیشگاه تو به جای آوردم، نه به جهت نیازی است که به آن داری و نه به خاطر میل و رغبتی است که در آن داری، بلکه برای بزرگداشت و پذیرش فرمان تو است که مرا به انجام آن فرمان داده ای. خدایا! اگر در نماز من عیبی است، یا رکوع و سجود آن ناقص است، مرا باز خواست مکن و با پذیرش و آمرزش خود، بر من تفضل و عنایت فرما.

-چون وقت نماز فرا می رسید، علی بن ابیطالب بر خود می لرزید. به او می گفتند: ترا چه شده است؟ می فرمود: وقت ادای امانتی رسیده است که خداوند آن را بر آسمان ها، زمین و کوه ها عرضه کرد، آنها از قبول آن ابا کردند و از آن بیمناک شدند.

-علی بن ابیطالب رکوع نماز را آن قدر طولانی می کرد که عرق از ساق پای وی جاری و زیر قدم های مبارکش تر می شد.

-هنگامی که برای علی بن ابیطالب مشکلی پیش می آمد، به نماز پناه می برد و آیه « واستعینوا بالصبر و الصلوة» (از صبر و نماز یاری جویید) را تلاوت می کرد.

آیات قرآن در مورد نماز

آیات قرآن که دلالت بر وجوب نماز می کنند، بسیارند که ما به بعضی از آنها اشاره می کنیم:

1 ـ « وَ أَقیمُوا الصَّلاةَ وَ آتُوا الزَّکاةَ وَ ارْکَعُوا مَعَ الرّاکِعینَ » و نماز را برپا دارید و زکات را ادا کنید ؛ و هر کار خیری را برای خود از پیش می فرستید ،آن را نزد خدا (در سرای دیگر ) خواهید یافت... .

2ـ « حافِظُوا عَلَی الصَّلَواتِ وَ الصَّلاةِ الْوُسْطی ... » در انجام همه نمازها به خصوص نماز وسطی =(نماز ظهر )کوشا باشید!...

3 ـ « ... فَأَقیمُوا الصَّلاةَ إِنَّ الصَّلاةَ کانَتْ عَلَی الْمُؤْمِنینَ کِتابًا مَوْقُوتًا » ، نماز را (به طور معمول)انجام دهید، زیرا نماز وظیفه ثابت ومعینی برای مؤمنان است!

4 ـ «... وَ أَقیمُوا الصَّلاةَ وَ بَشِّرِ الْمُؤْمِنینَ » ، ونماز را بر پا دارید! و به مؤمنان بشارت ده ( که سر انجام پیروز میشوند! )

5 ـ « أَقِمِ الصَّلاةَ لِدُلُوکِ الشَّمْسِ إِلی غَسَقِ اللَّیْلِ ...» ، نماز را از زوال خورشید (هنگام ظهر ) تا نهایت تاریکی شب(= نیمه شب) بر پا دار ؛... .

6ـ «... أَقِمِ الصَّلاةَ لِذِکْری » ، نماز را برای یاد من بپا دار !

7ـ « وَ الَّذینَ هُمْ عَلی صَلَواتِهِمْ یُحافِظُونَ » ، و آنها (= مؤمنان) بر نمازهایشان مواظبت می نمایند

8 ـ « ... وأَوْحَیْنا إِلَیْهِمْ فِعْلَ الْخَیْراتِ وَ إِقامَ الصَّلاةِ وَ إیتاءَ الزَّکاةِ ... »، و انجام کارهای نیک و بر پا داشتن نماز و ادای زکات را به آنها وحی کردیم ؛...

9 ـ« وَ أَقیمُوا الصَّلاةَ وَ آتُوا الزَّکاةَ وَ أَطیعُوا الرَّسُولَ لَعَلَّکُمْ تُرْحَمُونَ ... » ، و نماز را بر پا دارید، و زکات بدهید، و رسول (خدا) را اطاعت کنید تا مشمول رحمت (او) شوید.

10- « ... وَ أَقیمُوا الصَّلاةَ وَ لا تَکُونُوا مِنَ الْمُشْرِکینَ » ، و نماز را بر پا دارید و از مشرکان نباشید.