عصمت: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بصریویکی‌متن
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۹: خط ۱۹:
<references />{{پیامبران در قرآن}}
<references />{{پیامبران در قرآن}}
[[رده:اسلامیکال:رده‌بندی]]
[[رده:اسلامیکال:رده‌بندی]]
[[رده:پیامبران اولوالعزم]]

نسخهٔ ‏۲۱ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۵:۵۰

گسترهٔ عصمت انبیاء

به‌طور کلی عصمت پیامبران مورد اتفاق مفسران شیعه و سنی است ولی درمورد مراتب وشعاع تسری آن میان آنها شاهد اختلاف هستیم و دیدگاه‌های گونا گونی وجود دارد. شیخ مفید نیز به وجود این نوع اختلاف میان مفسران و متکلمین مسلمان اشاره نموده، در این خصوص در مورد مصونیت پیامبران از برخی معاصی مانند شرک وکفرهیچ اختلافی بین مسلمانان وجود ندارد. مگرفرقه ای از خوارج که صدور گناه را از انبیاء جایز می دانندهمچنین درمورد تبلیغ رسالت وبیان احـکام بیشترفرق اسلامی به عصمت پیامبران باور دارند به جز باقالنی که به انبیاء سهو ونسیان را نسبت می‌دهد.[۱]

الف) عصمت دردریافت وحی

پرونده:Nody--عکس-حیرت-انگیز-داخل-خانه-کعبه-1725948607.jpg

اندیشمندان اسلامی بر عصمت پیامبران در این عرصه تأ کید می‌کنند. دلیل عقلی نیز گواه بر عصمت پیامبران از اشتباه در این حوزه است؛ بدین بیان که هدف از بعثت پیامبران آن است که پیام هدایت را به بندگان برسانند. ا گر ایشان در در یافت وحی دچار خطا شوند، هدف از بعثت آنها نقض خواهد شد ونقض غرض بر خدای حکیم محال است.

ب) عصمت در رساندن وحی

عموم مسلمانان، پیامبران را در این زمینه لغزش ناپذیر می‌دانند. تنها گروهی از حشویه وکرامیه پیامبران لغزش پیامبران در گفتار را پذیرفته‌اند و افسانه غرانیق را شاهد آن دانسته‌اند.[۲] درخور توجه آنکه برخی عالمان اشعری مانند قاضی ابوبکر باقالنی نیز لغزش در ابلاغ وحی از رو ی سهو و نسیان را می‌پذیرند.[۳]
ج) عصمت از گناهان خواه به صورت فعل حرام یا ترک واجب
در این قسمت معمولاًاین دلیل اقامه می‌شود که ا گر پیامبر به آنچه می‌آورد عمل نکند، مردم دیگر به سخنانش اعتماد نخواهند کرد و باز، هدف از بعثت او نقض خواهد شد. برخی عالمان معتزلی صدور گناه صغیرهٔ عمدی را می‌پذیرند. هر چند برخی دیگر مانند جبایی آن را مردود می‌شمارند.
منابع
  1. ↑ مکارم شیرازی، ناصر. تفسیر نمونه. ج. ۷. دارالکتب الاسلامیه. ص. ۱۷۵.
  2. ↑ شرح نهج البلاغه. ج. ۷. ص. ۱۸. پارامتر |first1= بدون |last1= در Authors list وارد شده‌است (کمک)
  3. ↑ عضدالدین ایجی، عبدالرحمن ابن احمد. شرح مواقف. ج. ۸. ص. ۲۶۴.
برگرفته از «https://www.islamical.org/w/index.php?title=عصمت&oldid=156778»