درگاه:زنان/مقدمه
زنان در اسلام از جنبههای مختلف سیاسی، حقوقی، اجتماعی و درون دینی (اعتقادی، تاریخی، فقهی) مورد توجه منابع قرار گرفتهاند. قرآن به عنوان کتاب مقدس مسلمانان، در موضوع زنان و احکام آنها در اسلام، سخنان بسیاری دارد. در همین خصوص یکی از سورههای قرآن به صورت تخصصی در موضوع زنان است که به سوره نساء شهرت دارد. سوره مریم نیز دیگر سوره قرآن است که به نام یک زن نامگذاری شده است. بهطور کلی قرآن در ۱۹۶ آیه مستقیماً دربارهٔ زنان سخن گفته است. در متن قرآن، آفرینش نخستین زن (حوا)، همچون و همزمان آفرینش نخستین مرد (آدم) توصیف شده است. در بیشتر قرآن زنان و مردان با هم برابر تلقی شدهاند و دارای وظایف دینی مشترکی هستند. قرآن زن و شوهر را لباس، یاور و جفت یکدیگر لقب داده است. علاوه بر قرآن از زنان در روایات که از منابع اسلامی میباشند، گزارشهای فراوانی وجود دارد. زنان در سیره عملی و نظری محمد، مورد احترام توصیف شدهاند و محمد نیز در دفاع از حقوق آنها کوشیده است.
تا پیش از اسلام، زنان با مشکلات حقوقی و اجتماعی فراوانی مواجه بودند؛ در فرهنگ عرب جاهلی، زنان با پدیدههایی چون ازدواج اجباری، زنده به گور کردن دختران، قوانین طلاق آسان، محرومیت از ارث و کالا قلمداد کردن زنان مواجه بودند. با ظهور اسلام، سعی شد تا این پدیدهها تصحیح گردد. قرآن به شدت از زنده به گور کردن دختران انتقاد کرد و رضایت در ازدواج را یکی از شرایط ازدواج مطرح کرد. زنان در اسلام از ارث بهرهمند شدند و حقوقی مختص به خود را دارا شدند. هرچند تفاوتهایی در احکام و حقوق اسلامی بین زنان و مردان وضع شده است. از این میان میتوان به تفاوت در میزان ارث، میزان دیه، نفقه، مهریه حق تعدد زوجات، قیومیت، حضانت، طلاق، حجاب، شهادت، قضاوت و جهاد اشاره کرد. این قوانین در برخی موارد به نفع مرد و در مواردی به نفع زنان وضع شدهاند.