خسف بیداء
خسف بیداء از نشانههای آخرالزمان و به معنای فرورفتن در زمین و زیر آوار ماندن به وسیله زلزله، سیل و طوفان و بمباران جز آن است.[۱][۲]
در باورهای شیعی
خسف به معنای فرورفتن و پنهان شدن است.[۳] و بیداء نام سرزمینی است میان مکه و مدینه . ظاهراً منظور از خسف بیداء آن است که سفیانی، با لشکری عظیم به قصد جنگ با مهدی عازم مکه میشود، در میان مکه و مدینه و در محلی که به سرزمین بیداء معروف است به صورت معجزهگونهای در دل زمین فرومیروند.[۴] در منابع شیعی، این حادثه از نشانههای حتمی ظهور بیان شده است.[۵]
پانویس
- ↑ مهدی پور، علی اکبر. روزگار رهایی. ج. ۲. ص. ۸۵۴.
- ↑ ابن منظور، لسان العرب، ۹: ۶۷.
- ↑ ابن منظور. لسان العرب. ج. ۹. ص. ۶۹.
- ↑ نعمانی. غیبه. ج. ۲۵۲.
- ↑ مهدی پور، روزگار رهایی، ۲: ۸۵۴.
| زندگی |  | |
|---|---|---|
| تبار |
| |
| نام و القاب | ||
| اصحاب | ||
| در منابع | ||
| نشانههای ظهور | ||
| مکانهای مرتبط | ||
| شخصیتهای مرتبط | ||
| مدّعیان مهدویت | ||
| فرقههای مرتبط | ||
| در هنر و رسانه | ||
| دیگر موارد | ||
| تکنولوژیکی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| اجتماعی | |||||
| محیط زیست |
| ||||
| بیولوژیکی |
| ||||
| فیزیکی | |||||
| اعتقادی |
| ||||
| تخیلی | |||||
| |||||
