سعادت و شقاوت
| سعادت و شقاوت | |
|---|---|
| معنای اصطلاحی | سعادت به معنای رسیدن به خیری است که محصول آن کمال ولذت است. شقاوت آن است که از خیر بی نصیب ماندو کمال ولذت رو درک نخواهد کرد. |
| معنای فارسی | سعادت به معنای خوشبختی در دنیا وآخرت وشقاوت به معنای بدبختی وتیره روزی در دنیا وآخرت است. |
| اطلاعات جزئی | |
| تعداد کاربرد در قرآن | واژه سعادت ۲ بار در قرآن آمده است. واژه شقاوت و مشتقاتش ۱۴ بار ذکر شده است. |
| پراهمیت نزد | {{{پر اهمیت نزد}}} |
| آیههای مورد استفاده | واژه سعادت در آیات ۱۰۵ و۱۰۸ سوره هود ذکر شده است. واژه شقاوت و مشتقات آن نیز در آیات ۱۰۵ و۱۰۶ سوره هود، آیات۲٬۱۱۷٬۱۲۳سوره طه، آیات۴٬۳۲٬۴۸سوره مریم، ایه۱۵ سوره لیل، آیه۱۲ سوره شمس، ۱۰۶ سوره مومنون به کار رفته است. |
بر اساس آموزههای اسلام، والدین نقش تعیینکننده ای در سعادت و شقاوت فرزندان خود ایفا میکنند. آیات قرآن وروایات اسلامی براین مسئله تأکید دارند که پدر و مادر متعهد زمینهساز خوشبختی فرزند، و والدین بیتفاوت، عامل بدبختی آنان هستند.
در آیات و روایات
در روایتی از پیامبر اسلام آمده است: «سعادتمند در شکم مادرش سعادتمند میشود وشقی درشکم مادرش به شقاوت میگراید.» این نشان دهنده تأثیر حالات روحی و اخلاقی مادر بر سرنوشت فرزند حتی پیش از تولد است. در تفسیر آیه ۶ سوره آلعمران، روایتی از جعفر صادق امام ششم شیعیان امامیه نقل شده است که میگوید: «دو فرشته موکل بر جنین، سرنوشت او را از پیشانی مادر دریافت میکنند؛ اما این تقدیر قطعی نیست و با بداء (قانون تغییر مشیت الهی) تغییر است.»[۱]
پانویس
ارجاعات
- ↑ مظاهری، تربیت دینی فرزندان، ۸–۹.
منابع
- مظاهری، حسین (۱۳۹۰). تربیت دینی فرزندان. قم: شرکت چاپ و نشر بینالملل. ص۸–۹.
