ابوسلمه خلال
ابوسلمه حفص بن سلیمان خلّال معروف به وزیر آل‌محمد که به اختصار ابوسلمه خلال هم یاد شده است، از موالی بنی‌حارث بن کعب و از شیعیان بزرگ کوفه بود. ابوسلمه پس از درگذشت بکیر بن ماهان، پدرزن خود، متصدی دعوت عباسیان در کوفه شد. ابراهیم امام، دو بار او را مأمور رسیدگی به امور شیعیان خراسان کرد که در بار دوم، ابومسلم خراسانی نیز برای معرفی به نقبای دعوت عباسی، با وی همراه بود. در پی دستگیری ابراهیم امام در حمیمه و با فرار ابوالعباس و منصور به کوفه، ابومسلم آنان را در خانه ولید بن سعد، از وابستگان بنی‌هاشم، مخفی نمود. در این هنگام بود که ابوسلمه بر آن شد تا در عوض دعوت به عباسیان، یکی از علویان را به خلافت برگزیند؛ اما در این کار موفق نشد و سرانجام با ابوالعباس به خلافت بیعت کرد. ابوالعباس با وجود کینه‌ای که از ابوسلمه در دل داشت، وی را به وزارت خود برگزید و به وزیر آل‌محمد ملقب ساخت. خلیفه همواره در صدد بود که وزیر را خلع کند اما چون از ابومسلم بیمناک بود، برادرش ابوجعفر منصور را با نامه‌ای پیش ابومسلم به خراسان فرستاد و او را از تماس ابوسلمه با سادات علوی، آگاه ساخت. ابومسلم با شنیدن این خبر، مرار بن انس را برای کشتن ابوسلمه فرستاد در یکی از شب‌ها که ابوسلمه از پیش خلیفه به خانه خود بازمی‌گشت، مرار و همدستانش که بر سر راه او کمین کرده بودند، وی را ترور و به قتل رساندند. پس از مرگ ابوسلمه، اتهام قتل او را به خوارج نسبت دادند. در علت نامیده‌شدن او به خلال، آورده‌اند که خانه او در نزدیکی بازار سرکه‌فروشان (خلال) بود.[۱]
پانویس
ارجاعات
منابع
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «ابوسلمه خلال». دایره‌المعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.