ابراهیم بن ولید: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|فرزندان = اسحاق{{سخ}}اسماعیل{{سخ}}یعقوب{{سخ}}موسی{{سخ}}عبیدالله | |فرزندان = اسحاق{{سخ}}اسماعیل{{سخ}}یعقوب{{سخ}}موسی{{سخ}}عبیدالله | ||
|}} | |}} | ||
'''ابراهیم بن ولید'''، (۱۲۶-۱۲۷ ه.ق) سیزدهمین [[فهرست خلفای اموی|خلیفه اموی]] است. پدر او [[ولید بن عبدالملک|ولید یکم]] بود. پس از آنکه ولید بن یزید بر اثر یک سوء قصد کشته شد، یزید بن ولید به عنوان متهم این سوء قصد مورد شماتت قرار گرفت و [[مروان بن محمد]] به بهانه انتقام جان ولید، به سمت یزید بن ولید در حرکت شد. پس از آنکه یزید درگذشت، مروان بن محمد همچنان به راه خود ادامه داد تا خلیفه جدید ابراهیم بن ولید را نیز سرنگون سازد. با [[بیعت]] کردن مردم [[دمشق]] با مروان، او رسماً زمام حکومت را به دست گرفت و ابراهیم بن ولید را سرنگون ساخت. بسیاری از نویسندگان ابراهیم را در زمره خلفای اموی به حساب نیاوردهاند. او در طول مدت کوتاه خلافتش، نبردهایی را برای بر سر کار ماندن به راه انداخت که در همه آنان شکست خورد.<ref>{{پک| | '''ابراهیم بن ولید بن عبدالملک''' از خلفای [[بنیامیه]] بود که پس از مرگ برادرش در سال ۱۲۶ قمری برای مدت کوتاهی خلافت را در دست داشت. پس از قیام [[مروان بن محمد]]، خلافت را به او واگذار کرد و در سال ۱۳۲ قمری به دست [[سفاح عباسی]] کشته شد. | ||
== زندگی == | |||
'''ابراهیم بن ولید بن عبدالملک'''، (حک ۱۲۶-۱۲۷ ه.ق) سیزدهمین [[فهرست خلفای اموی|خلیفه اموی]] است. پدر او [[ولید بن عبدالملک|ولید یکم]] بود. پس از آنکه ولید بن یزید بر اثر یک سوء قصد کشته شد، یزید بن ولید به عنوان متهم این سوء قصد مورد شماتت قرار گرفت و [[مروان بن محمد]] به بهانه انتقام جان ولید، به سمت یزید بن ولید در حرکت شد. پس از آنکه یزید درگذشت، مروان بن محمد همچنان به راه خود ادامه داد تا خلیفه جدید ابراهیم بن ولید را نیز سرنگون سازد. با [[بیعت]] کردن مردم [[دمشق]] با مروان، او رسماً زمام حکومت را به دست گرفت و ابراهیم بن ولید را سرنگون ساخت. بسیاری از نویسندگان ابراهیم را در زمره خلفای اموی به حساب نیاوردهاند. او در طول مدت کوتاه خلافتش، نبردهایی را برای بر سر کار ماندن به راه انداخت که در همه آنان شکست خورد.<ref>{{پک|اختری|۱۳۹۰|ک=دایرهالمعارف جامع اسلامی|ف=ابنفرات}}</ref> | |||
دوران خلافت او بیش از هفتاد شب به طول نیانجامید. مروان بن محمد، مشهور به مروان حمار، علیه او قیام کرد. ابراهیم ابتدا گریخت، اما سپس با اختیار خود نزد مروان آمد، خلافت را به او واگذار کرد و با وی بیعت نمود. این رویداد در روز دوشنبه، چهاردهم صفر سال ۱۲۷ قمری روی داد. ابراهیم تا سال ۱۳۲ قمری زنده بود و در همان سال، همراه با گروهی از افراد بنیامیه، به دست [[سفاح]]، نخستین [[خلیفه عباسی]]، کشته شد.<ref>{{پک|اختری|۱۳۹۰|ک=دایرهالمعارف جامع اسلامی|ف=ابراهیم بن ولید}}</ref> | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
| خط ۲۳: | خط ۲۸: | ||
=== منابع === | === منابع === | ||
* {{یادکرد دانشنامه|نام خانوادگی=اختری|نام=عباسعلی|پیوند نویسنده=|ویراستار=|مقاله=ابراهیم بن ولید|دانشنامه=[[دایرهالمعارف جامع اسلامی]]|عنوان جلد=دایرهالمعارف جامع اسلامی|سال=۱۳۹۰|ناشر=آرایه|مکان=تهران}} | |||
* {{یادکرد دانشنامه|نام خانوادگی=Cremonese|نام=V.|پیوند نویسنده=|عنوان=IBRAHIM B. AL-WALlD|دانشنامه=[[دانشنامه اسلام|Encyclopaedia of Islam]]|ویرایش=2rd|جلد=3|سال=۱۹۸۶|ناشر=E. J. Brill|مکان=Leiden|شابک=۹۰-۰۴-۰۸۱۱۴-۳|صفحه=990-991|نشانی=|تاریخ بازبینی=|کد زبان=en}} | * {{یادکرد دانشنامه|نام خانوادگی=Cremonese|نام=V.|پیوند نویسنده=|عنوان=IBRAHIM B. AL-WALlD|دانشنامه=[[دانشنامه اسلام|Encyclopaedia of Islam]]|ویرایش=2rd|جلد=3|سال=۱۹۸۶|ناشر=E. J. Brill|مکان=Leiden|شابک=۹۰-۰۴-۰۸۱۱۴-۳|صفحه=990-991|نشانی=|تاریخ بازبینی=|کد زبان=en}} | ||
| خط ۲۸: | خط ۳۴: | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=خیر|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | {{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=خیر|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | ||
[[رده:اعدامشدگان | [[رده:اعدامشدگان توسط عباسیان]] | ||
[[رده:خلفای اموی سده ۸ (میلادی)]] | [[رده:خلفای اموی سده ۸ (میلادی)]] | ||
[[رده:خلفای اموی]] | [[رده:خلفای اموی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ آوریل ۲۰۲۵، ساعت ۰۱:۳۱
| ابراهیم بن ولید | |||||
|---|---|---|---|---|---|
 | |||||
| خلافت of the خلافت امویان | |||||
| خلافت | ۱۲۶–۱۲۷ ه.ق ۷۴۴ (چند هفته) | ||||
| پیشین | یزید سوم | ||||
| جانشین | مروان دوم | ||||
| متولد | ۱۱۷ ه.ق | ||||
| درگذشته | ۱۳۲ ه.ق ۲۵ ژانویه ۷۵۰ | ||||
| همسر(ان) | ام اسحاق | ||||
| فرزند(ان) | اسحاق اسماعیل یعقوب موسی عبیدالله | ||||
| |||||
| دودمان | امویان | ||||
| پدر | ولید بن عبدالملک | ||||
ابراهیم بن ولید بن عبدالملک از خلفای بنیامیه بود که پس از مرگ برادرش در سال ۱۲۶ قمری برای مدت کوتاهی خلافت را در دست داشت. پس از قیام مروان بن محمد، خلافت را به او واگذار کرد و در سال ۱۳۲ قمری به دست سفاح عباسی کشته شد.
زندگی
ابراهیم بن ولید بن عبدالملک، (حک ۱۲۶-۱۲۷ ه.ق) سیزدهمین خلیفه اموی است. پدر او ولید یکم بود. پس از آنکه ولید بن یزید بر اثر یک سوء قصد کشته شد، یزید بن ولید به عنوان متهم این سوء قصد مورد شماتت قرار گرفت و مروان بن محمد به بهانه انتقام جان ولید، به سمت یزید بن ولید در حرکت شد. پس از آنکه یزید درگذشت، مروان بن محمد همچنان به راه خود ادامه داد تا خلیفه جدید ابراهیم بن ولید را نیز سرنگون سازد. با بیعت کردن مردم دمشق با مروان، او رسماً زمام حکومت را به دست گرفت و ابراهیم بن ولید را سرنگون ساخت. بسیاری از نویسندگان ابراهیم را در زمره خلفای اموی به حساب نیاوردهاند. او در طول مدت کوتاه خلافتش، نبردهایی را برای بر سر کار ماندن به راه انداخت که در همه آنان شکست خورد.[۱]
دوران خلافت او بیش از هفتاد شب به طول نیانجامید. مروان بن محمد، مشهور به مروان حمار، علیه او قیام کرد. ابراهیم ابتدا گریخت، اما سپس با اختیار خود نزد مروان آمد، خلافت را به او واگذار کرد و با وی بیعت نمود. این رویداد در روز دوشنبه، چهاردهم صفر سال ۱۲۷ قمری روی داد. ابراهیم تا سال ۱۳۲ قمری زنده بود و در همان سال، همراه با گروهی از افراد بنیامیه، به دست سفاح، نخستین خلیفه عباسی، کشته شد.[۲]
پانویس
ارجاعات
منابع
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «ابراهیم بن ولید». دایرهالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.
- Cremonese, V. (1986). "IBRAHIM B. AL-WALlD". Encyclopaedia of Islam (به انگلیسی). Vol. 3 (2rd ed.). Leiden: E. J. Brill. p. 990-991.
.svg)