شهربانو: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جزبدون خلاصۀ ویرایش
جز (Shahroudi صفحهٔ کاربر:Zeynabyar/صفحه تمرین را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به شهربانو منتقل کرد)
 
(۲۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
== قاعده عسر و حرج ==
دربارهٔ تاریخ تولد و مکان تولد '''شهربانو''' مادر [[صحیفه سجادیه|سجاد بن الحسین]] گزارشی وجود ندارد؛ زیرا در زمان ساسانیان در ایران زندگی‌نامه دختران و زنان مکتوب نمی‌شد مگر اینکه دارای مقام ویژه حکومتی می‌بودند. با این حال بر اساس یافته‌های تاریخی می‌توان گفت که سال ۳۱ هجری به اسارت درآمد و وارد مدینه شد. به همسری [[حسین بن علی]] درآمد و در بین ساله‌های ۳۶ تا ۳۸ سجاد بن حسین به دنیا آورد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=شهربانو علیها السلام، (همسر گرامی امام حسین علیه السلام)|عنوان کتاب=شهربانو علیها سلام همسر امام حسین علیه السلام|سال=1390|نام=ناهید|نام خانوادگی=طیبی|ناشر=مشعر|صفحه=25}}</ref> در کتاب‌های تاریخی نام پدر شهربانو را یزدجرد که بیشتر کتاب‌ها به این نام اشاره دارند. همچنین گروهی نوشجان و برخی دیگر شیرویه که بنا بر نقل ثعالبی قاتل پدر یزدگرد بوده است می‌شناسند. گروهی دیگر نیز سنجان یا سبحان نام پدر شهربانو معرفی کرده‌اند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=شهربانو: بازکاوی و پژوهش دربارهٔ همسر امام حسین علیه السلام|عنوان کتاب=شهربانو|سال=1392|نام=ناهید|نام خانوادگی=طیبی|ناشر=علم|صفحه=255}}</ref>
یکی از قواعد مهم در اندیشه فقهی تشیع قاعده نفی عسر و حرج است که مطابق این قاعده در صورتی که اجرای یک حکم شرعی باعث ایجاد سختی غیر قابل تحمل بریک فرد شود انجام آن از ذمه افراد جامعه ساقط می­شود.


قاعده نفی عسر و حرج از قواعد مشهور فقه اسلامی است که از صدر اسلام مورد توجه فقیهان بوده است. در فقه امامیه، این قاعده در آثار بزرگانی چون شیخ انصاری[1] وامام خمینی ره[2] به عنوان یکی از قواعد عامه و مؤثر در رفع احکام مشقت زا تبیین شده است. در میان اهل سنت نیز اندیشمندانی همچون شاطبی[3] و ابن قدامه[4] به تبیین مبانی و محدوده ی این قاعده پرداخته اند. در سال های اخیر، پژوهش­هایی مانند بررسی تطبیقی قاعده نفی عسر و حرج در فقه امامیه و اهل سنت[5] به موضوع پرداخته شده است.  
نظریات متعددی دربارهٔ شهربانو وجود دارد. یک نظر این است که چنین شخصیتی در میان [[اهل‌بیت|اهل بیت]] پیامبر اسلام نبوده است. نظر دوم وجود شهربانو را قبول دارند ولی او را دختر یزدگرد پادشاه ساسانی و شاهزاده نمی‌دانند و او را تنها اشراف‌زاده‌ای می‌دانند که در زمان عثمان به اسارت اعراب درآمده و به حسین بن علی بخشیده شد. نظریه سوم شهربانو را دختر شاه ایران می‌دانند که به اسارت اعراب درآمد و به حسین بن علی بخشیده شد. گروه سوم جایگاه وی را نه به دلیل شاهزاده بودن، بلکه به علت انتساب به خاندان [[پیامبر اسلام]] می‌دانند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=شهربانو علیها السلام، (همسر گرامی امام حسین علیه السلام)|سال=1392|نام=ناهید|نام خانوادگی=طیبی|ناشر=علم|صفحه=11}}</ref>


قاعده نفی عسر و حرج از ارکان بنیادین فقه اسلامی است که بر آسان گیری و رفع مشقت از مکلفان تأکید دارد و تجلی گاه روح رحمت و عدالت در شریعت به شمار می رود. واکاوی این قاعده، به ویژه در مقایسه ی دیدگاههای فقه امامیه و اهل سنت، از این رو اهمیت دارد که ضمن تبیین مبانی نظری و قلمرو کاربرد آن، میتواند در پاسخگویی به مسائل نوپدید و تحقق فقه پویا و کارآمد مؤثر باشد. افزون بر این، مطالعه تطبیقی این قاعده، زمینه ی هم گرایی فقهی و تعامل علمی میان مذاهب اسلامی را تقویت کرده و به استنباط دقیق تر احکام ثانویه و تنظیم قوانین منطبق با مصالح شرع کمک می کند.
== نام‌های شهربانو ==
در نقل‌های گوناگون نام‌های متفاوت ایرانی و عربی برای شهربانو ذکر شده است. از جمله شهرناز به معنای نازنین شهر، شهربانویه به معنای بانوی شهر، شهربان به معنای نگاه دارنده شهر، شاه زنان به معنای زنی متمایز از سایر زنان، شهرحاجون که احتمالاً شهر خاتون بوده به معنای بانو و خاتون شهر، جیهان شاه یا جهان شاه به معنای سلطان عالم، سُلافه به معنای افشره زلال، سَلامه به معنای سلامتی و تندرستی، خلوه به معنای خالی و گذشته، غزاله به معنای آهوی ماده، خوله یا خویله به معنای خواهر مادر یا خاله، حرار به معنای آزادی و آزادگی. همچنین نام‌های جُیده، فاطمه، مریم و سادره یا سارا نیز برای شهربانو در کتب تاریخی آمده است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=شهربانو علیها السلام، (همسر گرامی امام حسین علیه السلام)|سال=1390|نام=ناهید|نام خانوادگی=طیبی|ناشر=مشعر|صفحه‌ها=29 تا 32}}</ref>


== قاعده نفی عسر و حرج از دیدگاه فقه امامیه ==
== شهربانو در منابع شیعی ==
فقهای امامیه قاعده نفی عسر و حرج را از قواعد مسلم و مورد اجماع دانسته اند و آن را مستند به آیات و روایات نتعدد می دانند، از جمله آیات و روایات متعدد میدانند از جمله آیه شریفه ی ماجعل علیکمو....[1] و روایت لا ضرر و لا ضرار فی الاسلام که در کنار آن به عنوان مؤید مطرح است.


1.­ شیخ انصاری رحمت الله علیه در فرائد الاصول و المکاسب، قاعده لاحرج را از ادله ی عامه ی رافع احکام اولیه در موارد مشقت زا دانسته و تصریح می کند که حکم شرعی در صورتی که موجب حرج شدید بر مکلف گردد، به موجب این قاعده مرتفع می شود.[2]
=== شهربانو در کتاب عیون الرضا ===
در روایات تاریخی دربارهٔ شهربانو اختلافات بسیار است اما روایت صدوق در [[عیون اخبار الرضا]] قابل قبول‌ترین سند تاریخی است که شهربانو را فرزند یزدگرد سوم و مادر سجاد بن حسین و زمان اسارت او در زمان [[عمر بن خطاب]] معرفی می‌کند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=شهربانو: بازکاوی و پژوهش دربارهٔ همسر امام حسین علیه السلام|سال=1392|نام=ناهید|نام خانوادگی=طیبی|ناشر=علم|صفحه=100}}</ref> در تاریخ یعقوبی شهربانو مادر سجاد معرفی کرده و می‌نویسد: و امه جرار بنت یزدجرد. روایت صدوق در کتاب عیون الرضا اسارت شهربانو مربوط به دوران عثمان دانسته که به درستی نزدیک تر است زیرا فتح خراسان در سال ۳۰ هجری سال ششم خلافت [[عثمان بن عفان]] بوده و در این سال یزدجرد در شهر مرو کشته شد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تاریخ یعقوبی|سال=1382|نام=احمد بن اسحاق|نام خانوادگی=یعقوبی|جلد=2|صفحه=303}}</ref>


2.­ محقق نایینی در فرائد الاصول بیان میکند که قاعده لاحرج نه تنها ناظر به نفی تکلیف شاق است، بلکه نافی الزام در هر موردی است که موجب مشقت نوعی یا شخصی گردد و بر این اساس، آن را از ادله ی حاکمه بر احکام اولیه می داند.[3]
=== شهربانو در کتاب الکافی ===
----[1] حج، آیه 78.
[[شیخ کلینی|کلینی]] در کتاب کافی روایتی بیان می‌کند که هنگام ورود شهربانو به مسجد مدینه بر عمر وارد شد. شهربانو حجاب گرفت. [[علی بن ابی‌طالب|علی بن ابیطالب]] به عمر گفت اجازه بده او همسری از مسلمانان برگزیند و به عنوان غنیمت برای او قرار بده. عمر پذیرفت و شهربانو [[حسین بن علی]] را انتخاب کرد. علی بن ابیطالب نام او پرسید. گفت: جهان شاه. علی گفت: شهربانویه.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=شهربانو: بازکاوی و پژوهش دربارهٔ همسر امام حسین علیه السلام|سال=1392|نام=ناهید|نام خانوادگی=طیبی|ناشر=نشر علم|صفحه=58}}</ref>


[2] فرائد الاصول، ج2، ص285.
=== شهربانو در کربلا ===
طیبی در کتاب بازکاوی دربارهٔ همسر حسین بن علی بر اساس لوح موجود در بقعه ای به نام چهل دختران در جنوب شرقی قم از زبان حسین قمی آورده است. شهربانو در [[کربلا]] در کنار حسین بن علی بود. اما در بحبوبه جنگ حسین به او گفت: زنان اینجا از اهل بیت هستند. پس هیچ دستی قدرت لمس آنها ندارد. شما از آنها نیستید. به شام نمی‌توانید بروید. پس از شهادت من ذوالجناح به خیمه گاه می‌آید با او به شهر ری بروید و آنجا بمانید. مدتی بعد فرزند برادرم [[حسن مجتبی|حسن بن علی]] مجاور ری می‌شود. او را در ری می‌کشند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=شهربانو: بازکاوی و پژوهش دربارهٔ همسر امام حسین علیه السلام|سال=1392|نام=ناهید|نام خانوادگی=طیبی|ناشر=علم|صفحه=51}}</ref>


[3] فوائد الاصول، ج4، ص 52.
طیبی در کتاب خود قول دیگری نیز آورده که شهربانو در جنگ ایران و اعراب به اسارت عرب‌ها درآمد. در سایه تدبیر علی بن ابیطالب حسین بن علی را به همسری انتخاب کرد. در سالهای ۳۷ یا ۳۸ هجری سجاد بن حسین را به دنیا آورد و در حال نفاس دار فانی را وداع گفت. بنا به نقل‌های معتبر قبر او در مدینه بوده و بقعه واقع در شهر ری ارتباطی با او ندارد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=شهربانو علیها السلام، (همسر گرامی امام حسین علیه السلام)|سال=1390|نام=ناهید|نام خانوادگی=طیبی|ناشر=مشعر|صفحه=57}}</ref>
 
=== مفهوم شناسی ===
عسر: عسر در مقابل یسر است و در لغت به معنای مشقت، شدت و صعوبت به کار می­رود.[1] معنای عسر در آیات ان مع العسر یسرا[2] و سیجعل الله بعد عسر یسرا[3] نیز معنای صعوبت، مشقت و شدت است که در فارسی از آن به دشواری و سختی یاد می­شود. [4]
 
حرج: حرج در لغت به معنای ضیق، تنگی و گناه آمده است. ابن فارس حرج را به معنای ضیق گرفته است.[5] 
----


== منابع ==
== منابع ==
----[1] ابن فارس، احمد،  ق1404،مقاییس اللغه، قم: مکتب الاعلام الاسلامی 4/319.
[[رده:اسیران جنگی]]
 
[[رده:شاهزادگان ساسانی]]
[2] شرح، آیه5
[[رده:مادران امامان شیعه دوازده‌امامی]]
 
[[رده:همسران امامان شیعه]]
[3] طلاق، آیه 7
[[رده:همسران حسین بن علی]]
 
[4] نقش قاعده نفی عسر و حرج در قوامیت مرد در خانواده از نگاه فقه شیعه و حقوق جمهوری اسلامی ایران، موسوی، موسی؛ ملک افضلی اردکانی، محسن، 1397، مطالعات فقهی حقوقی زن و خانواده، سال اول، شماره دوم، ص 155 تا 172.
 
[5] ابن فارس، احمد، ق1404،مقاییس اللغه، قم: مکتب الاعلام الاسلامی 2/361.
----[1] فرائد الاصول، ج2، ص 285.
 
[2] تحریر الوسیله، ج 1، ص 49.
 
[3] الموافقات، ج 2، ص 121.
 
[4] المغنی، ج5، ص 50.


[5] مجله فقه و حقوق اسلامی، ش 4، 1400.
{{پانویس|۲}}{{زنان نمونه در تشیع}}
[[رده:اصول فقه]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۶ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۰:۲۰

دربارهٔ تاریخ تولد و مکان تولد شهربانو مادر سجاد بن الحسین گزارشی وجود ندارد؛ زیرا در زمان ساسانیان در ایران زندگی‌نامه دختران و زنان مکتوب نمی‌شد مگر اینکه دارای مقام ویژه حکومتی می‌بودند. با این حال بر اساس یافته‌های تاریخی می‌توان گفت که سال ۳۱ هجری به اسارت درآمد و وارد مدینه شد. به همسری حسین بن علی درآمد و در بین ساله‌های ۳۶ تا ۳۸ سجاد بن حسین به دنیا آورد.[۱] در کتاب‌های تاریخی نام پدر شهربانو را یزدجرد که بیشتر کتاب‌ها به این نام اشاره دارند. همچنین گروهی نوشجان و برخی دیگر شیرویه که بنا بر نقل ثعالبی قاتل پدر یزدگرد بوده است می‌شناسند. گروهی دیگر نیز سنجان یا سبحان نام پدر شهربانو معرفی کرده‌اند.[۲]

نظریات متعددی دربارهٔ شهربانو وجود دارد. یک نظر این است که چنین شخصیتی در میان اهل بیت پیامبر اسلام نبوده است. نظر دوم وجود شهربانو را قبول دارند ولی او را دختر یزدگرد پادشاه ساسانی و شاهزاده نمی‌دانند و او را تنها اشراف‌زاده‌ای می‌دانند که در زمان عثمان به اسارت اعراب درآمده و به حسین بن علی بخشیده شد. نظریه سوم شهربانو را دختر شاه ایران می‌دانند که به اسارت اعراب درآمد و به حسین بن علی بخشیده شد. گروه سوم جایگاه وی را نه به دلیل شاهزاده بودن، بلکه به علت انتساب به خاندان پیامبر اسلام می‌دانند.[۳]

نام‌های شهربانو

در نقل‌های گوناگون نام‌های متفاوت ایرانی و عربی برای شهربانو ذکر شده است. از جمله شهرناز به معنای نازنین شهر، شهربانویه به معنای بانوی شهر، شهربان به معنای نگاه دارنده شهر، شاه زنان به معنای زنی متمایز از سایر زنان، شهرحاجون که احتمالاً شهر خاتون بوده به معنای بانو و خاتون شهر، جیهان شاه یا جهان شاه به معنای سلطان عالم، سُلافه به معنای افشره زلال، سَلامه به معنای سلامتی و تندرستی، خلوه به معنای خالی و گذشته، غزاله به معنای آهوی ماده، خوله یا خویله به معنای خواهر مادر یا خاله، حرار به معنای آزادی و آزادگی. همچنین نام‌های جُیده، فاطمه، مریم و سادره یا سارا نیز برای شهربانو در کتب تاریخی آمده است.[۴]

شهربانو در منابع شیعی

شهربانو در کتاب عیون الرضا

در روایات تاریخی دربارهٔ شهربانو اختلافات بسیار است اما روایت صدوق در عیون اخبار الرضا قابل قبول‌ترین سند تاریخی است که شهربانو را فرزند یزدگرد سوم و مادر سجاد بن حسین و زمان اسارت او در زمان عمر بن خطاب معرفی می‌کند.[۵] در تاریخ یعقوبی شهربانو مادر سجاد معرفی کرده و می‌نویسد: و امه جرار بنت یزدجرد. روایت صدوق در کتاب عیون الرضا اسارت شهربانو مربوط به دوران عثمان دانسته که به درستی نزدیک تر است زیرا فتح خراسان در سال ۳۰ هجری سال ششم خلافت عثمان بن عفان بوده و در این سال یزدجرد در شهر مرو کشته شد.[۶]

شهربانو در کتاب الکافی

کلینی در کتاب کافی روایتی بیان می‌کند که هنگام ورود شهربانو به مسجد مدینه بر عمر وارد شد. شهربانو حجاب گرفت. علی بن ابیطالب به عمر گفت اجازه بده او همسری از مسلمانان برگزیند و به عنوان غنیمت برای او قرار بده. عمر پذیرفت و شهربانو حسین بن علی را انتخاب کرد. علی بن ابیطالب نام او پرسید. گفت: جهان شاه. علی گفت: شهربانویه.[۷]

شهربانو در کربلا

طیبی در کتاب بازکاوی دربارهٔ همسر حسین بن علی بر اساس لوح موجود در بقعه ای به نام چهل دختران در جنوب شرقی قم از زبان حسین قمی آورده است. شهربانو در کربلا در کنار حسین بن علی بود. اما در بحبوبه جنگ حسین به او گفت: زنان اینجا از اهل بیت هستند. پس هیچ دستی قدرت لمس آنها ندارد. شما از آنها نیستید. به شام نمی‌توانید بروید. پس از شهادت من ذوالجناح به خیمه گاه می‌آید با او به شهر ری بروید و آنجا بمانید. مدتی بعد فرزند برادرم حسن بن علی مجاور ری می‌شود. او را در ری می‌کشند.[۸]

طیبی در کتاب خود قول دیگری نیز آورده که شهربانو در جنگ ایران و اعراب به اسارت عرب‌ها درآمد. در سایه تدبیر علی بن ابیطالب حسین بن علی را به همسری انتخاب کرد. در سالهای ۳۷ یا ۳۸ هجری سجاد بن حسین را به دنیا آورد و در حال نفاس دار فانی را وداع گفت. بنا به نقل‌های معتبر قبر او در مدینه بوده و بقعه واقع در شهر ری ارتباطی با او ندارد.[۹]

منابع

  1. طیبی، ناهید (۱۳۹۰). شهربانو علیها السلام، (همسر گرامی امام حسین علیه السلام). مشعر. ص. ۲۵.
  2. طیبی، ناهید (۱۳۹۲). شهربانو: بازکاوی و پژوهش دربارهٔ همسر امام حسین علیه السلام. علم. ص. ۲۵۵.
  3. طیبی، ناهید (۱۳۹۲). شهربانو علیها السلام، (همسر گرامی امام حسین علیه السلام). علم. ص. ۱۱.
  4. طیبی، ناهید (۱۳۹۰). شهربانو علیها السلام، (همسر گرامی امام حسین علیه السلام). مشعر. صص. ۲۹ تا ۳۲.
  5. طیبی، ناهید (۱۳۹۲). شهربانو: بازکاوی و پژوهش دربارهٔ همسر امام حسین علیه السلام. علم. ص. ۱۰۰.
  6. یعقوبی، احمد بن اسحاق (۱۳۸۲). تاریخ یعقوبی. ج. ۲. ص. ۳۰۳.
  7. طیبی، ناهید (۱۳۹۲). شهربانو: بازکاوی و پژوهش دربارهٔ همسر امام حسین علیه السلام. نشر علم. ص. ۵۸.
  8. طیبی، ناهید (۱۳۹۲). شهربانو: بازکاوی و پژوهش دربارهٔ همسر امام حسین علیه السلام. علم. ص. ۵۱.
  9. طیبی، ناهید (۱۳۹۰). شهربانو علیها السلام، (همسر گرامی امام حسین علیه السلام). مشعر. ص. ۵۷.