ثروت: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «= '''ثروت''' = '''''ثروت''''' به معنای فراوانی دارایی‌های مادی یا معنوی است که برای تأمین نیازها به کار می‌رود. نگاه به ثروت در جوامع و ادیان مختلف، متفاوت است؛ برخی آن را موهبت الهی و برخی عامل انحراف معنوی می‌دانند. از منظر '''اسلام'''، ثروت وسیله‌ای...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
= '''ثروت''' =
'''''ثروت''''' به معنای فراوانی دارایی‌های مادی یا معنوی است که برای تأمین نیازها به کار می‌رود. نگاه به ثروت در جوامع و ادیان مختلف، متفاوت است؛ برخی آن را [[موهبت الهی]] و برخی عامل [[انحراف معنوی]] می‌دانند. از منظر '''[[اسلام]]'''، ثروت وسیله‌ای برای خدمت به دیگران و کسب [[رضایت الهی]] است، نه هدف نهایی. بر اساس روایتی از '''[[سجاد|علی بن حسین]]'''، امام چهارم شیعیان [[شیعه دوازده‌امامی|امامیه]]، مفیدترین ثروت، «بی‌نیازی دل» و [[قناعت]] معرفی شده است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=اخلاق|عنوان کتاب=ارشاد القلوب|سال=۱۳۷۶|نام=جسن ابن محمد|نام خانوادگی=دیلمی|جلد=۱|صفحه=۳۱۰}}</ref>
'''''ثروت''''' به معنای فراوانی دارایی‌های مادی یا معنوی است که برای تأمین نیازها به کار می‌رود. نگاه به ثروت در جوامع و ادیان مختلف، متفاوت است؛ برخی آن را موهبت الهی و برخی عامل انحراف معنوی می‌دانند. از منظر '''اسلام'''، ثروت وسیله‌ای برای خدمت به دیگران و کسب رضایت الهی است، نه هدف نهایی. بر اساس روایتی از '''علی بن حسین''' ، مفیدترین ثروت، "بی‌نیازی دل" و قناعت معرفی شده است. نتیجه‌گیری می‌شود که ثروت واقعی، ثروتی ماندگار و همراه با آرامش روحی است که قناعت نمونه بارز آن است.


== '''ثروتمندان''' ==
== ثروتمندان ==
بی‌گمان یکی از موضوعاتی که از دیرباز افکار انسان را به خود معطوف داشته، مسئله ثروت و [[دارایی]] بوده است. بسیاری از افراد کوشیده‌اند تا از طریق انباشت ثروت، جایگاه برتری نسبت به دیگران کسب کنند. لیکن با طلوع خورشید دین و ارسال رسل، معیارهای ارزشی دگرگون شد.


بی‌گمان یکی از موضوعاتی که از دیرباز افکار انسان را به خود معطوف داشته، مسأله ثروت و دارایی بوده است. بسیاری از افراد کوشیده‌اند تا از طریق انباشت ثروت، جایگاه برتری نسبت به دیگران کسب کنند. لیکن با طلوع خورشید دین و ارسال رسل، معیارهای ارزشی دگرگون شد .
== تعریف ثروت ==
ثروت از نظر لغوی به معنی فراوانی است که در اصطلاح به فراوانی دارایی‌های مالی و فیزیکی نیز گفته می‌شود که برای فرد، جامعه، یا کشور ارزش دارد و می‌تواند برای تأمین نیازها و اهداف مورد استفاده قرار گیرد. ثروت مفهومی گسترده دارد و می‌تواند شامل دارایی‌های ملموس مانند پول، زمین، ساختمان و همچنین دارایی‌های نامشهود مانند دانش، مهارت‌ها و شبکه


 
=== ثروت در جوامع مختلف ===
ثروت در جوامع مختلف دارای معانی و مفاهیم متفاوتی است. در جوامع غربی، ثروت معمولاً به دارایی‌های مالی، املاک و مستغلات و سرمایه‌گذاری‌ها اشاره دارد. اما در برخی جوامع دیگر، ثروت ممکن است شامل روابط اجتماعی، دانش، مهارت‌ها و حتی معنویت نیز باشد.


== '''تعریف ثروت''' ==
== ثروت در ادیان ==
در بسیاری از ادیان، نگاه به ثروت و دارایی با دیدگاه‌های متفاوتی همراه است. برخی ادیان، ثروت را موهبتی الهی و وسیله‌ای برای خدمت به دیگران می‌دانند، در حالی که برخی دیگر، ثروت را عاملی برای انحراف از مسیر معنوی و دوری از خداوند تلقی می‌کنند. همچنین، بسیاری از ادیان به موضوعاتی مانند [[قناعت]]، [[انفاق]]، و کمک به فقرا و نیازمندان تأکید دارند.


ثروت از نظر لغوی به معنی فراوانی است که در اصطلاح به فراوانی دارایی‌های مالی و فیزیکی نیز گفته می شود که برای فرد، جامعه، یا کشور ارزش دارد و می‌تواند برای تأمین نیازها و اهداف مورد استفاده قرار گیرد. ثروت مفهومی گسترده دارد و می‌تواند شامل دارایی‌های ملموس مانند پول، زمین، ساختمان و همچنین دارایی‌های نامشهود مانند دانش، مهارت‌ها و شبکه‌
=== ثروت در اسلام ===
در روایات اسلامی، ثروت و دارایی در واقع یک وسیله و نه یک هدف در نظر گرفته می‌شود. [[قناعت]]، [[انفاق]]، و [[کمک به فقرا]] و [[نیازمندان]] از جمله تاکیدات اصلی در برخورد با ثروت است. علی بن حسین می گوید: قالَ لُقمانُ لاِبنِ: یا بُنَیَّ … أنفَعُ الغِنی غِنَی القَلبِ، فَتَلَ بَّث فی کُلِّ ذلِکَ، وَالزَمِ القَناعَهَ وَالرِّضا بِما قَسَمَ اللّهُ. [[لقمان]] به پسرش گفت: «ای پسرم! … مفیدترین ثروت، بی نیازیِ دل است. بنا بر این، در همه این موارد، درنگ کن و [[قناعت]] پیشه کن و به آنچه خداوند قسمت کرده، [[خشنود]] باش»<ref>{{پک|بحار الانوار|محمد باقر مجلسی|ج=۱۳|ص=۱۴۲}}</ref>


== '''ثروت در جوامع مختلف''' ==
<ref>{{پک|دیلمی|۱۳۷۶|ک=ارشادالقلوب|ج=۱|ص=۳۱۰}}</ref>


<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=بحار الانوار|عنوان کتاب=بِحارُالاَنوار الجامِعَةُ لِدُرَرِ أخبارِ الأئمةِ الأطهار|نام=محمد باقر|نام خانوادگی=مجلسی|جلد=۱۳|صفحه=۱۴۲}}</ref>


ثروت در [[جوامع الجامع|جوامع]] مختلف دارای معانی و مفاهیم متفاوتی است. در جوامع غربی، ثروت معمولاً به دارایی‌های مالی، املاک و مستغلات و سرمایه‌گذاری‌ها اشاره دارد. اما در برخی جوامع دیگر، ثروت ممکن است شامل روابط اجتماعی، دانش، مهارت‌ها و حتی معنویت نیز باشد.
== پانویس ==
 
{{پانویس}}
== '''ثروت در ادیان''' ==
* [[رده:اخلاق اسلامی]] [[رده:اخلاق کاربردی]] [[رده:دارایی]] [[رده:کتاب‌های اخلاقی شیعه دوازده‌امامی]] [[رده:اصطلاحات اسلامی]]
 
{{امامان شیعه}}
 
در بسیاری از [[ادیان]]، نگاه به ثروت و دارایی با دیدگاه‌های متفاوتی همراه است. برخی ادیان، ثروت را موهبتی الهی و وسیله‌ای برای خدمت به دیگران می‌دانند، در حالی که برخی دیگر، ثروت را عاملی برای انحراف از مسیر [[معنوی]] و دوری از خداوند تلقی می‌کنند. همچنین، بسیاری از ادیان به موضوعاتی مانند [[قناعت]]، [[انفاق]]، و کمک به فقرا و نیازمندان تاکید دارند.
 
== '''ثروت از منظر اهل بیت''' ==
 
 
 
از نظر اهل بیت، ثروت و دارایی در واقع یک وسیله و نه یک هدف در نظر گرفته می شود. قناعت، انفاق، و کمک به فقرا و نیازمندان از جمله تاکیدات اصلی در برخورد با ثروت است. اهل بیت بر این باورند که ثروت باید در مسیر درست و برای رضایت الهی به کار گرفته شود.
 
 
=== احادیث مرتبط با ثروت ===
امام سجاد علیهم السلام فرمودند: 
 
قالَ لُقمانُ علیه السلام لاِبنِ : یا بُنَیَّ ... أنفَعُ الغِنی غِنَی القَلبِ ، فَتَلَ
 
بَّث فی کُلِّ ذلِکَ ، وَالزَمِ القَناعَهَ وَالرِّضا بِما قَسَمَ اللّه ُ .
 
امام زین العابدین علیه السلام :لقمان به پسرش گفت: «ای پسرم! ... مفیدترین [[ثروت]]، بی نیازیِ دل است. بنا بر این، در همه این موارد، درنگ کن و [[قناعت]] پیشه کن و به آنچه خداوند قسمت کرده، [[خشنود]] باش»<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=۱۴۲ حدیث از امام سجاد|عنوان کتاب=قصص الأنبیاء|جلد=ح 246 ، بحار الأنوار : ج 13 ص 421 ح 15 .|صفحه=ص 196}}</ref>
 
== '''نتیجه گیری''' ==
طبق بررسی های انجام شده به این جمع بندی می رسیم که ثروت واقعی همان است که ماندگاری بیشتری دارد و در هر دو جهان برای انسان باقی می ماند.همان قناعت، ثروت واقعی بشر است که علاوه بر ماندگاری انسان را دچار مشکلات روحی و جسمی نمی کند‌.
 
== '''منابع''' ==
<references />
 
[[رده:دارایی]]
[[رده:اخلاق اسلامی]]
[[رده:اخلاق کاربردی]]
[[رده:کتاب‌های اخلاقی شیعه دوازده‌امامی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۹ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۶:۲۸

ثروت به معنای فراوانی دارایی‌های مادی یا معنوی است که برای تأمین نیازها به کار می‌رود. نگاه به ثروت در جوامع و ادیان مختلف، متفاوت است؛ برخی آن را موهبت الهی و برخی عامل انحراف معنوی می‌دانند. از منظر اسلام، ثروت وسیله‌ای برای خدمت به دیگران و کسب رضایت الهی است، نه هدف نهایی. بر اساس روایتی از علی بن حسین، امام چهارم شیعیان امامیه، مفیدترین ثروت، «بی‌نیازی دل» و قناعت معرفی شده است.[۱]

ثروتمندان

بی‌گمان یکی از موضوعاتی که از دیرباز افکار انسان را به خود معطوف داشته، مسئله ثروت و دارایی بوده است. بسیاری از افراد کوشیده‌اند تا از طریق انباشت ثروت، جایگاه برتری نسبت به دیگران کسب کنند. لیکن با طلوع خورشید دین و ارسال رسل، معیارهای ارزشی دگرگون شد.

تعریف ثروت

ثروت از نظر لغوی به معنی فراوانی است که در اصطلاح به فراوانی دارایی‌های مالی و فیزیکی نیز گفته می‌شود که برای فرد، جامعه، یا کشور ارزش دارد و می‌تواند برای تأمین نیازها و اهداف مورد استفاده قرار گیرد. ثروت مفهومی گسترده دارد و می‌تواند شامل دارایی‌های ملموس مانند پول، زمین، ساختمان و همچنین دارایی‌های نامشهود مانند دانش، مهارت‌ها و شبکه

ثروت در جوامع مختلف

ثروت در جوامع مختلف دارای معانی و مفاهیم متفاوتی است. در جوامع غربی، ثروت معمولاً به دارایی‌های مالی، املاک و مستغلات و سرمایه‌گذاری‌ها اشاره دارد. اما در برخی جوامع دیگر، ثروت ممکن است شامل روابط اجتماعی، دانش، مهارت‌ها و حتی معنویت نیز باشد.

ثروت در ادیان

در بسیاری از ادیان، نگاه به ثروت و دارایی با دیدگاه‌های متفاوتی همراه است. برخی ادیان، ثروت را موهبتی الهی و وسیله‌ای برای خدمت به دیگران می‌دانند، در حالی که برخی دیگر، ثروت را عاملی برای انحراف از مسیر معنوی و دوری از خداوند تلقی می‌کنند. همچنین، بسیاری از ادیان به موضوعاتی مانند قناعت، انفاق، و کمک به فقرا و نیازمندان تأکید دارند.

ثروت در اسلام

در روایات اسلامی، ثروت و دارایی در واقع یک وسیله و نه یک هدف در نظر گرفته می‌شود. قناعت، انفاق، و کمک به فقرا و نیازمندان از جمله تاکیدات اصلی در برخورد با ثروت است. علی بن حسین می گوید: قالَ لُقمانُ لاِبنِ: یا بُنَیَّ … أنفَعُ الغِنی غِنَی القَلبِ، فَتَلَ بَّث فی کُلِّ ذلِکَ، وَالزَمِ القَناعَهَ وَالرِّضا بِما قَسَمَ اللّهُ. لقمان به پسرش گفت: «ای پسرم! … مفیدترین ثروت، بی نیازیِ دل است. بنا بر این، در همه این موارد، درنگ کن و قناعت پیشه کن و به آنچه خداوند قسمت کرده، خشنود باش»[۲]

[۳]

[۴]

پانویس

  1. دیلمی، جسن ابن محمد (۱۳۷۶). اخلاق. ج. ۱. ص. ۳۱۰.
  2. بحار الانوار، ۱۳:‎ ۱۴۲.
  3. دیلمی، ارشادالقلوب، ۱:‎ ۳۱۰.
  4. مجلسی، محمد باقر. بحار الانوار. ج. ۱۳. ص. ۱۴۲.