(صفحهای تازه حاوی «خانواده مهدوی؛ بستر رشد انسان منتظر خانواده، نخستین و پایدارترین نهاد الهی در زندگی بشر است؛ جایی که انسان در آغوش محبت، مسئولیت و ایمان رشد میکند. در نگاه دینی، خانواده تنها یک پیوند عاطفی نیست، بلکه مدرسهای برای پرورش انسانهایی مومن و...» ایجاد کرد)
(۵ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱:
خط ۱:
خانواده مهدوی؛ بستر رشد انسان منتظر
== خانواده [[مهدویت|مهدوی]]؛ بستر رشد انسان منتظر ==
خانواده، نخستین و پایدارترین نهاد الهی در زندگی بشر است؛ جایی که انسان در آغوش محبت، مسئولیت و ایمان رشد میکند. در نگاه دینی، خانواده تنها یک پیوند عاطفی نیست، بلکه مدرسهای برای پرورش انسانهایی مومن و صالح است؛ انسانهایی که در مسیر ظهور، نقشآفرین خواهند بود. خانواده ی مهدوی، خانوادهای است که بر مبنای انتظار فعال بنا شده است؛ انتظاری سازنده که در آن والدین و فرزندان به رشد معنوی، اخلاقی و اجتماعی توجه ویژه دارند.[۱]
[[خانواده]]، نخستین و پایدارترین نهاد الهی در زندگی بشر است؛ جایی که انسان در آغوش محبت، مسئولیت و ایمان رشد میکند. در نگاه دینی، خانواده تنها یک پیوند عاطفی نیست، بلکه مدرسهای برای پرورش انسانهایی مومن و صالح است؛ انسانهایی که در مسیر [[ظهور]]، نقشآفرین خواهند بود. خانواده ی مهدوی، خانوادهای است که بر مبنای انتظار فعال بنا شده است؛ انتظاری سازنده که در آن والدین و فرزندان به رشد معنوی، اخلاقی و اجتماعی توجه ویژه دارند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=کتاب خانواده و تربیت مهدوی|نام=محمدرضا|نام خانوادگی=رفیعی}}</ref>
رشد در پرتو ایمان مهدوی
=== رشد در پرتو [[ایمان]] مهدوی ===
[[پرونده:محفل خانواده .png|جایگزین=مهدویت|بندانگشتی|خانواده قرآنی]]
محفل قرآنی در خانه
خانواده مهدوی با محوریت ایمان به امام زمان (عَج) تربیت را معنا میکند. مادر و پدر، کودکان خود را با عشق به عدالت و صلح آشنا میسازند و در گفتار و رفتار، انتظار را به صورت عملی میآموزند. در چنین خانوادهای، ارزشهایی چون صداقت، خدمت به دیگران و تلاش برای اصلاح جامعه، نمود حقیقی مییابد. ایمان مهدوی همان نیرویی است که خانواده را از روزمرگی نجات میدهد و به سوی رشد و تعالی سوق میدهد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=مهدویت و زندگی منتظران|سال=۱۳۹۴|نام=غلام رضا|نام خانوادگی=حیدری ابهری}}</ref>
محفل قرآنی در خانه
==== تربیت فرزند در خانواده مهدوی ====
خانواده مهدوی با محوریت ایمان به امام زمان (عَج) تربیت را معنا میکند. مادر و پدر، کودکان خود را با عشق به عدالت و صلح آشنا میسازند و در گفتار و رفتار، انتظار را به صورت عملی میآموزند. در چنین خانوادهای، ارزشهایی چون صداقت، خدمت به دیگران و تلاش برای اصلاح جامعه، نمود حقیقی مییابد. ایمان مهدوی همان نیرویی است که خانواده را از روزمرگی نجات میدهد و به سوی رشد و تعالی سوق میدهد.[۲]
در این الگو، فرزند نه تنها در فضای محبت رشد میکند بلکه در مسیر شناخت [[امام زمان]] و مسئولیت پذیری اجتماعی حرکت میکند. پدر و مادر، با بهرهگیری از داستانهای قرآنی، سیره اهلبیت و گفتوگوهای خانوادگی، روحیه ی انتظار و خودسازی را در وجود فرزند نهادینه میکنند.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=نقش خانواده در تربیت دینی فرزندان|سال=۱۳۹۶|نام=عبدالله|نام خانوادگی=جوادی آملی}}</ref>
تربیت فرزند در خانواده مهدوی
قرآن میفرماید:
در این الگو، فرزند نه تنها در فضای محبت رشد میکند بلکه در مسیر شناخت امام زمان و مسئولیت پذیری اجتماعی حرکت میکند. پدر و مادر، با بهرهگیری از داستانهای قرآنی، سیره اهلبیت و گفتوگوهای خانوادگی، روحیه ی انتظار و خودسازی را در وجود فرزند نهادینه میکنند.[۳] قرآن میفرماید:
این آیه تأکید میکند که تربیت صحیح خانواده، مسئولیتی الهی و مقدمهی نجات جامعه است.
این آیه تأکید میکند که تربیت صحیح خانواده، مسئولیتی الهی و مقدمهی نجات جامعه است.
انتظار سازنده در زندگی خانوادگی
===== انتظار سازنده در زندگی خانوادگی =====
انتظار فرج همان اصلاح درونی و بیرونی است. خانوادهای که با امید به آینده عمل میکند، در عمل منتظر حقیقی است. آنان در خانه خود عدالت، محبت و احترام متقابل را تمرین میکنند؛ زیرا میدانند جامعه مهدوی از خانوادههای مهدوی ساخته میشود.[۴]
انتظار فرج همان اصلاح درونی و بیرونی است. خانوادهای که با امید به آینده عمل میکند، در عمل منتظر حقیقی است. آنان در خانه خود عدالت، محبت و احترام متقابل را تمرین میکنند؛ زیرا میدانند جامعه مهدوی از خانوادههای مهدوی ساخته میشود.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=انتظار در فرهنگ قرآن و حدیث|سال=۱۳۹۰|نام=محمد رضا|نام خانوادگی=حکیمی|ناشر=انتشارات دلیل ما}}</ref>
منتظر واقعی
منتظر واقعی
خانواده مهدوی، خانوادهای است که به جای واگذاری تربیت به زمان، خود در مسیر رشد و اصلاح گام برمیدارد. چنین خانوادهای، نهتنها فرزندان صالح، بلکه جامعهای صالح را میپرورد. هر پدر و مادر آگاه، در خانه ی خود میتواند زمینهساز ظهور موعود باشد—اگر با محبت، ایمان، عمل صالح و تربیت الهی زندگی کند.[۵]
خانواده مهدوی، خانوادهای است که به جای واگذاری تربیت به زمان، خود در مسیر رشد و اصلاح گام برمیدارد. چنین خانوادهای، نهتنها فرزندان صالح، بلکه جامعهای صالح را میپرورد. هر پدر و مادر آگاه، در خانه ی خود میتواند زمینهساز ظهور [[موعود]] باشد—اگر با محبت، ایمان، عمل صالح و تربیت الهی زندگی کند.<ref>انسان و جامعه مهدوی، محسن قرائتی، مرکز فرهنگی درسهایی از قرآن</ref>
نبو
حجت بن الحسن
زندگی
حجت بن الحسنغیبت غیبت صغریغیبت کبریظهوررجعت
تبار
شجرهنامه حجت بن الحسنحسن عسکری (پدر)نرجس (مادر)
نام و القاب
مهدی موعودبقیةاللهقائم آلمحمدصاحبالزمانولیعصرامام زمان
اصحاب
نواب اربعه عثمان بن سعیدمحمد بن عثمانحسین بن روح نوبختیعلی بن محمد سمری
در منابع
زیارات دعای عهددعای ندبهزیارت آل یاسیندعای فرجدعای فرج (عظم البلاء)کتابهای روایی الغیبة طوسینعمانیکمالالدین و تمامالنعمةدارالسلامنجمالثاقبالعبقری الحسانملاحم و الفتنبحارالانوارمکیالالمکارمعصر الظهورصحیفه مهدیهمنتخب الاثر فی الامام الثانی عشرکلام المهدیتوقیع
نشانههای ظهور
صیحه آسمانیقیام یمانیقیام خراسانیخروج سید حسنیکشته شدن نفس زکیهنبرد قرقیسیا
فرجامشناسی اسلامیآخرالزمان در باور شیعیانمهدویت در باور شیعه دوازدهامامیرجعت در باور شیعه دوازدهامامیدجالانتظار، مکتب اعتراضظهور بسیار نزدیک استنهی توقیت۳۱۳ نفرتوقیعات امام زمانخسف بیداءظهور منجی
فهرست منابع
رفیعی، محمدرضا. کتاب خانواده و تربیت مهدوی.
حیدری ابهری، غلامرضا (۱۳۹۴). مهدویت و زندگی منتظرانه.
جوادی آملی، عبدالله (۱۳۹۲). نقش خانواده در تربیت دینی فرزندان.
حکیمی، محمدرضا (۱۳۹۰). انتظار در فرهنگ قرآن و حدیث. انتشارات دلیل ما.
انسان و جامعه مهدوی، محسن قرائتی، مرکز فرهنگی درسهایی از قرآن، ۱۳۹۵.
ردهها: مهدویتحجت بن الحسنخانواده الحسینیکانون گرم خانواده
منوی ناوبری
فارسی
Fatemeh Azizi
هشدارها (0)
آگاهیها (0)
بحث
صفحهٔ تمرین
ترجیحات
فهرست پیگیری
مشارکتها
خروج از سامانه
صفحهٔ کاربربحث
مطالعهویرایشویرایشگر متنینمایش تاریخچهتوقف پیگیری
بیشتر
{{مهدویت}}
جستجو
جستجو در اسلامیکال
صفحهٔ اصلی
درباره ما
تغییرات اخیر
مقالهٔ تصادفی
ابزارها
پیوندها به این صفحه
تغییرات مرتبط
مشارکتهای کاربر
سیاههها
نمایش گروههای کاربر
بارگذاری پرونده
صفحههای ویژه
نسخهٔ قابل چاپ
پیوند پایدار
اطلاعات صفحه
ایجاد تغییرمسیر
دریافت نشانی کوتاهشده
این صفحه آخرین بار در ۷ دسامبر ۲۰۲۵ ساعت ۱۸:۴۱ ویرایش شده است.
همهٔ نوشتهها تحت مجوز CC BY-SA 4.0 منتشر شدهاند؛ برای جزئیات بیشتر شرایط استفاده را بخوانید.
اسلامیکال متعلق به بنیاد غیرانتفاعی اسلامیکال است.
خانواده، نخستین و پایدارترین نهاد الهی در زندگی بشر است؛ جایی که انسان در آغوش محبت، مسئولیت و ایمان رشد میکند. در نگاه دینی، خانواده تنها یک پیوند عاطفی نیست، بلکه مدرسهای برای پرورش انسانهایی مومن و صالح است؛ انسانهایی که در مسیر ظهور، نقشآفرین خواهند بود. خانواده ی مهدوی، خانوادهای است که بر مبنای انتظار فعال بنا شده است؛ انتظاری سازنده که در آن والدین و فرزندان به رشد معنوی، اخلاقی و اجتماعی توجه ویژه دارند.[۱]
محفل قرآنی در خانه
خانواده مهدوی با محوریت ایمان به امام زمان (عَج) تربیت را معنا میکند. مادر و پدر، کودکان خود را با عشق به عدالت و صلح آشنا میسازند و در گفتار و رفتار، انتظار را به صورت عملی میآموزند. در چنین خانوادهای، ارزشهایی چون صداقت، خدمت به دیگران و تلاش برای اصلاح جامعه، نمود حقیقی مییابد. ایمان مهدوی همان نیرویی است که خانواده را از روزمرگی نجات میدهد و به سوی رشد و تعالی سوق میدهد.[۲]
تربیت فرزند در خانواده مهدوی
در این الگو، فرزند نه تنها در فضای محبت رشد میکند بلکه در مسیر شناخت امام زمان و مسئولیت پذیری اجتماعی حرکت میکند. پدر و مادر، با بهرهگیری از داستانهای قرآنی، سیره اهلبیت و گفتوگوهای خانوادگی، روحیه ی انتظار و خودسازی را در وجود فرزند نهادینه میکنند.[۳]
این آیه تأکید میکند که تربیت صحیح خانواده، مسئولیتی الهی و مقدمهی نجات جامعه است.
انتظار سازنده در زندگی خانوادگی
انتظار فرج همان اصلاح درونی و بیرونی است. خانوادهای که با امید به آینده عمل میکند، در عمل منتظر حقیقی است. آنان در خانه خود عدالت، محبت و احترام متقابل را تمرین میکنند؛ زیرا میدانند جامعه مهدوی از خانوادههای مهدوی ساخته میشود.[۴]
منتظر واقعی
خانواده مهدوی، خانوادهای است که به جای واگذاری تربیت به زمان، خود در مسیر رشد و اصلاح گام برمیدارد. چنین خانوادهای، نهتنها فرزندان صالح، بلکه جامعهای صالح را میپرورد. هر پدر و مادر آگاه، در خانه ی خود میتواند زمینهساز ظهور موعود باشد—اگر با محبت، ایمان، عمل صالح و تربیت الهی زندگی کند.[۵]
