کاربر:Fatemeh Azizi

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو

خانواده مهدوی؛ بستر رشد انسان منتظر


خانواده، نخستین و پایدارترین نهاد الهی در زندگی بشر است؛ جایی که انسان در آغوش محبت، مسئولیت و ایمان رشد می‌کند. در نگاه دینی، خانواده تنها یک پیوند عاطفی نیست، بلکه مدرسه‌ای برای پرورش انسان‌هایی مومن و صالح است؛ انسان‌هایی که در مسیر ظهور، نقش‌آفرین خواهند بود. خانواده ی مهدوی، خانواده‌ای است که بر مبنای انتظار فعال بنا شده است؛ انتظاری سازنده که در آن والدین و فرزندان به رشد معنوی، اخلاقی و اجتماعی توجه ویژه دارند.[۱]


رشد در پرتو ایمان مهدوی

محفل قرآنی در خانه

خانواده مهدوی با محوریت ایمان به امام زمان (عَج) تربیت را معنا می‌کند. مادر و پدر، کودکان خود را با عشق به عدالت و صلح آشنا می‌سازند و در گفتار و رفتار، انتظار را به صورت عملی می‌آموزند. در چنین خانواده‌ای، ارزش‌هایی چون صداقت، خدمت به دیگران و تلاش برای اصلاح جامعه، نمود حقیقی می‌یابد. ایمان مهدوی همان نیرویی است که خانواده را از روزمرگی نجات می‌دهد و به سوی رشد و تعالی سوق می‌دهد.[۲]


تربیت فرزند در خانواده مهدوی

در این الگو، فرزند نه تنها در فضای محبت رشد می‌کند بلکه در مسیر شناخت امام زمان و مسئولیت پذیری اجتماعی حرکت می‌کند. پدر و مادر، با بهره‌گیری از داستان‌های قرآنی، سیره اهل‌بیت و گفت‌وگوهای خانوادگی، روحیه ی انتظار و خودسازی را در وجود فرزند نهادینه می‌کنند.[۳] قرآن می‌فرماید:

«قُوا أَنفُسَكُمْ وَأهْلِیکُمْ نَارًا» (تحریم: ۶)

این آیه تأکید می‌کند که تربیت صحیح خانواده، مسئولیتی الهی و مقدمه‌ی نجات جامعه است.


انتظار سازنده در زندگی خانوادگی

انتظار فرج همان اصلاح درونی و بیرونی است. خانواده‌ای که با امید به آینده عمل می‌کند، در عمل منتظر حقیقی است. آنان در خانه خود عدالت، محبت و احترام متقابل را تمرین می‌کنند؛ زیرا می‌دانند جامعه مهدوی از خانواده‌های مهدوی ساخته می‌شود.[۴]

منتظر واقعی

خانواده مهدوی، خانواده‌ای است که به جای واگذاری تربیت به زمان، خود در مسیر رشد و اصلاح گام برمی‌دارد. چنین خانواده‌ای، نه‌تنها فرزندان صالح، بلکه جامعه‌ای صالح را می‌پرورد. هر پدر و مادر آگاه، در خانه ی خود می‌تواند زمینه‌ساز ظهور موعود باشد—اگر با محبت، ایمان، عمل صالح و تربیت الهی زندگی کند.[۵]


فهرست منابع


  1. رفیعی، محمدرضا. کتاب خانواده و تربیت مهدوی.
  2. حیدری ابهری، غلامرضا (۱۳۹۴). مهدویت و زندگی منتظرانه.
  3. جوادی آملی، عبدالله (۱۳۹۲). نقش خانواده در تربیت دینی فرزندان.
  4. حکیمی، محمدرضا (۱۳۹۰). انتظار در فرهنگ قرآن و حدیث. انتشارات دلیل ما.
  5. انسان و جامعه مهدوی، محسن قرائتی، مرکز فرهنگی درس‌هایی از قرآن، ۱۳۹۵.