شیخیه
| شیخیه | |
|---|---|
| سال تاسیس | ۱۳ ه. ق |
| موسس | شیخ احمد احسائی |
| مهمترین عقائد | معاد غیر جسمانی، رکن رابع |
| پیروان | مردم بصره، حله، کربلا، قطیف، بحرین |
| منشعب شده از | امامیه |
| فرقههای زیرشاخه | باقریه، شیخیه کرمان، شیخیه آذربایجان |
| دین اصلی | اسلام |
فرقه شیخیه، براساس تعالیم عالم شیعی، شیخ احمد احسائی، در نیمه نخست قرن سیزدهم هجری به وجود آمد. اساس این مذهب مبتنی بر ترکیب "تعبیرات فلسفه قدیم " متأثر از آثار سهروردی با اخبار آل محمد میباشد. تعالیم خاص مؤسس این فرقه، علاوه بر این که باعث انشعاب داخلی فرقه شد، همچنین مسبب پیدایش دو فرقه منحرف"بابیت" و "بهائیت"شد. نام دیگر این فرقه "کشفیه" است. کشفیه، کنایه از الهام و کشف رهبران این فرقه، که برای خود قائل بودند میباشد.[۱]
پانویس
منابع
رضانژاد، عزالدین (۱۳۸۱). شیخیه. ج. ۱. انتظار. ص. ۱.