سید رضی: تفاوت میان نسخهها
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
سیّد رضى در طرفدارى از عقاید شیعه با تمام توان و نیرو به پاخاسته بود، براى اثبات عقاید حقّه شیعه از هیچ تلاشى فروگذار نمى کرد. از طرف دیگر تا آن زمان شیعه مجالى براى بازگو کردن عقاید خویش نیافته بود. و در زمان سیّد بود که استادش شیخ مفید توانست مباحث کلامى شیعه را در محافل علمى، جانى تازه ببخشد و شاگردان وى از جمله سید رضى که با حکومت وقت نیز ارتباط داشتند، از فرصت استفاده کردند و در این برهه از زمان عقاید شیعه را در محافل و مجالس و کتب علمى خویش مطرح نمودند تا بدین وسیله حقّانیّت مذهب تشیّع را ثابت نمایند.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=مصطفی احمد زاده|وبگاه=کتابخانه مدرسه فقاهت|نشانی=https://lib.eshia.ir/10254/24/18/%D8%B3%DB%8C%D8%AF_%D8%B1%D8%B6%DB%8C|عنوان=نگاهی به حقائق التاویل سید رضی}}</ref> | سیّد رضى در طرفدارى از عقاید شیعه با تمام توان و نیرو به پاخاسته بود، براى اثبات عقاید حقّه شیعه از هیچ تلاشى فروگذار نمى کرد. از طرف دیگر تا آن زمان شیعه مجالى براى بازگو کردن عقاید خویش نیافته بود. و در زمان سیّد بود که استادش شیخ مفید توانست مباحث کلامى شیعه را در محافل علمى، جانى تازه ببخشد و شاگردان وى از جمله سید رضى که با حکومت وقت نیز ارتباط داشتند، از فرصت استفاده کردند و در این برهه از زمان عقاید شیعه را در محافل و مجالس و کتب علمى خویش مطرح نمودند تا بدین وسیله حقّانیّت مذهب تشیّع را ثابت نمایند.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=مصطفی احمد زاده|وبگاه=کتابخانه مدرسه فقاهت|نشانی=https://lib.eshia.ir/10254/24/18/%D8%B3%DB%8C%D8%AF_%D8%B1%D8%B6%DB%8C|عنوان=نگاهی به حقائق التاویل سید رضی}}</ref> | ||
سيدرضى از جمله فقيهانى است كه ولايت و زعامت سياسى جامعه اسلامى را حق مسلم خود مى دانست و حاكمان وقت را جائر قلمداد مى كرد و براى استيفاى اين حق مانند پدر خويش, قسمتى از مناصب سياسى و دولتى را از طرف امراى آل بويه به عهده گرفت; اين مناصب عبارتند از نقابت, امارت حاج, رياست ديوان مظالم و... كه هر يك را به اختصار شرح مى دهيم. | |||
سيد مرتضى يكى ديگر از فقيهان است كه موقعيت ممتازى در نزد امرا, وزيران و حتى خلفاى عباسى داشت و تعدادى از تإليفات خود را به تقاضاى آنان و به عنوان دستور العملى براى حاكمان نوشته است; از آن جمله كتاب ارزشمند الانتصار است كه به تقاضاى وزير عميدالدوله نوشت.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=يعقوبعلى برجى|وبگاه=کتابخانه مدرسه فقاهت|نشانی=https://lib.eshia.ir/10260/14/14/%D8%B3%DB%8C%D8%AF_%D8%B1%D8%B6%DB%8C|عنوان=رفتار سياسى فقهاى دوره ميانه}}</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||
<references />__بینمایه__ | <references />__بینمایه__ | ||
[[رده:عالمان شیعه]] | [[رده:عالمان شیعه]] | ||
نسخهٔ ۲۲ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۷:۰۷
| از سلسله مباحث در مورد |
 |
سید رضی شاعر و فقیه و سیاستمدار ایرانی بود.
زندگی نامه
محمد بن حسین، مشهور به شریف رضی، یکی از چهرههای برجسته جهان تشیع و مجاهدان واقعی در عرصههای دانش و سیاست بود. وی در سال ۳۵۹ ق در بغداد به دنیا آمد؛ پدرش ابو احمد حسین بن موسی، از بزرگان و نقیب علویان، و نسبش با پنج واسطه به موسی بن جعفر میرسید، و مادرش فاطمه، از نوادگان سجاد ابن حسین، زنی باایمان و دوستدار علم بود که محمد ابن محمد ابن نعمان کتاب «أحکام النساء» را به درخواست او تألیف کرد. محمد ابن حسین از کودکی هوش و استعداد خارقالعادهای داشت و در ۱۷ سالگی به تصنیف، تألیف و تدریس پرداخت؛ وی ادیب و شاعری زبردست بود و با گردآوری کتاب شریف «نهج البلاغه» نام خود را بهواسطه جد و مولایش، علی ابن ابی طالب، جاودان ساخت. او در سال ۴۰۶ ق در سن ۴۷ سالگی درگذشت و ابتدا در منزل خود در بغداد به خاک سپرده شد و بعدها به مدفن خانوادگی در کربلا منتقل گردید.[۱]
مهم ترین شخصیت شیعى، شیخ مفید، علاوه بر دقّتش در احادیث، از جنبه عقلى نیز تلاش زیادى دربازشناسى و شناساندن عقاید شیعى داشت. به نظر مى رسد عنصر جدیدى که در قرن چهارم بیشتر وارد تفکر شیعى شد، مسائل عقلى بود.
سیّد رضى در طرفدارى از عقاید شیعه با تمام توان و نیرو به پاخاسته بود، براى اثبات عقاید حقّه شیعه از هیچ تلاشى فروگذار نمى کرد. از طرف دیگر تا آن زمان شیعه مجالى براى بازگو کردن عقاید خویش نیافته بود. و در زمان سیّد بود که استادش شیخ مفید توانست مباحث کلامى شیعه را در محافل علمى، جانى تازه ببخشد و شاگردان وى از جمله سید رضى که با حکومت وقت نیز ارتباط داشتند، از فرصت استفاده کردند و در این برهه از زمان عقاید شیعه را در محافل و مجالس و کتب علمى خویش مطرح نمودند تا بدین وسیله حقّانیّت مذهب تشیّع را ثابت نمایند.[۲]
سيدرضى از جمله فقيهانى است كه ولايت و زعامت سياسى جامعه اسلامى را حق مسلم خود مى دانست و حاكمان وقت را جائر قلمداد مى كرد و براى استيفاى اين حق مانند پدر خويش, قسمتى از مناصب سياسى و دولتى را از طرف امراى آل بويه به عهده گرفت; اين مناصب عبارتند از نقابت, امارت حاج, رياست ديوان مظالم و... كه هر يك را به اختصار شرح مى دهيم.
سيد مرتضى يكى ديگر از فقيهان است كه موقعيت ممتازى در نزد امرا, وزيران و حتى خلفاى عباسى داشت و تعدادى از تإليفات خود را به تقاضاى آنان و به عنوان دستور العملى براى حاكمان نوشته است; از آن جمله كتاب ارزشمند الانتصار است كه به تقاضاى وزير عميدالدوله نوشت.[۳]
منابع
- ↑ مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی https://www.noorsoft.org/fa/Mostabser/View/66/%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%DB%8C%E2%80%8C%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87-%D8%B3%DB%8C%D8%AF-%D8%B1%D8%B6%DB%8C. پارامتر
|عنوان= یا |title=ناموجود یا خالی (کمک) - ↑ مصطفی احمد زاده. «نگاهی به حقائق التاویل سید رضی». کتابخانه مدرسه فقاهت.
- ↑ يعقوبعلى برجى. «رفتار سياسى فقهاى دوره ميانه». کتابخانه مدرسه فقاهت.