علم رجال
علم رجال یا رجال الحدیث، علمی است که به بررسی اعتبار راویان حدیث میپردازد. در این علم به شناخت راویان حدیث در طول تاریخ پرداخته و گفته شده که در سایر مکاتب علمی و ادیان سابق چنین دانشی برای چنین غایتی وجود نداشته است.[۱]
تاریخچه
در ابتدا علم رجال حالت شفاهی داشت و به صورت سینه به سینه منتقل میشد، تا این که عدهای آنرا به مرور مکتوب کردند.[۲] اولین کسی که در این علم معروف شده است، بخاری (م ۲۵۶ ق) است. پیش از او نیز طبقات ابنسعد یکی از منابع رجالی برشمرده میشد.[۳] اولین اشخاص در میان شیعه که فهرستی از رجال ارائه داد و شکل جدیدی به این علم بخشید شیخ طوسی بود.[۲]
منبعشناسی
کتابهای مشهور رجالی در میان اهلسنت شامل کتاب اسدالغابه فی اسماء الصحابه، اثر فخرالدین بن اثیر و الاصابه فی تمییز الصحابه اثر ابنحجر عسقلانی میشود.[۳] اصول رجال رد نزد شیعیان پنج کتاب مشهور است:[۲]
پانویس
ارجاعات
- ↑ غفاری ۱۳۶۶، ص. ۳۵.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ باقری خرم دشتی ۱۳۸۴، ص. ۱۰۱.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ صالح، علوم حدیث و اصطلاحات آن، ۸۶.
منابع
- غفاری، علیاکبر (۱۳۶۶). «علم رجال». کیهان اندیشه (۱۴).
- باقری خرم دشتی، ناهید (۱۳۸۴). «علم رجال و کتابشناسی علم رجال». مطالعات کتابداری و سازماندهی اطلاعات (۶۱).
- صالح، صبحی (۱۳۹۱). علو حدیث و اصطلاحات آن. پنجم. ترجمهٔ عادل نادر علی. قم: اسوه. شابک ۶۷۸۹۶۴۸۶۵۳۰۰۷ مقدار
|شابک=را بررسی کنید: invalid prefix (کمک).