عبدالله بن مبارک: تفاوت میان نسخهها
(+ 8 رده (هاتکت)، ابرابزار) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
== در نظر دیگران == | == در نظر دیگران == | ||
[[احمد بن حنبل]] میگوید: کسی جز عبدالله بن مبارک مشتاقتر به سفر برای کسب علم نیست. استادان او [[سفیان الثوری|سفیان ثوری]] و [[ابوحنیفه نعمان بن ثابت|ابوحنیفه]] بودند.<ref name="EoI Mub"/> | [[احمد بن حنبل]] میگوید: کسی جز عبدالله بن مبارک مشتاقتر به سفر برای کسب علم نیست. استادان او [[سفیان الثوری|سفیان ثوری]] و [[ابوحنیفه نعمان بن ثابت|ابوحنیفه]] بودند.<ref name="EoI Mub"/> همچنین ابوعمرو عبدالرحمن بن عمرو اوزاعی را یکی از استادان او یاد کردهاند.<ref>{{پک|اختری|۱۳۹۰|ک=دایرةالمعارف جامع اسلامی|ف=اوزاعی}}</ref> | ||
== آثار == | == آثار == | ||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
=== ارجاعات === | |||
{{پانویس|۲}} | {{پانویس|۲}} | ||
=== منابع === | |||
* {{یادکرد دانشنامه|نام خانوادگی=اختری|نام=عباسعلی|پیوند نویسنده=|ویراستار=|مقاله=اوزاعی|دانشنامه=[[دایرةالمعارف جامع اسلامی]]|عنوان جلد=دایرةالمعارف جامع اسلامی|سال=۱۳۹۰|ناشر=آرایه|مکان=تهران}} | |||
{{مشاهیر خراسان}} | {{مشاهیر خراسان}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=بله|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=بله|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | {{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=بله|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=بله|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ فوریهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۳:۲۲
امیرالمومنین فی الحدیث
عبدالله بن مبارک | |
|---|---|
عَبْداللَّه ٱبْن الْمُبَارَك | |
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | ح. ۷۲۶ |
| درگذشته | ۷۹۷ (۷۰−۷۱ ساله) |
| دین | اسلام |
| دوران | عصر طلایی اسلام |
| منطقه | خلافت |
| مذهب | اجتهاد |
| معلمان | |
عبدالله بن مبارک (عربی: عَبْد اللَّه ٱبْن الْمُبَارَک) محقق و متکلم مسلمان قرن هشتم بود. او که به لقب امیرالمؤمنین فی الحدیث معروف است. از او به عنوان مسلمانی وارسته و معروف به حافظه و غیرت در علم یاد شده است.[۱][۲]
سرگذشت
پدر عبدالله، مبارک نام داشت و اصالت او را هندی[۳] یا ترک تبار از اهالی خراسان گزارش کردهاند. گفته میشود که مادرش اهل خوارزم بود.[۴] مبارک بعدها با زنی به نام هند، ازدواج کرد.[۴]
گفته میشود که عبدالله زادگاه خود مرو را ترک کرد و در حالی که در همدان زندگی میکرد، به سخنرانی در بغداد رفت.[۱] او همچنین به خاطر دفاع از مرزهای اسلامی در مرزهای طرسوس و المسیسه شهرت داشت. او در سال ۷۹۷ در هیت نزدیک فرات در زمان هارون الرشید درگذشت.[۵][۶]
در نظر دیگران
احمد بن حنبل میگوید: کسی جز عبدالله بن مبارک مشتاقتر به سفر برای کسب علم نیست. استادان او سفیان ثوری و ابوحنیفه بودند.[۵] همچنین ابوعمرو عبدالرحمن بن عمرو اوزاعی را یکی از استادان او یاد کردهاند.[۷]
آثار
او کتاب الجهاد، که شامل مجموعه ای از احادیث و سخنان مسلمانان اولیه در مورد جنگ بود و کتاب الزهد و الرقائق را که کتابی در موضوع زهد بود را نوشت.[۵] او که به عنوان نویسنده ای پرکار توصیف میشود،[۸] آثار او که اکنون بیشتر آنها گم شدهاند، عبارتند از:
- کتاب الأربعین
- کتاب الجهاد
- کتاب الاستعضان
- کتاب البر والصلة (کتاب فضایل تقوا و آداب و پیوند)
- کتاب التاریخ (کتاب تاریخ)
- کتاب الدقائق فی الرقائق
- کتاب رقاع الفتوا
- کتاب الزهد و الرقائق
- کتاب السنن فی الفقه
- کتاب المسند
- کتاب تفسیر القرآن
پانویس
ارجاعات
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱
{{cite book}}: Empty citation (help) - ↑
{{cite book}}: Empty citation (help) - ↑
{{cite book}}: Empty citation (help) - ↑ ۴٫۰ ۴٫۱
{{cite book}}: Empty citation (help) - ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲
{{cite book}}: Empty citation (help) - ↑
{{cite book}}: Empty citation (help) - ↑ اختری، «اوزاعی»، دایرةالمعارف جامع اسلامی.
- ↑ Alexander Knysh, Islamic Mysticism: A Short History, BRILL (2015), p. 21
منابع
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «اوزاعی». دایرةالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.
.jpg)