نگاه حرام: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ابرابزار)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵: خط ۵:
'''نگاه مرد به زنان محرم'''
'''نگاه مرد به زنان محرم'''


مردان نمی‌توانند عورتین دختر یا مادر یا خواهر و دیگر محارم خود را ببینند اگرچه بدون قصد لذت و دیدن باشد. همچنین بنابراحتیاط واجب دیدن عورتین بچهٔ ممیز غیر بالغ ممکن نیست.
مردان نمی‌توانند عورتین دختر یا مادر یا خواهر و دیگر محارم خود را ببینند، اگرچه بدون قصد لذت و دیدن باشد. همچنین بنابراحتیاط واجب دیدن عورتین بچهٔ ممیز غیر بالغ ممکن نیست.


'''نگاه مرد به زن نامحرم مسلمان'''
'''نگاه مرد به زن نامحرم مسلمان'''


اگر خانم مسلمان کاملاً حجاب خود را رعایت کرده باشد، نگاه کردن به وجه وکفین زینت نشده باشد-نگاه به قصد لذت و دیدن نباشد.
اگر خانم مسلمان کاملاً حجاب خود را رعایت کرده باشد، نگاه کردن به وجه و کفین زینت نشده باشد-نگاه به قصد لذت و دیدن نباشد.


در نتیجه مردان نمی‌توانند به صورت و دست زنانی که به‌طور کامل حجاب خود را رعایت نکرده‌اند، نگاه کنند مثلاً زنی مقداری از مویش پیدا باشد یا لباس آستین کوتاه پوشیده باشد یا بازو یا مچ دست او پوشیده نباشد.
در نتیجه مردان نمی‌توانند به صورت و دست زنانی که به‌ طور کامل حجاب خود را رعایت نکرده‌اند، نگاه کنند مثلاً زنی مقداری از مویش پیدا باشد یا لباس آستین کوتاه پوشیده باشد یا بازو یا مچ دست او پوشیده نباشد.


نگاه کردن به دست خانم نامحرمی که انگشتری یا النگو در دست دارد، یا با ناخن‌های خود را بلند کرده و لاک زده یا به هر صورت زینت داده، حرام است خواه نامحرم از بستگان نزدیک باشد یا غریبه باشد.
نگاه کردن به دست خانم نامحرمی که انگشتری یا النگو در دست دارد، یا با ناخن‌های خود را بلند کرده و لاک زده یا به هر صورت زینت داده، حرام است خواه نامحرم از بستگان نزدیک باشد یا غریبه باشد.


فروشندگانی که مشتری اجناس آنها اکثراً خانم‌ها هستند مانند زرگرها، لباس فروشیها و فروشندگان لوازم آرایش و… بیشتر در معرض این گناه هستند و باید بیش از دیگران مراعات موازین شرعی را بنماید.
فروشندگانی که مشتری اجناس آنها اکثراً خانم‌ ها هستند مانند زرگرها، لباس فروشی ها و فروشندگان لوازم آرایش و… بیشتر در معرض این گناه هستند و باید بیش از دیگران موازین شرعی را رعایت کنند.


جایزنیست مرد به غیر از وجه وکفین به هیچ‌کجای بدن زن نگاه کند.
جایز نیست مرد به غیر از وجه وکفین به هیچ‌کجای بدن زن نگاه کند.


آن چیزی که حرام است نگاه کردن است نه نگاه افتادن، آنچه را که انسان به‌طور اتفاقی می‌بیند اشکال ندارد تا حکم نگاه کردن پیدا نکند.
آن چیزی که حرام است نگاه کردن است نه نگاه افتادن، آنچه را که انسان به‌طور اتفاقی می‌بیند اشکال ندارد تا حکم نگاه کردن پیدا نکند.

نسخهٔ ‏۶ دسامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۵:۲۰

نگاه حرام، تیری زهر آلود از تیرهای شیطان است.

نگاه حرام در شرع مقدس عبارت است از نگاه مرد به بدن زن نامحرم (به جز دست‌ها تا مچ) خواه با قصد لذت و شهوت باشد یا بدون آن و نیز نگاه به صورت و دست‌ها اگر با قصد شهوت یا ترس افتادن به حرام باشد، همچنین نگاه زن به مرد نامحرم (به جز صورت گردن و دست‌ها و مقداری از پا) خواه با قصد باشد یا بدون آن و نیز به مواضع یاد شده اگر با قصد شهوت یا ترس افتادن به حرام باشد.[۱] به‌طور کلی نگاه حرام به نگاهی گفته می‌شود که خارج از اصول و قواعد شرع باشد.[۲]

احکام نگاه

نگاه مرد به زنان محرم

مردان نمی‌توانند عورتین دختر یا مادر یا خواهر و دیگر محارم خود را ببینند، اگرچه بدون قصد لذت و دیدن باشد. همچنین بنابراحتیاط واجب دیدن عورتین بچهٔ ممیز غیر بالغ ممکن نیست.

نگاه مرد به زن نامحرم مسلمان

اگر خانم مسلمان کاملاً حجاب خود را رعایت کرده باشد، نگاه کردن به وجه و کفین زینت نشده باشد-نگاه به قصد لذت و دیدن نباشد.

در نتیجه مردان نمی‌توانند به صورت و دست زنانی که به‌ طور کامل حجاب خود را رعایت نکرده‌اند، نگاه کنند مثلاً زنی مقداری از مویش پیدا باشد یا لباس آستین کوتاه پوشیده باشد یا بازو یا مچ دست او پوشیده نباشد.

نگاه کردن به دست خانم نامحرمی که انگشتری یا النگو در دست دارد، یا با ناخن‌های خود را بلند کرده و لاک زده یا به هر صورت زینت داده، حرام است خواه نامحرم از بستگان نزدیک باشد یا غریبه باشد.

فروشندگانی که مشتری اجناس آنها اکثراً خانم‌ ها هستند مانند زرگرها، لباس فروشی ها و فروشندگان لوازم آرایش و… بیشتر در معرض این گناه هستند و باید بیش از دیگران موازین شرعی را رعایت کنند.

جایز نیست مرد به غیر از وجه وکفین به هیچ‌کجای بدن زن نگاه کند.

آن چیزی که حرام است نگاه کردن است نه نگاه افتادن، آنچه را که انسان به‌طور اتفاقی می‌بیند اشکال ندارد تا حکم نگاه کردن پیدا نکند.

اگر کسی برای اینکه چشمش به نامحرم بیفتد زمان خاص از جایی عبور کند یا برای انجام کاری از محلی برود که نامحرم بیشتر رفت و آمد دارد تا چشمش به نامحرم بیفتد، خلاصه آنکه اگر عمداً برای اینکه چشمش به نامحرم بیفتد کاری را انجام بدهد جایز نیست.

درصورتی که مرد بداند در مکانی خانم‌های بی‌حجاب یا بدحجاب هستند، رفتن به آن محل برای اینکه چشمش به آن‌ها بیفتد حرام است. و در نتیجه رفتن روی پشت بام و یاکنار پنجره به منظور آن که چشمش به نامحرم بیفتد یا وارد شدن به اتاق یا آشپزخانه یا مکانی که می‌داند نامحرم در آن است، برای آن که چشمش به نامحرم بیفتد یا نگاه انداختن از لای در و پنجره یا کنار پرده به درون اتاق ولو برای یک لحظه و… و به مواردی از این قبیل حرام است.

رفت و آمد در بازارهایی که محل تردد زن‌های اهل روستا و بادیه نشین‌هایی است که عادت ندارند حجاب خود را کامل رعایت کنند، می‌داند به آن‌ها نگاه خواهد کرد، اشکال ندارد همچنین معامله با آن‌ها اشکالی ندارد.

نگاه کردن به دست‌ها تا آرنج، مقداری از موی سر، پا تا زانو، زیر چانه گردن پیرزن‌های نامحرم اشکالی ندارد.

هرکس که نگاه کردن به او جایز نیست دیدن او از پشت شیشه یا در آیینه یا آب صاف یا هر چیز دیگری که عکس او را منعکس می‌کند نیز جایز نیست.

نگاه کردن به بدن انسان نامحرم حرام است چه آن زن بفهمد یا نفهمد، کور باشد یا بینا، نامحرم فامیل باشد (مثل زن برادر، زن عمو، دخترخاله و…) یا غریبه باشد حتی اگر بدون لذت و فقط نگاه کند نگاه او حرام است.[۳]

آسیب‌های نگاه حرام در خانواده بر زن

آزار دادن زن

زن، از محیط گرم خانواده خود به درون خانه ای پا می‌گزارد که همه چیز آن برای او، تازه و بدون سابقه است و به خانه ای وارد می‌شود که خدمت و محبت در آن، دو طرفه است در این حالت، اگر در قبال محبت و تلاشی که بروز می‌دهد، پاسخ محبت آمیز نگیرد و حتی در عوض آن، آزار ببیند دیر یا زود، از محبت دست می‌کشد و خانه ای که باید با محبت و دوستی گرم شود، سرد می‌شود.[۴]

تحقیر شدن

مردان با چشم چرانی و نگاه کردن به زنان دیگر باعث تحقیر شدن همسران خود می‌شوند.

تهمت زنا زدن

دختران و پسرانی که بانگاه‌های حرام با یکدیگر در ارتباط بوده‌اند و تشکیل خانواده داده‌اند، ممکن در زندگی بخاطر اختلافات و بددلی‌های مرد نسبت به زن موجب شود به همسر خود تهمت زنا بزند.[۵]

بدبینی زنان

دختران و پسرانی که با نگاه‌های هوس آلود به هم رسیده‌اند و ازدواج کرده‌اند دچار بدبینی می‌شوند که زنان بیشتر دچار این بیماری هستند و همین موضوع که مرد در گذشته با زن در ارتباط بوده، باعث بدبینی زن به مرد می‌شود پس ممکن است در زندگی به سراغ زن دیگری برود.[۶]

آسیب‌های نگاه حرام در خانواده بر مرد

آزاردادن شوهر

آزار دادن شوهر، همانند آزار دادن زن موجب نابودی بنیان خانواده است؛ زن وقتی با نگاه حرام به مردان بیرون از خانه باعث می‌شود توقعش از مرد خانه بیشتر شود و همین موضوع سبب آزاررسانی از سوی زن به مرد می‌شود، که همین آزار رسانی دلیلی می‌شود مرد نیز واکنش همانند نشان دهد و کانون زندگی، به معرکه درگیری تبدیل می‌شود و به تدریج، تحمل چنین وضعیتی برای زن و مرد، سخت می‌شود و محبت و اطاعت، جای خود را به سرپیچی و نفرت می‌دهد.[۷]

آزردگی روانی

زمانی که فرد به هر علت با اخلاق و اصول مذهبی بیگانه باشد، مشاهدهٔ صحنه‌های هیجان انگیز، روح کام جویی او را تحریک می‌کند، اما چون عوامل طبیعی و موانع اجتماعی از لذت بردن او جلوگیری می‌کند، احساس محرومیت و فشار روانی درونش را می‌گذارد، وقتی فردنگاهش را کنترل نکند، و در خانه به آن لذت که می‌خواهد نرسد باعث آزردگی روانی می‌شود.[۸]

غیرت ورزی نابجا

زندگی مشترک محدوده کنندهٔ روابط جنسی است. در هر اجتماع و دینی، ازدواج، مرزهایی را برای روابط جنسی به وجود می‌آورد. در اسلام، روابط زناشویی، منحصر به خانواده می‌شود، خیانت زن یا مرد به معنای پیمان‌شکنی است.

این نکته، قابل قبول همگان است؛ اما هرگاه حساسیت به این مسئله، زیاد شود و به صورت شک‌هایی بی جا و غیرت ورزی بدون دلیل در بیایید، زندگی را تلخ می‌کند. ابزار تردیدها و پرس و جوهای بی‌دلیل، همسر راستگو را نیز به سوی خیانت ، می‌کشاند و او را در معرض خیانت به شوهر قرار می‌دهد.[۹]

منابع

  1. پور قاسم میانجی، مژگان. خوراک‌های حلال و حرام. نشر بین‌الملل. ص. ۱۳.
  2. مکارم شیرازی، ناصر. احکام بانوان. امام علی ابن ابی طالب علیه السلام. ص. ۱۸۸.
  3. معصومی، مسعود. احکام و روابط زن و مرد و مسائل اجتماعی آن. بوستان کتاب. ص. ۴۰-۴۲.
  4. محمدی ری شهری، محمد. تحکیم خانواده از نگاه قرآن و حدیث. سازمان چاپ و نشر دار الحدیث. ص. ۴۶۱.
  5. محمدی ری شهری، محمد. تحکیم خانواده از نگاه قرآن و حدیث. سازمان چاپ و نشر دارالحدیث. ص. ۲۵۵.
  6. رفیعی محمدی، علی محمد. نسیم عشق. رسول اعظم. ص. ۲۰۳.
  7. محمدی ری شهری، محمد. تحکیم خانواده از نگاه قرآن و حدیث. سازمان چاپ و نشر دارالخدیث. ص. ۴۶۸.
  8. اکبری، محمود. درس‌ها و هشدارها. گلستان ادب. ص. ۵۴.
  9. محمدی ری شهری، محمد. تحکیم خانواده از نگاه قرآن و حدیث. سازمان چاپ و نشر دارالحدیث. ص. ۴۶۷.