خیر (اسماء الحسنی)

خیر
رسم‌الخط عربی	الْخَیْرُ
معنای فارسی	بهترین
اطلاعات جزئی
پراهمیت نزد	مسلمانان
کاربرد	یکی از نام‌های خدا

خیر واژه‌ای عربی به معنای «بهترین» است. این کلمه در فرهنگ اسلامی، یکی از نام‌های خدا است که به اسماء الحسنی مشهور است. این واژه از جمله اسماء الحسنی است که در قرآن مورد اشاره قرار گرفته است. این واژه به صورت منفرد توسط هیچ یک از راویان مشهور به عنوان اسماء الحسنی تلقی نشده است.

پانویس

منابع

• رضوانی، محمود عبدالرزاق (۲۰۱۲). موسوعه الاسماء الحسنی، الثابتة فی الکتاب و السنة. قاهره: البصیرة. شابک ۹۷۷-۱۶-۲۰۰۹-۰.نگهداری یادکرد:خطاهای شابک چشم‌پوشی‌شده (رده)
• احمد مختار، عمر (۱۴۱۷). «انتفاء الترادف فی أسماء الله الحسنی بین الدلالة المعجمیة و الدلالة الصرفیة». کلیة دارالعلوم. قاهره: الازهر (۲۰) – به واسطهٔ نورمگز.
• طباطبایی، محمدحسین (۱۳۸۸). رسائل توحیدی. ترجمهٔ علی شیروانی. تهران: الزهرا.