ابوصلت هروی
اباصلت هروی عبدالسلام | |
|---|---|
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | ۱۶۰ |
| درگذشته | ۲۳۶ ق |
| دوران | قرن دوم قمری |
| مذهب | مسلمان |
| تحصیلات | عراق، ایران |
| اشتغال | محدث و متکلم |
| مرتبه | |
تأثیرپذیرندگان
| |
عبدالسلام بن صالح بن سلیمان بن ایوب بن میسره که منابع او را با نام ابوصلت هروی گزارش می‌کند، یکی از محدثان خراسانی در قرن اول یا دوم ه.ق بود.
زندگی
عبدالسلام بن صالح بن سلیمان بن ایوب بن میسره مشهور به ابوصلت هروی، احتمالا در سال ۱۶۰ ه.ق به دنیا آمده است. برخی منابع محل تولد او را مدینه دانسته‌اند. وی از موالی عبدالرحمن بن سمره قرشی بود که در نیشابور زندگی می‌کرد و برای یادگیری علوم، به مناطق مختلف، عراق، حجاز و یمن سفر کرده بود. ابوصلت هروی از کسانی چون حماد بن زید، شریک بن عبدالله، عطاء بن مسلم، معتمر بن سلیمان، عبدالرزاق صنعانی، مالک بن انس، فضیل بن عیاض و عبدالله بن مبارک حدیث نقل و نزد آنان شاگردی کرده است. او مدتی را در بغداد به روایت حدیث پرداخت و در دوران خلافت مأمون عباسی به منطقه غزا در مرو عزیمت کرد و پس از ورود به دربار مأمون، مورد توجه خلیفه قرار گرفت. وی در رد مرجئه، جهمیه، زنادقه و قدریه تلاش می‌کرد و بارها با بشر مریسی در حضور مأمون مناظره نمود. منابع تاریخی از حضور او در کنار علی بن موسی الرضا، امام هشتم شیعیان امامیه نیز یاد کرده‌اند. گفته شده که او در نیشابور و سرخس در کنار علی بن موسی الرضا بود. سال درگذشت او را ۲۳۶ ه.ق تخمین زده‌اند. آرامگاهی به نام وی در سمت شرقی شهر مشهد، وجود دارد.[۱]
شخصیت و آثار
شیخ طوسی، از رجال‌شناسان شیعه، وی را از اهل سنت نامیده و در مقابل گروهی از رجال‌شناسان سنی، او را به تشیع متهم کرده‌اند. از میان رجال‌شناسان، کسانی چون یحیی بن معین، ابن‌شاهین و نجاشی، به وثاقت او تصریح کرده‌اند و کسان دیگری چون جوزجانی، نسائی، ابوحاتم رازی، عقیلی، ابن‌حیان، ابن‌عدی و دارقطنی او را تضعیف نموده‌اند. ابوصلت کتابی در موضوع درگذشت علی بن موسی الرضا دارد که نجاشی از آن نام برده‌است. و شیخ صدوق از آن در عیون اخبار الرضا استفاده کرده است.[۲]
پانویس
ارجاعات
منابع
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «ابوصلت هروی». دایره‌المعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.