آخر: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحهای تازه حاوی «'''آخر''' واژهای عربی به معنای «انجام» است. این واژه در فرهنگ اسلامی، یکی از اسماء الهی است که به اسماء الحسنی مشهور است. این واژه از جمله اسماء الحسنی است که در قرآن و روایات مورد اشاره قرار گرفته است.<ref>{{پک|طباطبایی|۱۳...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۷ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''آخر''' واژهای [[زبان عربی|عربی]] به معنای «انجام» است. این واژه در [[فرهنگ اسلامی]]، یکی از اسماء الهی است که به [[اسماء الحسنی]] مشهور است. این واژه از جمله اسماء الحسنی است که در [[قرآن]] و [[حدیث|روایات]] مورد اشاره قرار گرفته است.<ref>{{پک|طباطبایی|۱۳۸۸|ک=رسائل توحیدی|ص=۴۶–۴۸}}</ref> کلمه آخر توسط کسانی چون [[سلیمان بن مهران]]، [[ابوهریره]]، [[محمد بن عبدالملک صنعانی]]، [[ولید بن مسلم]]، [[بیهقی]]، [[عبدالعزیز بن حصین | {{جعبه اطلاعات اصطلاح قرآنی | ||
|نام=آخر | |||
|پراهمیت نزد=[[مسلمان|مسلمانان]] | |||
|معنای فارسی=انجام | |||
|رسمالخط عربی=ٱلْأَخِرُ / ٱلْآخِرُ | |||
}} | |||
'''آخر''' (در عربی: {{عبارت عربی خاص|ٱلْأَخِرُ / ٱلْآخِرُ}}) واژهای [[زبان عربی|عربی]] به معنای «انجام» است. این واژه در [[فرهنگ اسلامی]]، یکی از اسماء الهی است که به [[اسماء الحسنی]] مشهور است. این واژه از جمله اسماء الحسنی است که در [[قرآن]] و [[حدیث|روایات]] مورد اشاره قرار گرفته است.<ref>{{پک|طباطبایی|۱۳۸۸|ک=رسائل توحیدی|ص=۴۶–۴۸}}</ref> کلمه آخر توسط کسانی چون [[سلیمان بن مهران]]، [[ابوهریره]]، [[محمد بن عبدالملک صنعانی]]، [[ولید بن مسلم]]، [[بیهقی]]، [[عبدالعزیز بن حصین]]، [[ابنحزم]]، [[ابنعثیمین]] و [[عبدالعزیز بن ناصر الجلیل]] به عنوان اسماء الحسنی تلقی شده است. [[ابن حجر]] اما این نام را از اسماء الحسنی به حساب نیاورده است.<ref>{{پک|طباطبایی|۱۳۸۸|ک=رسائل توحیدی|ص=۴۸۰۵۱}}</ref><ref>{{پک|رضوانی|۲۰۱۲|ک=موسوعة الاسماء الحسنی|ص=۴۱–۴۲|ج=۱}}</ref><ref>{{پک|احمد مختار|۱۴۱۷|ک=اسماءالله الحسنی|ص=۱۸–۳۷}}</ref> | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
| خط ۶: | خط ۱۲: | ||
=== منابع === | === منابع === | ||
* {{یادکرد | * {{یادکرد کتاب|نام خانوادگی=رضوانی|نام=محمود عبدالرزاق|عنوان=موسوعه الاسماء الحسنی، الثابتة فی الکتاب و السنة|سال=۲۰۱۲|شابک نادرست=بله|مکان=قاهره|ناشر=البصیرة|شابک=۹۷۷-۱۶-۲۰۰۹-۰}} | ||
* {{یادکرد | * {{یادکرد ژورنال|نام خانوادگی=احمد مختار|نام=عمر|عنوان=انتفاء الترادف فی أسماء الله الحسنی بین الدلالة المعجمیة و الدلالة الصرفیة|سال=۱۴۱۷|مکان=قاهره|ناشر=الازهر|ژورنال=کلیة دارالعلوم|شماره=۲۰|پیوند=https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/678057/انتفاء-الترادف-فی-اسماء-الله-الحسنی-بین-الدلاله-المعجمیه-و-الدلاله-الصرفیه|دسترسی پیوند=آبونمان|توسط=[[نورمگز]]}} | ||
* {{یادکرد کتاب|نام خانوادگی=طباطبایی|نام=محمدحسین|عنوان=رسائل توحیدى|ترجمه=علی شیروانی|سال=۱۳۸۸|مکان=تهران|ناشر=الزهرا|پیوند=https://noorlib.ir/book/view/20077/رسائل-توحیدى?viewType=pdf}} | |||
* {{یادکرد کتاب|نام خانوادگی= | |||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات= | {{اسماء الحسنی}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:اسماء الحسنی]] | [[رده:اسماء الحسنی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۰۵:۳۱
| آخر | |
|---|---|
| رسمالخط عربی | ٱلْأَخِرُ / ٱلْآخِرُ |
| معنای فارسی | انجام |
| اطلاعات جزئی | |
| پراهمیت نزد | مسلمانان |
آخر (در عربی: ٱلْأَخِرُ / ٱلْآخِرُ) واژهای عربی به معنای «انجام» است. این واژه در فرهنگ اسلامی، یکی از اسماء الهی است که به اسماء الحسنی مشهور است. این واژه از جمله اسماء الحسنی است که در قرآن و روایات مورد اشاره قرار گرفته است.[۱] کلمه آخر توسط کسانی چون سلیمان بن مهران، ابوهریره، محمد بن عبدالملک صنعانی، ولید بن مسلم، بیهقی، عبدالعزیز بن حصین، ابنحزم، ابنعثیمین و عبدالعزیز بن ناصر الجلیل به عنوان اسماء الحسنی تلقی شده است. ابن حجر اما این نام را از اسماء الحسنی به حساب نیاورده است.[۲][۳][۴]
پانویس
ارجاعات
- ↑ طباطبایی، رسائل توحیدی، ۴۶–۴۸.
- ↑ طباطبایی، رسائل توحیدی، ۴۸۰۵۱.
- ↑ رضوانی، موسوعة الاسماء الحسنی، ۱: ۴۱–۴۲.
- ↑ احمد مختار، اسماءالله الحسنی، ۱۸–۳۷.
منابع
- رضوانی، محمود عبدالرزاق (۲۰۱۲). موسوعه الاسماء الحسنی، الثابتة فی الکتاب و السنة. قاهره: البصیرة. شابک ۹۷۷-۱۶-۲۰۰۹-۰.
- احمد مختار، عمر (۱۴۱۷). «انتفاء الترادف فی أسماء الله الحسنی بین الدلالة المعجمیة و الدلالة الصرفیة». کلیة دارالعلوم. قاهره: الازهر (۲۰) – به واسطهٔ نورمگز.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۸۸). رسائل توحیدى. ترجمهٔ علی شیروانی. تهران: الزهرا.