غالب: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات اصطلاح قرآنی |نام=غالب |رسمالخط عربی=غَالِبُ |معنای فارسی=چیره |پراهمیت نزد=مسلمانان |کاربرد=یکی از نامهای خدا }} '''غالب''' واژهای عربی به معنای «چیره» است. این کلمه در فرهنگ اسلامی، یکی از نامهای خدا...» ایجاد کرد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۱۰
| غالب | |
|---|---|
| رسمالخط عربی | غَالِبُ |
| معنای فارسی | چیره |
| اطلاعات جزئی | |
| پراهمیت نزد | مسلمانان |
| کاربرد | یکی از نامهای خدا |
غالب واژهای عربی به معنای «چیره» است. این کلمه در فرهنگ اسلامی، یکی از نامهای خدا است که به اسماء الحسنی مشهور است. این واژه از جمله اسماء الحسنی است که در قرآن و روایات مورد اشاره قرار گرفته است.[۱] این واژه توسط کسانی چون بیهقی و ابنحجر عسقلانی به عنوان اسماء الحسنی تلقی شده است. در مقابل اما سلیمان بن مهران، ابوهریره، ولید بن مسلم، محمد بن عبدالملک صنعانی، عبدالعزیز بن حصین، ابنحزم، ابنعثیمین و عبدالعزیز بن ناصر الجلیل این نام را به عنوان اسماء الحسنی گزارش نکردهاند.[۲][۳][۴]
پانویس
ارجاعات
- ↑ طباطبایی، رسائل توحیدی، ۴۶–۴۸.
- ↑ طباطبایی، رسائل توحیدی، ۴۸۰۵۱.
- ↑ رضوانی، موسوعة الاسماء الحسنی، ۱: ۴۱–۴۲.
- ↑ احمد مختار، اسماءالله الحسنی، ۱۸–۳۷.
منابع
- رضوانی، محمود عبدالرزاق (۲۰۱۲). موسوعه الاسماء الحسنی، الثابتة فی الکتاب و السنة. قاهره: البصیرة. شابک ۹۷۷-۱۶-۲۰۰۹-۰.
- احمد مختار، عمر (۱۴۱۷). «انتفاء الترادف فی أسماء الله الحسنی بین الدلالة المعجمیة و الدلالة الصرفیة». کلیة دارالعلوم. قاهره: الازهر (۲۰) – به واسطهٔ نورمگز.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۸۸). رسائل توحیدی. ترجمهٔ علی شیروانی. تهران: الزهرا.