فالق الحب و النوی: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۲۹ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۲۱
| فالق الحب و النوی | |
|---|---|
| رسمالخط عربی | فَالِقُ ٱلْحَبِّ وَٱلنَّوَیٰ |
| معنای فارسی | شکافنده دانه و هسته |
| اطلاعات جزئی | |
| پراهمیت نزد | مسلمانان |
| کاربرد | یکی از نامهای خدا |
فالق الحب و النوی واژهای عربی به معنای «شکافنده دانه و هسته» است. این کلمه در فرهنگ اسلامی، یکی از نامهای خدا است که به اسماء الحسنی مشهور است. این واژه از جمله اسماء الحسنی است که در قرآن و روایات مورد اشاره قرار گرفته است.[۱] این واژه توسط کسانی چون سلیمان بن مهران، بیهقی و ابنحجر عسقلانی به عنوان اسماء الحسنی تلقی شده است. در این میان اما ابوهریره، ولید بن مسلم، محمد بن عبدالملک صنعانی، عبدالعزیز بن حصین، ابنحزم، ابنعثیمین و عبدالعزیز بن ناصر الجلیل این واژه را به صورت مفردش هم، به عنوان اسماء الحسنی گزارش نکردهاند.[۲][۳][۴]
پانویس
ارجاعات
- ↑ طباطبایی، رسائل توحیدی، ۴۶–۴۸.
- ↑ طباطبایی، رسائل توحیدی، ۴۸۰۵۱.
- ↑ رضوانی، موسوعة الاسماء الحسنی، ۱: ۴۱–۴۲.
- ↑ احمد مختار، اسماءالله الحسنی، ۱۸–۳۷.
منابع
- رضوانی، محمود عبدالرزاق (۲۰۱۲). موسوعه الاسماء الحسنی، الثابتة فی الکتاب و السنة. قاهره: البصیرة. شابک ۹۷۷-۱۶-۲۰۰۹-۰.
- احمد مختار، عمر (۱۴۱۷). «انتفاء الترادف فی أسماء الله الحسنی بین الدلالة المعجمیة و الدلالة الصرفیة». کلیة دارالعلوم. قاهره: الازهر (۲۰) – به واسطهٔ نورمگز.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۸۸). رسائل توحیدی. ترجمهٔ علی شیروانی. تهران: الزهرا.