حبیب بن مظاهر
حبیب بن مظاهر اسدی از شخصیتهای شناختهشدهٔ سدهٔ نخست هجری است که در منابع تاریخی و رجالی از او یاد شده است. دربارهٔ طبقهٔ او اختلاف نظر وجود دارد و گاه در شمار تابعیان و گاه از صحابه معرفی شده است. او در رویدادهای مرتبط با قیام حسین بن علی نقش فعالی داشت و در نهایت در کربلا کشته شد. گزارشها بر جایگاه اجتماعی، دینی و نقش او در حوادث کوفه و کربلا تمرکز دارند.
زندگی
حبیب بن مظاهر یا مظهر بن رئاب بن اشتر بن حجوان بن قفعس اسدی کندی، در منابع بهعنوان یکی از چهرههای برجستهٔ تابعین معرفی شده و در برخی نقلها، دیدار او با پیامبر نیز گزارش شده است. از او بهعنوان فردی آشنا با قرآن یاد شده و در منابع، حضور او در کنار علی بن ابیطالب و مشارکتش در برخی رویدادهای نظامی آن دوره ذکر شده است.[۱]
در قیام حسین بن علی
در گزارشهای تاریخی آمده است که حبیب بن مظاهر در جریان فعالیتهای مسلم بن عقیل در کوفه نقش داشته و در ارسال نامه به حسین بن علی مشارکت کرده است. پس از ورود حسین بن علی به کربلا، او به همراه مسلم بن عوسجه به وی پیوست و کوشید با جلب حمایت خویشاوندان خود نیروهایی را برای یاری فراهم کند، اما این تلاش به نتیجه نرسید. منابع مقاتل به نقش او در شب و روز عاشورا و گفتوگوهایش با سپاه مقابل اشاره کردهاند.[۲]
در منابع روایی، داستانهایی دربارهٔ پیشبینی سرنوشت حبیب بن مظاهر و میثم تمار نقل شده که پس از وقوع حوادث، بهعنوان نشانههایی از تحقق آن پیشگوییها روایت شدهاند. بر پایهٔ این گزارشها، حبیب بن مظاهر در زمان کشتهشدن حدود هفتاد و پنج سال سن داشته است. این روایتها جایگاه او را در ادبیات تاریخی و روایی مرتبط با واقعهٔ کربلا برجسته کردهاند.[۳]
پانویس
ارجاعات
منابع
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «حبیب بن مظاهر». دایرةالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.