عبدالله بن عبدالمطلب: تفاوت میان نسخه‌ها

عبداله بن عبدالمطلب
عبداله بن عبدالمطلب
عنوان(ها)	ابراهیم دوم، شبیة الحمد
اطلاعات شخصی
زاده	مکه
محل دفن	مدینه، دارالنابغه
همسر	آمنه بنت وهب
والدین	عبدالمطلب (پدر); فاطمه بنت عمرو (مادر);

بصریویکی‌متن

نسخهٔ کنونی تا ‏۶ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۳:۴۶

عبدالله بن عبدالمطلب، پدر پیامبر اسلام، فرزند عبدالمطلب از خاندان بنی‌هاشم و فاطمه بنت عمرو از قبیله مخزوم بود. وی با آمنه بنت وهب ازدواج کرد و طبق نظر رایج، پیش از تولد پیامبر اسلام، در ۲۵ سالگی در مدینه درگذشت. قبر وی در دارالنابغه در مدینه قرار داشت که بعدها توسط وهابیت تخریب شد.

شیعیان به یکتاپرستی عبدالله و اجداد محمد بن عبدالله اعتقاد دارند. در منابع تاریخی و حدیثی، داستانی از نذر عبدالمطلب و قربانی کردن عبدالله ذکر شده که مورد انتقاد برخی تاریخ‌پژوهان قرار گرفته است.

نسل و خانواده

عبدالله بن عبدالمطلب، پدر محمد بن عبدالله، از خاندان بنی‌هاشم و یکی از شاخه‌های قبیله قریش به‌شمار می‌رفت.^[۱] او از افراد برجسته و با خصال بود که به «شبیةالحمد»^[۲] شناخته می‌شد. او در دوران مشکلات و سختی‌ها، پناه‌گاه قریش و مایه امید برای آن‌ها بود. عبدالمطلب انسانی شریف و بی‌نظیر در کمالات و حسن رفتار بود و در این زمینه‌ها مشابهی نداشت. در دوران جاهلیت، او هرگز به شراب‌خواری نپرداخت و مانع از انجام بسیاری از کارهای ناپسند و بی‌نزاکت در میان قوم خود می‌شد.^[۳]^[۴] به او «ابراهیم دوم» می‌گفتند چون بر اصول توحیدی پای فشاری می‌کرد.^[۵]

عبدالمطلب به شدت به معاد اعتقاد داشت و در این زمینه استدلال کلامی زیبایی بیان می‌کرد. او گفته بود که هیچ ظالمی نمی‌میرد مگر آن که در این دنیا انتقام خود را می‌گیرد و پاداش عمل بد خود را می‌بیند. او اضافه کرده بود که حتی اگر ظالمی در شام به سر برد، در این دنیا کیفر خواهد دید. عبدالمطلب سپس سوگند یاد کرد و گفت که پس از این دنیا جهانی دیگر وجود دارد که در آن، هر ظالم و ستمگری به‌طور حتم مجازات خواهد شد.^[۶]عبدالطلب برا اساس عدل الهی چنین بیان برهان و استدلالی داشته است

ایمان عبدالمطلب

شخصیت عبدالمطلب بسیار پیچیده و گسترده است و گاهی داستان‌ها و افسانه‌هایی که به او نسبت داده می‌شود، مثل احترام به بت‌ها و رجوع به کاهن‌ها، ممکن است تصویری مبهم از او ایجاد کند.^[۷]^[۸]با این حال، جنبه‌های الهی شخصیت او در مواجهه با دشمنانی همچون آبراهه، به وضوح نمایان است. جعفربن محمد فرمود که عبدالمطلب در روز قیامت به تنهایی همچون یک امت خواهد بود و سیمای پیامبران و شکوه پادشاهان را خواهد داشت.^[۹] این سخنان و نمونه‌های دیگر، گواهی برعظمت شخصیت عبدالمطلب و میزان ایمان و عقیده او هستند. با وجود این، برخی از نویسندگان تاریخ‌نگار در دوران اموی و مروانی، که دشمنان سرسخت و لجوج بنی‌هاشم بودند، داستان‌هایی ضد و نقیض از جد پیامبراسلام روایت کرده‌اند که به هیچ وجه با خداپرستی و راستگویی او سازگاری ندارند.^[۱۰]

نذر پدر برای عبدالله

داستان این نذر به شرح زیر است: «عبدالمطلب نذر کرده بود که اگر خداوند به او ده پسر دهد، یکی از آنها را در راه خدا و در کنار خانه کعبه قربانی کند. زمانی که تعداد پسرانش به ده رسید، برای انجام نذر خود قرعه انداخت و قرعه به نام عبدالله افتاد. اما مردم با این اقدام مخالفت کردند. در نهایت تصمیم گرفتند که عبدالله را با ده شتر برابر کنند و سپس قرعه‌کشی انجام دهند. اگر قرعه به نام شترها می‌افتاد، عبدالله نجات می‌یافت و شترها قربانی می‌شدند. اما اگر به نام عبدالله می‌افتاد، ده شتر دیگر به تعداد افزوده می‌شد و دوباره قرعه‌کشی صورت می‌گرفت. این روند ادامه یافت تا اینکه در نهایت پس از ده بار قرعه‌کشی و اضافه شدن شتران، وقتی بین عبدالله و صد شتر قرعه‌کشی کردند، قرعه به نام شترها افتاد.» علی‌اکبر غفاری، دانشمند حوزه حدیث شیعه، سند این روایت‌ها را نادرست و محتوای آن‌ها را مغایر با اصول مذهبی دانسته است.^[۱۱] علی دوانی، پژوهشگر تاریخ، ماجرای نذر عبدالمطلب را افسانه می‌داند.^[۱۲]

درگذشت

محل دفن عبدالله بن عبدالمطلب، مدینه، دارالنابغه

مشهور است که عبدالله بن عبدالمطلب پیش از تولد فرزند گرامی‌اش، محمدبن عبدالله، در شهر یثرب (مدینه) وفات یافت.^[۱۳]دوانی نیز می‌گوید بنابر قول مشهور هنگام فوت عبدالله، پیامبر اسلام دنیا نیامده بود. با این حال، روایت دیگری بیان می‌کند که محمد متولد شده بود و دو ماه^[۱۴]یا بعد از اینکه اندکی از عمر گرامی ایشان گذشته بود^[۱۵]که عبدالله درگذشت. پدر گرامی محمد را در مکانی به نام ‏ «دار النابغة‏» دفن کردند.^[۱۶]دوانی در کتاب خود ذکرکرده است که عبدالمطلب در مدینه مدفون شده است.^[۱۷]

پانویس

ارجاعات

↑ ابن فهد، اتحاف الوری، ۱:‎ ۶.
↑ حلبی، السیرة الحلبیة، ۱:‎ ۴.
↑ زینی دحلان، السیرة النبویة، ۱:‎ ۲۱.
↑ حلبی، السیرة الحلبیة، ۱:‎ ۴.
↑ یعقوبی، تاریخ یعقوبی، ۲:‎ ۱۱.
↑ حلبی، السیرة الحلبیة، ۱:‎ ۴.
↑ طبری، تاریخ طبری، ۱:‎ ۴۹۸.
↑ محمد حسین هیکل، حیاة محمد، ۶۱.
↑ کلینی، الکافی، ۱:‎ ۴۴۷.
↑ میرابراهیم سید علوی، تاریخ توصیفی تحلیلی صدر اسلام، ۵۱/۵۲.
↑ ابن بابویه، ترجمه و متن کتاب من لا یحضره الفقیه، ۴:‎ ۱۱۱.
↑ دوانی، تاریخ اسلام از آغاز تا هجرت، ۲۵.
↑ احمد بن حسین بیهقی، دلائل النبوة، ۱:‎ ۸۸.
↑ محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ۱:‎ ۴۳۹.
↑ عبدالملک ابن هشام، السیرة النبویة، ۱:‎ ۱۵۸.
↑ ابن کثیر دمشقی و اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایة، ۲:‎ ۲۶۳.
↑ دوانی، تاریخ اسلام از آغاز تا هجرت، ۲۷.

منابع

ابن فهد، عمر بن محمد. اتحاف الوری. المملکة العربیة السعودیة وزارة التعلیم العالی جامعة أم القری مکه مکرمه عربستان.
حلبی، علی بن ابراهیم (۱۴۲۷). السیرة الحلبیة. دار الکتب العلمیة بیروت لبنان.
دحلان، احمد زینی (۱۴۲۷). السیرة النبویة. دار الفکر بیروت لبنان.
حلبی، علی بن ابراهیم (۱۴۲۷). السیرة الحلبیة. دار الکتب العلمیة بیروت لبنان.
یعقوبی، احمدبن اسحاق (۱۳۷۱). تاریخ یعقوبی. شرکت انتشارات علمی و فرهنگی تهران.
حلبی، علی بن ابراهیم (۱۴۲۷). السیرة الحلبیة. دار الکتب العلمیة بیروت لبنان.
طبری، محمد بن جریر. تاریخ طبری. ج. بی نا بیروت لبنان.
هیکل، محمد حسین. حیاة محمد. دار المعارف قاهره مصر.
کلینی، محمد بن یعقوب (۱۳۶۳). الکافی. دار الکتب الإسلامیة تهران ایران.
سیدعلوی، میرابراهیم (۱۳۹۰). تاریخ توصیفی تحلیلی صدر اسلام. نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌ها دفتر نشر معارف قم ایران.
ابن بابویه، محمدبن علی (۱۳۶۷). ترجمه و متن من لا یحضره الفقیه. نشر صدوق تهران ایران.
دوانی، علی (۱۳۸۹). تاریخ اسلام از آغاز تا هجرت. دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم.
بیهقی، احمد بن حسین (۱۴۰۵). دلائل النبوة. دار الکتب العلمیة بیروت لبنان.
کلینی، محمد بن یعقوب (۱۳۶۳). الکافی. دار الکتب الإسلامیة تهران ایران.
ابن هشام، عبدالملک. السیرة النبویة. دار المعرفة بیروت لبنان.
دمشقی، ابن کثیر؛ بن عمر، اسماعیل. البدایة و النهایة. دار الفکر بیروت لبنان.
دوانی، علی (۱۳۸۹). تاریخ اسلام از آغاز تا هجرت. دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم.

پیشین: عبدالمطلب	(نسب پیامبر اسلام) عبدالله ۴۸۰م-۵۷۸م	پسین: پیامبر اسلام

[1] ابن فهد، اتحاف الوری، ۱:‎ ۶.

[2] حلبی، السیرة الحلبیة، ۱:‎ ۴.

[3] زینی دحلان، السیرة النبویة، ۱:‎ ۲۱.

[4] حلبی، السیرة الحلبیة، ۱:‎ ۴.

[5] یعقوبی، تاریخ یعقوبی، ۲:‎ ۱۱.

[6] حلبی، السیرة الحلبیة، ۱:‎ ۴.

[7] طبری، تاریخ طبری، ۱:‎ ۴۹۸.

[8] محمد حسین هیکل، حیاة محمد، ۶۱.

[9] کلینی، الکافی، ۱:‎ ۴۴۷.

[10] میرابراهیم سید علوی، تاریخ توصیفی تحلیلی صدر اسلام، ۵۱/۵۲.

[11] ابن بابویه، ترجمه و متن کتاب من لا یحضره الفقیه، ۴:‎ ۱۱۱.

[12] دوانی، تاریخ اسلام از آغاز تا هجرت، ۲۵.

[13] احمد بن حسین بیهقی، دلائل النبوة، ۱:‎ ۸۸.

[14] محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ۱:‎ ۴۳۹.

[15] عبدالملک ابن هشام، السیرة النبویة، ۱:‎ ۱۵۸.

[16] ابن کثیر دمشقی و اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایة، ۲:‎ ۲۶۳.

[17] دوانی، تاریخ اسلام از آغاز تا هجرت، ۲۷.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]

[۱۴]

[۱۵]

[۱۶]

[۱۷]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-== مقدمه ==
+{{جعبه اطلاعات زندگی‌نامه دینی|سبک بدنه=جدول عمودی|نام=عبداله بن عبدالمطلب|القاب=ابراهیم دوم، شبیة الحمد|زادگاه=مکه|همسر=آمنه بنت وهب|پدر=عبدالمطلب|مادر=فاطمه بنت عمرو|محل دفن=مدینه، دارالنابغه|رنگ=خاکستری}}
-عبدالله بن عبدالمطلب، پدر پیامبر اسلام (ص)، فرزند عبدالمطلب از خاندان بنی‌هاشم و فاطمه بنت عمرو از قبیله مخزوم بود. وی با آمنه بنت وهب ازدواج کرد و طبق نظر رایج، پیش از تولد پیامبر، در ۲۵ سالگی در مدینه درگذشت. قبر وی در دار النابغه در مدینه قرار داشت که بعدها توسط وهابیت تخریب شد.
-شیعیان به یکتاپرستی عبدالله و اجداد پیامبر اعتقاد دارند. در منابع تاریخی و حدیثی، داستانی از نذر عبدالمطلب و قربانی کردن عبدالله ذکر شده که مورد انتقاد برخی تاریخ‌پژوهان قرار گرفته است.
+'''عبدالله بن عبدالمطلب'''، پدر [[محمد|پیامبر اسلام]]، فرزند عبدالمطلب از خاندان [[بنی‌هاشم]] و [[فاطمه بنت عمرو]] از قبیله [[مخزوم]] بود. وی با [[آمنه بنت وهب]] ازدواج کرد و طبق نظر رایج، پیش از تولد پیامبر اسلام، در ۲۵ سالگی در [[مدینه]] درگذشت. قبر وی در [[دارالنابغه]] در مدینه قرار داشت که بعدها توسط [[وهابیت]] تخریب شد.
-== معرفی و مقام عبدالمطلب ==
+شیعیان به [[یکتاپرستی]] عبدالله و اجداد محمد بن عبدالله اعتقاد دارند. در منابع تاریخی و حدیثی، داستانی از [[نذر]] عبدالمطلب و قربانی کردن عبدالله ذکر شده که مورد انتقاد برخی تاریخ‌پژوهان قرار گرفته است.
-عبدالله بن عبدالمطلب، پدر حضرت محمد (ص)، از خاندان بنی‌هاشم و یکی از شاخه‌های قبیله قریش به شمار می‌رفت.1
-اواز افراد برجسته و باخصال بود که به «شبیة2 الحمد» شناخته می‌شد. او در دوران مشکلات و سختی‌ها، پناه‌گاه قریش و مایه امید برای آن‌ها بود. عبدالمطلب انسانی شریف و بی‌نظیر در کمالات و حسن رفتار بود و در این زمینه‌ها مشابهی نداشت. در دوران جاهلیت، او هرگز به شراب‌خواری نپرداخت و مانع از انجام بسیاری از کارهای ناپسند و بی‌نزاکت در میان قوم خود می‌شد.3به او «ابراهیم دوم» میگفتند چون بر اصول توحیدی پای فشاری میکرد. 4
-عبدالمطلب به شدت به معاد اعتقاد داشت و در این زمینه استدلال‌ کلامی زیبایی بیان می‌کرد. او گفته بود که هیچ ظالمی نمی‌میرد مگر آن که در این دنیا انتقام خود را می‌گیرد و پاداش عمل بد خود را می‌بیند. او اضافه کرده بود که حتی اگر ظالمی در شام به سر برد، در این دنیا کیفر خواهد دید. عبدالمطلب سپس سوگند یاد کرد و گفت که پس از این دنیا جهانی دیگر وجود دارد که در آن، هر ظالم و ستمگری به طور حتم مجازات خواهد شد.5 عبدالطلب برا اساس عدل الهی چنین بیان برهان و استدلالی داشته است
+== نسل و خانواده ==
+عبدالله بن عبدالمطلب، پدر محمد بن عبدالله، از خاندان بنی‌هاشم و یکی از شاخه‌های قبیله قریش به‌شمار می‌رفت.<ref>{{پک|ابن فهد|1983|ک=اتحاف الوری|ج=1|ص=6}}</ref> او از افراد برجسته و با خصال بود که به «شبیةالحمد»<ref>{{پک|حلبی|1427|ک=السیرة الحلبیة|ج=1|ص=4}}</ref> شناخته می‌شد. او در دوران مشکلات و سختی‌ها، پناه‌گاه قریش و مایه امید برای آن‌ها بود. عبدالمطلب انسانی شریف و بی‌نظیر در کمالات و حسن رفتار بود و در این زمینه‌ها مشابهی نداشت. در دوران جاهلیت، او هرگز به شراب‌خواری نپرداخت و مانع از انجام بسیاری از کارهای ناپسند و بی‌نزاکت در میان قوم خود می‌شد.<ref>{{پک|زینی دحلان|1348|ک=السیرة النبویة|ج=1|ص=21}}</ref><ref>{{پک|حلبی|1427|ک=السیرة الحلبیة|ج=1|ص=4}}</ref> به او «ابراهیم دوم» می‌گفتند چون بر اصول توحیدی پای فشاری می‌کرد.<ref>{{پک|یعقوبی|1371|ک=تاریخ یعقوبی|ج=2|ص=11}}</ref>
-== ایمان عبدالمطلب ==
+عبدالمطلب به شدت به معاد اعتقاد داشت و در این زمینه استدلال کلامی زیبایی بیان می‌کرد. او گفته بود که هیچ ظالمی نمی‌میرد مگر آن که در این دنیا انتقام خود را می‌گیرد و پاداش عمل بد خود را می‌بیند. او اضافه کرده بود که حتی اگر ظالمی در شام به سر برد، در این دنیا کیفر خواهد دید. عبدالمطلب سپس سوگند یاد کرد و گفت که پس از این دنیا جهانی دیگر وجود دارد که در آن، هر ظالم و ستمگری به‌طور حتم مجازات خواهد شد.<ref>{{پک|حلبی|1427|ک=السیرة الحلبیة|ج=1|ص=4}}</ref>عبدالطلب برا اساس عدل الهی چنین بیان برهان و استدلالی داشته است
-شخصیت عبدالمطلب بسیار پیچیده و گسترده است و گاهی داستان‌ها و افسانه‌هایی که به او نسبت داده می‌شود، مثل احترام به بت‌ها و رجوع به کاهن‌ها، ممکن است تصویری مبهم از او ایجاد کند.6 با این حال، جنبه‌های الهی شخصیت او در مواجهه با دشمنانی همچون ابراهه، به وضوح نمایان است. امام جعفر صادق (علیه‌السلام) فرمود که عبدالمطلب در روز قیامت به تنهایی همچون یک امت خواهد بود و سیمای پیامبران و شکوه پادشاهان را خواهد داشت.7 این سخنان و نمونه‌های دیگر، گواهی بر عظمت شخصیت عبدالمطلب و میزان ایمان و عقیده او هستند. با وجود این، برخی از نویسندگان تاریخ‌نگار در دوران اموی و مروانی، که دشمنان سرسخت و لجوج بنی‌هاشم بودند، داستان‌هایی ضد و نقیض از جد پیامبر روایت کرده‌اند که به هیچ وجه با خداپرستی و راستگویی او سازگاری ندارند.8
-== نذر عبدالمطلب برای عبدالله ==
+=== ایمان عبدالمطلب ===
-داستان این نذر به شرح زیر است:
+شخصیت عبدالمطلب بسیار پیچیده و گسترده است و گاهی داستان‌ها و افسانه‌هایی که به او نسبت داده می‌شود، مثل احترام به بت‌ها و رجوع به کاهن‌ها، ممکن است تصویری مبهم از او ایجاد کند.<ref>{{پک|طبری|303ق|ک=تاریخ طبری|ج=1|ص=498}}</ref><ref>{{پک|محمد حسین هیکل|1428|ک=حیاة محمد|ص=61}}</ref>با این حال، جنبه‌های الهی شخصیت او در مواجهه با دشمنانی همچون آبراهه، به وضوح نمایان است. جعفربن محمد فرمود که عبدالمطلب در روز قیامت به تنهایی همچون یک امت خواهد بود و سیمای پیامبران و شکوه پادشاهان را خواهد داشت.<ref>{{پک|کلینی|1363|ک=الکافی|ص=447|ج=1}}</ref> این سخنان و نمونه‌های دیگر، گواهی برعظمت شخصیت عبدالمطلب و میزان ایمان و عقیده او هستند. با وجود این، برخی از نویسندگان تاریخ‌نگار در دوران اموی و مروانی، که دشمنان سرسخت و لجوج بنی‌هاشم بودند، داستان‌هایی ضد و نقیض از جد پیامبراسلام روایت کرده‌اند که به هیچ وجه با خداپرستی و راستگویی او سازگاری ندارند.<ref>{{پک|میرابراهیم سید علوی|1390|ک=تاریخ توصیفی تحلیلی صدر اسلام|ص=51/52}}</ref>
-«عبدالمطلب نذر کرده بود که اگر خداوند به او ده پسر دهد، یکی از آنها را در راه خدا و در کنار خانه کعبه قربانی کند. زمانی که تعداد پسرانش به ده رسید، برای انجام نذر خود قرعه انداخت و قرعه به نام عبدالله افتاد. اما مردم با این اقدام مخالفت کردند. در نهایت تصمیم گرفتند که عبدالله را با ده شتر برابر کنند و سپس قرعه‌کشی انجام دهند. اگر قرعه به نام شترها می‌افتاد، عبدالله نجات می‌یافت و شترها قربانی می‌شدند. اما اگر به نام عبدالله می‌افتاد، ده شتر دیگر به تعداد افزوده می‌شد و دوباره قرعه‌کشی صورت می‌گرفت. این روند ادامه یافت تا اینکه در نهایت پس از ده بار قرعه‌کشی و اضافه شدن شتران، وقتی بین عبدالله و صد شتر قرعه‌کشی کردند، قرعه به نام شترها افتاد.»
-علی‌اکبر غفاری، دانشمند حوزه حدیث شیعه، سند این روایت‌ها را نادرست و محتوای آن‌ها را مغایر با اصول مذهبی دانسته است.۹
+== نذر پدر برای عبدالله ==
-علی دوانی، پژوهشگر تاریخ، ماجرای نذر عبدالمطلب را افسانه میداند..هوم
+داستان این نذر به شرح زیر است: «عبدالمطلب نذر کرده بود که اگر خداوند به او ده پسر دهد، یکی از آنها را در راه خدا و در کنار خانه کعبه قربانی کند. زمانی که تعداد پسرانش به ده رسید، برای انجام نذر خود قرعه انداخت و قرعه به نام عبدالله افتاد. اما مردم با این اقدام مخالفت کردند. در نهایت تصمیم گرفتند که عبدالله را با ده شتر برابر کنند و سپس قرعه‌کشی انجام دهند. اگر قرعه به نام شترها می‌افتاد، عبدالله نجات می‌یافت و شترها قربانی می‌شدند. اما اگر به نام عبدالله می‌افتاد، ده شتر دیگر به تعداد افزوده می‌شد و دوباره قرعه‌کشی صورت می‌گرفت. این روند ادامه یافت تا اینکه در نهایت پس از ده بار قرعه‌کشی و اضافه شدن شتران، وقتی بین عبدالله و صد شتر قرعه‌کشی کردند، قرعه به نام شترها افتاد.» [[علی‌اکبر غفاری]]، دانشمند حوزه حدیث شیعه، سند این روایت‌ها را نادرست و محتوای آن‌ها را مغایر با اصول مذهبی دانسته است.<ref>{{پک|ابن بابویه|167|ک=ترجمه و متن کتاب من لا یحضره الفقیه|ج=4|ص=111}}</ref> [[علی دوانی]]، پژوهشگر تاریخ، ماجرای نذر عبدالمطلب را افسانه می‌داند.<ref>{{پک|دوانی|1373|ص=25|ک=تاریخ اسلام از آغاز تا هجرت}}</ref>
-== وفات ==
+== درگذشت ==
-مشهور است که عبدالله بن عبدالمطلب پیش از تولد فرزند گرامی‌اش، حضرت محمد(ص)، در شهر یثرب (مدینه) وفات یافت.10دوانی نیز میگوید بنابر قول مشهور هنگام فوت عبدالله، پیامبر دنیا نیامده بود.اوم
+[[پرونده:1758734085681.jpg|بندانگشتی|محل دفن عبدالله بن عبدالمطلب، مدینه، دارالنابغه]]مشهور است که عبدالله بن عبدالمطلب پیش از تولد فرزند گرامی‌اش، محمدبن عبدالله، در شهر یثرب (مدینه) وفات یافت.<ref>{{پک|احمد بن حسین بیهقی|1405|ک=دلائل النبوة|ج=1|ص=88}}</ref>دوانی نیز می‌گوید بنابر قول مشهور هنگام فوت عبدالله، پیامبر اسلام دنیا نیامده بود. با این حال، روایت دیگری بیان می‌کند که محمد متولد شده بود و دو ماه<ref>{{پک|محمد بن یعقوب کلینی|1407|ج=1|ص=439|ک=الکافی}}</ref>یا بعد از اینکه اندکی از عمر گرامی ایشان گذشته بود<ref>{{پک|عبدالملک ابن هشام|1368|ک=السیرة النبویة|ج=1|ص=158}}</ref>که عبدالله درگذشت. پدر گرامی محمد را در مکانی به نام ‏ «دار النابغة‏» دفن کردند.<ref>{{پک|ابن کثیر دمشقی|اسماعیل بن عمر|1407|ک=البدایة و النهایة|ج=2|ص=263}}</ref>دوانی در کتاب خود ذکرکرده است که عبدالمطلب در مدینه مدفون شده است.<ref>{{پک|دوانی|1373|ک=تاریخ اسلام از آغاز تا هجرت|ص=27}}</ref>
-با این حال، روایت دیگری بیان می‌کند که حضرت محمد(ص) متولد شده بود و دو ماه 11یا  بعد از اینکه اندکی از عمر گرامی ایشان گذشته بود12 که عبدالله درگذشت.
-پدر گرامی پیامبر(ص) را در مکانی به نام ‏«دار النابغة‏» دفن کردند. 13دوانی در کتاب خود ذکرکرده است که عبدالمطلب در مدینه مدفون شده است.  اوم
+== پانویس ==
+=== ارجاعات ===
+{{پانویس|۲}}
+=== منابع ===
+* {{یادکرد کتاب|عنوان=اتحاف الوری|نام=عمر بن محمد|نام خانوادگی=ابن فهد|ناشر=المملکة العربیة السعودیة وزارة التعلیم العالی جامعة أم القری مکه مکرمه عربستان}}
+* {{یادکرد کتاب|عنوان=السیرة الحلبیة|سال=1427|نام=علی بن ابراهیم|نام خانوادگی=حلبی|ناشر=دار الکتب العلمیة بیروت لبنان}}
+* {{یادکرد کتاب|عنوان=السیرة النبویة|سال=1427|نام=احمد زینی|نام خانوادگی=دحلان|ناشر=دار الفکر بیروت لبنان}}
+* {{یادکرد کتاب|عنوان=السیرة الحلبیة|سال=1427|نام=علی بن ابراهیم|نام خانوادگی=حلبی|ناشر=دار الکتب العلمیة بیروت لبنان}}
+* {{یادکرد کتاب|عنوان=تاریخ یعقوبی|سال=1371|نام=احمدبن اسحاق|نام خانوادگی=یعقوبی|ناشر=شرکت انتشارات علمی و فرهنگی تهران}}
+* {{یادکرد کتاب|عنوان=السیرة الحلبیة|سال=1427|نام=علی بن ابراهیم|نام خانوادگی=حلبی|ناشر=دار الکتب العلمیة بیروت لبنان}}
+* {{یادکرد کتاب|عنوان=تاریخ طبری|نام=محمد بن جریر|نام خانوادگی=طبری|جلد=بی نا بیروت لبنان}}
+* {{یادکرد کتاب|عنوان=حیاة محمد|نام=محمد حسین|نام خانوادگی=هیکل|ناشر=دار المعارف قاهره مصر}}
+* {{یادکرد کتاب|عنوان=الکافی|سال=1363|نام=محمد بن یعقوب|نام خانوادگی=کلینی|ناشر=دار الکتب الإسلامیة تهران ایران}}
+* {{یادکرد کتاب|عنوان=تاریخ توصیفی تحلیلی صدر اسلام|سال=1390|نام=میرابراهیم|نام خانوادگی=سیدعلوی|ناشر=نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌ها دفتر نشر معارف قم ایران}}
+* {{یادکرد کتاب|عنوان=ترجمه و متن من لا یحضره الفقیه|سال=1367|نام=محمدبن علی|نام خانوادگی=ابن بابویه|ناشر=نشر صدوق تهران ایران}}
+* {{یادکرد کتاب|عنوان=تاریخ اسلام از آغاز تا هجرت|سال=1389|نام=علی|نام خانوادگی=دوانی|ناشر=دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم}}
+* {{یادکرد کتاب|عنوان=دلائل النبوة|سال=1405|نام=احمد بن حسین|نام خانوادگی=بیهقی|ناشر=دار الکتب العلمیة بیروت لبنان}}
+* {{یادکرد کتاب|عنوان=الکافی|سال=1363|نام=محمد بن یعقوب|نام خانوادگی=کلینی|ناشر=دار الکتب الإسلامیة تهران ایران}}
+* {{یادکرد کتاب|عنوان=السیرة النبویة|نام=عبدالملک|نام خانوادگی=ابن هشام|ناشر=دار المعرفة بیروت لبنان}}
+* {{یادکرد کتاب|عنوان=البدایة و النهایة|نام=ابن کثیر|نام خانوادگی=دمشقی|ناشر=دار الفکر بیروت لبنان|نام۲=اسماعیل|نام خانوادگی۲=بن عمر}}
+* {{یادکرد کتاب|عنوان=تاریخ اسلام از آغاز تا هجرت|سال=1389|نام=علی|نام خانوادگی=دوانی|ناشر=دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم}}
+{{جعبه آغازی}}
+{{جعبه توالی |
+  قبل= [[عبدالمطلب]]|
+  عنوان= (نسب پیامبر اسلام){{سخ}}عبدالله|
+  سال‌ها= ۴۸۰م-۵۷۸م|
+  بعد=[[محمد|پیامبر اسلام]]
+}}
+{{جعبه پایانی}}
+{{محمد}}
+[[رده:اهالی مکه]]
+[[رده:بنی‌هاشم]]
+[[رده:مدفونان در بقیع]]
+[[رده:خانواده محمد]]
+[[رده:درگذشتگان ۵۷۰ (میلادی)]]
+[[رده:زادگان ۵۴۵ (میلادی)]]
+[[رده:زادگان ۵۴۶ (میلادی)]]
+[[رده:عرب‌های سده ۶ (میلادی)]]
+[[رده:قریش]]
+[[رده:نسب محمد]]

ن ب و محمد
اسلام قرآن
زندگی	ولادت جنگ فجار حلف‌الفضول نصب حجرالاسود بعثت اصلاحات در صدر اسلام در مکه غرانیق شعب ابی‌طالب هجرت در مدینه بیعت عقبه میثاق مدینه پیمان برادری مباهله فتح مکه پس از فتح مکه حجةالوداع رویداد غدیر خم درگذشت جانشینی
نام و القاب	نام‌ها و عناوین محمد محمد فارقلیط احمد خاتم‌الانبیا الامین
معجزات	قرآن معراج غیب‌گویی شق‌القمر شق‌الصدر هجرت بشارت به بعثت رد الشمس مباهله
بستگان	همسران و فرزندان اهل بیت اصحاب کسا چهارده معصوم شجره‌‏نامه قریش (قبیله) عبدالمطلب (جد) عبدالله بن عبدالمطلب (پدر) آمنه بنت وهب (مادر) ابوطالب (عمو) خدیجه (همسر) سوده (همسر) عایشه (همسر) ام‌سلمه (همسر) حفصه (همسر) زینب بنت خزیمه (همسر) زینب بنت جحش (همسر) جویره (همسر) ریحانه (همسر) ام‌حبیبه (همسر) صفیه (همسر) ماریه (همسر) میمونه (همسر) فاطمه (فرزند) علی (داماد) ام‌کلثوم (فرزند) رقیه (فرزند) زینب (فرزند) قاسم (فرزند) ابراهیم (فرزند) حسن بن علی (نوه) حسین بن علی (نوه) زینب بنت علی (نوه) ام‌کلثوم بنت علی (نوه) محسن بن علی (نوه)
جنگ‌ها	فهرست جنگ‌های محمد فهرست غزوه‌های محمد فهرست سریه‌های محمد جنگ بُعاث
نیاکان	تبار محمد
آثار	کتاب‌شناسی محمد
اصحاب و یاران	صحابه صحابیات فهرست صحابه محمد
آیات و روایات	محمد در قرآن سوره محمد
هنر، فرهنگ و ادبیات	در فرهنگ و ادبیات در کتاب مقدس در فرهنگ غرب نگاره محمد رسالت (فیلم) محمد رسول‌الله (فیلم) بایزیزان
مرتبط	اسلام سیره نبوی بُراق صحت تاریخی ختمیت وحی صلوات نقد نامه‌ها به سران کشورها آشتی‌نامه محمد جنجال کاریکاتورهای محمد در یولاندز پستن مهر ذوالفقار منبع‌شناسی دوران آغازین اسلام دوران جاهلیت عام‌الفیل عام‌الحزن مسجدالحرام مسجدالنبی غار حرا عصمت
درگاه اسلام • رده