ابراهیم بن محمد
| ابراهیم بن محمد | |
|---|---|
| متولد | مارس/ آوریل ۶۳۰ مدینه، حجاز، عربستان |
| وفات | ۲۷ ژانویه ۶۳۲ مدینه، حجاز، عربستان |
| آرامگاه | بقیع (منسوب) |
| والدین |
|
| خویشاوندان | قاسم (برادر)زینب (خواهر)رقیه (خواهر)ام کلثوم (خواهر)عبدالله (برادر)فاطمه (خواهر) |
| خانواده | اهل بیت |
ابراهیم بن محمد (زادهٔ ذیالحجهٔ ۸ هجری – درگذشتهٔ ۱۰ هجری) فرزند محمد، پیامبر اسلام و ماریه قبطی بود که در نوزادی درگذشت. در بسیاری از احادیث منسوب به محمد، از ابراهیم به عنوان «نبی بن نبی» (پیامبر پسر پیامبر) یاد شده و از قول محمد روایت شده اگر او نمیمرد، بعد از مرگ پدرش به پیامبری میرسید. به عقیدهٔ برخی دانشوران، تاریخ مرگ ابراهیم در روایات اسلامی را قبل از مرگ محمد قرار دادهاند تا با باور به ختمیت وحی تعارضی نداشته باشد.
زندگی
ابراهیم، فرزند محمد بن عبدالله و ماریه قبطیه، در سال هشتم هجری قمری در مدینه یا در قبیله مازن، در مکانی موسوم به مشربه امابراهیم، متولد شد. او تنها یک سال و ده ماه و هشت روز زندگی کرد و سپس درگذشت.[۱]
پیامبر بودن ابراهیم
در بسیاری از احادیث منسوب به محمد — مانند احادیث روایت شده توسط ابن ماجه، محمّد البخاری و دیگران — او از پسرش ابراهیم به عنوان پیامبر بعد از خود نام برده است. به عنوان مثال، در حدیثی گفته شده محمد در مراسم تشییع جنازهٔ ابراهیم بر او نماز نخواند، چراکه یک پیامبر بر پیامبری دیگر نماز نمیخواند. در حدیثی از قول محمد گفته شده که «به خدا قسم، او [ابراهیم] پیامبر است؛ نبی بن نبی (پیامبر پسر پیامبر).» در حدیثی که رواج زیادی هم داشته، گفته شده اگر ابراهیم زنده میماند، «صدیق و نبی» میشد. برخی احادیث ختمیت وحی را از اساس دلیل مرگ ابراهیم دانستهاند: «اگر قرار بود پیامبری بعد از محمد آید، پسرش ابراهیم زنده میماند.»[۲] به عقیدهٔ دانشورانی چون فرایدمن، مرگ ابراهیم در روایات اسلامی را قبل از مرگ محمد قرار دادهاند تا با باور به ختمیت وحی تعارضی نداشته باشد.[۳]
درگذشت
در منابع اسلامی گفته شده مرگ ابراهیم همزمان با خورشیدگرفتگی بوده است. با فرض به واقعی بودن این داستان، تاریخ دقیق مرگ او میبایست ۲۸ شوال ۱۰ هجری/۲۷ ژانویه ۶۳۲ میلادی بوده باشد.[۴]
پیکر ابراهیم در بقیع به خاک سپرده شد. بنابر روایتی از عایشه بنت ابیبکر، هنگام درگذشت ابراهیم، محمد بن عبدالله بهشدت گریست، چنانکه اشک از محاسنش جاری شد. به او گفته شد: «تو از گریه بر درگذشتگان نهی میکنی، ولی خود گریه میکنی؟» در پاسخ چنین بیان شد که این گریه نیست، بلکه نشانهای از ترحم است، و کسی که ترحم نکند، مورد ترحم قرار نخواهد گرفت.[۵]
پانویس
ارجاعات
- ↑ اختری، «ابراهیم بن رسولالله»، دایرةالمعارف جامع اسلامی.
- ↑ Powers, Muhammad Is Not the Father of Any of Your Men, 56–57.
- ↑ Powers, Muhammad Is Not the Father of Any of Your Men, 56–57.
- ↑ Powers, Muhammad Is Not the Father of Any of Your Men, 56–57.
- ↑ اختری، «ابراهیم بن رسولالله»، دایرةالمعارف جامع اسلامی.
منابع
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «ابراهیم بن رسولالله». دایرةالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.