بلاذری
بلاذری | |
|---|---|
| نام اصلی | أحمد بن یحیی بن جابر بن داود البلاذری |
| درگذشته | ۲۷۸–۲۷۹ هـ/۸۹۲م |
| پیشه | مورخ |
| زمینه کاری | تاریخ اسلام انساب |
| کتابها | فتوح البلدان، انساب الاشراف، البلدان الصغیر، البلدان الکبیر، عهد اردشیر |
| دلیل سرشناسی | نویسندهٔ فتوح البلدان و انساب الاشراف |
| تأثیرپذیرفته از | مدائنی، ابن سعد، القاسم بن سلاّم |
احمد بن یحیی بلاذری، مشهور به بلاذری، ادیب و مورخ قرن سوم هجری، از شاعران دربار عباسیان و ندیم متوکل بود. آثار مهمی چون فتوح البلدان و جمل نسب الاشراف از او برجای مانده و گفته میشود در ترجمه متون فارسی به عربی نیز نقش داشته است.
زندگی
احمد بن یحیی بن جابر بلاذری، از ادبای برجسته، مورخان، محدثان و شاعران دربار عباسی در سده سوم هجری بود. وی در بغداد میزیست و در شمار ندیمان خلیفه متوکل قرار داشت. همچنین مأمون عباسی را در اشعار خود ستودهاست. بلاذری در دوره خلافت معتمد عباسی درگذشت (۲۷۹ هجری قمری). بنا به برخی روایات، او در سالهای پایانی زندگی دچار اختلال روانی شد.[۱]
آثار
از آثار برجستهٔ او میتوان به فتوح البلدان، جمل نسب الاشراف و عهد اردشیر (که آن را به نظم درآورده) اشاره کرد. همچنین برخی منابع از کتابی با عنوان الفتوح یاد کردهاند. بلاذری از جمله مترجمان آثار فارسی به زبان عربی نیز بهشمار میرود.[۲]
پانویس
ارجاعات
منابع
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «بلاذری». دایرهالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.