ابنحاجب
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
ابنحاجب، با نام کامل جمالالدین ابوعمرو عثمان بن عمر بن ابیبکر، نحوی نامدار ایرانیتبار سده هفتم، در مصر زاده شد و در دمشق تدریس کرد. کافیه در نحو و شافیه در صرف از آثار مشهور او هستند. او در سال ۶۴۶ هجری درگذشت.
زندگی
ابن حاجب، جمالالدین ابوعمرو عثمان بن عمر بن ابیبکر، از نحویان برجسته سده هفتم هجری بود. او اصالتی ایرانی داشت و در مصر زاده شد. تحصیلات خود را در قاهره در حوزه ادبیات عرب و فقه بهانجام رساند و مدتی نیز در دمشق به تدریس پرداخت. آثار او بهسبب نثر روشن و ساختار دقیق، شهرت یافتهاند. ابن حاجب در سال ۶۴۶ هجری قمری درگذشت.[۱]
آثار
از مهمترین تألیفات وی میتوان به کافیه در علم نحو و شافیه در علم صرف اشاره کرد.[۲]
پانویس
ارجاعات
منابع
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «ابنحاجب». دایرهالمعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.
.jpg)
