شرک: تفاوت میان نسخهها
(+ رده:اصطلاحات کلامی (هاتکت)) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''شرک''' {{به انگلیسی|polytheism}}، متضادِ عقیده بنیادین محوری مورد تأیید قرآن یعنی «توحید» است. رد شرک توسط قرآن مطلق است (نمونه بارز آن سوره اخلاص Q112 است). شرک تنها گناهی است که حتی از لحاظ نظری بخششی برای آن وجود ندارد: «براستی خداوند شرک به خود را نمیآمرزد و غیر آن را برای هرکس که بخواهد آمرزیده و هرکه به خدا شرک بورزد مسلماً گناه بزرگی را مرتکب شده است» (Q4:48، Q116). «غیر از آن را میآمرزد» میتواند به معنای گناهی کمتر از شرک هم باشد که اشاره ضمنی به این نکته دارد که شرک بزرگترین گناهان بوده و بقیه گناهان «کمتر» از آنند.{{sfn|McAuliffe|2004|p=۱۵۹}} | '''شرک''' {{به انگلیسی|polytheism}}، متضادِ عقیده بنیادین محوری مورد تأیید قرآن یعنی «توحید» است. رد شرک توسط قرآن مطلق است (نمونه بارز آن سوره اخلاص Q112 است). شرک تنها گناهی است که حتی از لحاظ نظری بخششی برای آن وجود ندارد: «براستی خداوند شرک به خود را نمیآمرزد و غیر آن را برای هرکس که بخواهد آمرزیده و هرکه به خدا شرک بورزد مسلماً گناه بزرگی را مرتکب شده است» (Q4:48، Q116). «غیر از آن را میآمرزد» میتواند به معنای گناهی کمتر از شرک هم باشد که اشاره ضمنی به این نکته دارد که شرک بزرگترین گناهان بوده و بقیه گناهان «کمتر» از آنند.{{sfn|McAuliffe|2004|p=۱۵۹}} | ||
=== شرک در اسلام === | |||
در فرهنگ قرآنی، [[پرستش]] یا اعتقاد به هر معبودی جز خداوند ''[[شرک]]'' نامیده میشود که بزرگترین [[گناه]] نابخشودنی است. در قرآن درباره شرک گفته شده است: ''«خداوند شرک را نمیبخشد، ولی غیر از آن را برای هر که بخواهد میبخشد.»'' ([[آیه ۱۱۶ سوره نساء]])<ref>{{پک|1=Abdel Haleem|2=2008|ک=Classical Islamic Theology|ف=The first belief: monotheism|زبان=en}}</ref> | |||
در [[عقاید اسلامی|عقاید اسلام]]، گفته شده است که اگر کسی از شرک [[توبه]] کند، بخشوده میشود؛ در اینباره در قرآن آمده است که: ''«و کسانی که با خدا معبودی دیگر نمیخوانند، و کسی را که خدا کشتن او را حرام کرده، جز به حق نمیکشند، و زنا نمیکنند، و هر کس این کارها را انجام دهد، کیفر میبیند؛ [[عذاب]] او در روز قیامت مضاعف میشود و همیشه با خواری در آن خواهد ماند، مگر کسانی که توبه کرده و ایمان آورده و عمل صالح انجام داده باشند. خداوند بدیهای آنان را به نیکیها تبدیل میکند.»'' (آیه [[آیه ۶۸ سوره فرقان|۶۸]] تا [[آیه ۷۰ سوره فرقان|۷۰]] سوره فرقان)<ref>{{پک|1=Abdel Haleem|2=2008|ک=Classical Islamic Theology|ف=The first belief: monotheism|زبان=en}}</ref> | |||
== ارجاعات == | == ارجاعات == | ||
| خط ۸: | خط ۱۳: | ||
{{آغاز منابع}} | {{آغاز منابع}} | ||
* {{cite book|title=Encyclopaedia of the Qur'an|editor-last=McAuliffe|editor-first=Jane Dammen|volume=4|year=2004|publisher=Brill|publication-place=Leiden-Boston}} | * {{cite book|title=Encyclopaedia of the Qur'an|editor-last=McAuliffe|editor-first=Jane Dammen|volume=4|year=2004|publisher=Brill|publication-place=Leiden-Boston}} | ||
* {{یادکرد دانشنامه|نام خانوادگی=Abdel Haleem|نام=M. A. S.|پیوند نویسنده=محمد عبدالحلیم سعید|مقاله=The first belief: monotheism|دانشنامه=[[راهنمای کمبریج در الهیات اسلامی کلاسیک|The Cambridge Companion to Classical Islamic Theology]]|سال=2008|ناشر=Cambridge University Press|مکان=Cambridge|شابک=9780521785495|زبان=en}} | |||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
{{پایان چپچین}} | {{پایان چپچین}} | ||
نسخهٔ ۲۹ مارس ۲۰۲۵، ساعت ۱۲:۵۵
شرک (به انگلیسی: polytheism)، متضادِ عقیده بنیادین محوری مورد تأیید قرآن یعنی «توحید» است. رد شرک توسط قرآن مطلق است (نمونه بارز آن سوره اخلاص Q112 است). شرک تنها گناهی است که حتی از لحاظ نظری بخششی برای آن وجود ندارد: «براستی خداوند شرک به خود را نمیآمرزد و غیر آن را برای هرکس که بخواهد آمرزیده و هرکه به خدا شرک بورزد مسلماً گناه بزرگی را مرتکب شده است» (Q4:48، Q116). «غیر از آن را میآمرزد» میتواند به معنای گناهی کمتر از شرک هم باشد که اشاره ضمنی به این نکته دارد که شرک بزرگترین گناهان بوده و بقیه گناهان «کمتر» از آنند.[۱]
شرک در اسلام
در فرهنگ قرآنی، پرستش یا اعتقاد به هر معبودی جز خداوند شرک نامیده میشود که بزرگترین گناه نابخشودنی است. در قرآن درباره شرک گفته شده است: «خداوند شرک را نمیبخشد، ولی غیر از آن را برای هر که بخواهد میبخشد.» (آیه ۱۱۶ سوره نساء)[۲]
در عقاید اسلام، گفته شده است که اگر کسی از شرک توبه کند، بخشوده میشود؛ در اینباره در قرآن آمده است که: «و کسانی که با خدا معبودی دیگر نمیخوانند، و کسی را که خدا کشتن او را حرام کرده، جز به حق نمیکشند، و زنا نمیکنند، و هر کس این کارها را انجام دهد، کیفر میبیند؛ عذاب او در روز قیامت مضاعف میشود و همیشه با خواری در آن خواهد ماند، مگر کسانی که توبه کرده و ایمان آورده و عمل صالح انجام داده باشند. خداوند بدیهای آنان را به نیکیها تبدیل میکند.» (آیه ۶۸ تا ۷۰ سوره فرقان)[۳]
ارجاعات
منابع
- McAuliffe, Jane Dammen, ed. (2004). Encyclopaedia of the Qur'an. Vol. 4. Leiden-Boston: Brill.
- Abdel Haleem, M. A. S. (2008). "The first belief: monotheism". The Cambridge Companion to Classical Islamic Theology (به انگلیسی). Cambridge: Cambridge University Press.
 | این یک مقالهٔ خرد است. میتوانید با گسترش آن به اسلامیکال کمک کنید. |